روزنامه لوتامپ 18 مرداد در مقاله ای به قلم آنژلیک مونیه-کون نوشت، آنها چند نفر هستند؟ حداکثر سیصد نفر. جمعیت فقط بخشی از میدان ناسیون را اشغال کرده است اما مثل همیشه مصمم است. “آزادی برای ایران, آزادی برای اشرف”. این شعاری بود که جمعیت روز دوشنبه سر می داد, با حمل بالونهای زرد رنگ و پرچمهایی با تصویر مریم رجوی, پرزیدنت مورد ستایش شورای ملی مقاومت ایران.
این نهاد که مجاهدین خلق ایران تشکل اصلی آن محسوب می شوند, از چند دهه پیش خود را به عنوان نیروی اپوزیسیون در برابر رژیم تهران مطرح ساخته است. صد روز است که نمایندگان آن تحصنی را در میدان ناسیون آغاز کرده اند تا خواستار حفاظت 3400 پناهنده ایرانی, اعضای فعال یا هواداران مجاهدین, که در کمپ اشرف واقع در شرق عراق, سکونت دارند, شوند. در 8 آوریل گذشته, 36 تن از آنها در حمله ارتش عراق جان خود را از دست دادند. این حمله توسط ناوی پیلای, کمیسر عالی حقوق بشر, محکوم شد.
ناگهان جمعیت در یک سکوت روحانی از حرکت باز می ایستد. مریم رجوی به پشت تریبون آمده است. گفته می شود که اولین بار است که او از اورسوراوآز در فرانسه, مقر شورای ملی مقاومت ایران, به ژنو می آید. همانند گردهمایی های دیگر, عکاسان و فیلمبرداران سازمان برای جاودانه کردن این لحظه حضور دارند. یک انتظامات فشرده بر امنیت نماد مقاومت نظارت دارد: در سال 1990 برادر شوهر او, کاظم رجوی, نماینده شورای ملی مقاومت ایران در سویس, توسط عوامل تهران در کوپه در نزدیکی ژنو به قتل رسید.

“قتل عام باید متوقف شود”
مریم رجوی با روسری سبزرنگ و لبخندی پرجاذبه در سخنرانی هیجان آور و به خوبی تنظیم شده خود شجاعت و پایداری یاران خود را مورد ستایش قرار می دهد و در عین حال “سرکوب وحشیانه در ایران” را مورد نکوهش قرار داده و پایان “دیکتاتوری ملاها” را نوید می دهد. اما به طور خاص, از جامعه بین المللی, از جمله آمریکا و ملل متحد خواستار “متوقف کردن قتل عام در اشرف” می شود. برگردان این حرف را دسته یی از شخصیتهای سویسی که بعد از او به پشت تریبون آمدند, تکرار کردند: وکیل نیلز دو داردل, رئیس مشترک کمیته سویسی دفاع از اشرف, و یا آلیس گلوسر نماینده پارلمان.
مریم رجوی آنگاه در حاشیه یک حمام جمعیت برق آسا برای توضیح علت سفرش به سویس تاکید کرد: “روشن است که کمیساریای عالی پناهندگان (که مقر آن در ژنو می باشد) مسئول حفاظت اشرف است”.
یک تظاهرکننده, مرد سالمندی با عینک, که او نیز به طور خاص از فرانسه آمده است, اظهار نظر می کند: “من اینجا برای دفاع از اشرف آمده ام”. او ضمن اشاره به مقر ملل متحد می گوید: “امیدوارم که آنها در آنجا گوشهایی شنوایی داشته باشند”.
چهارشنبه, مقاومت ایران بار دیگر در ژنو در هتل انترکنتینانتال گردهم خواهد آمد و وعده حضور شخصیتهای سرشناسی نظیر اینگرید بتانکور فرانسوی-کلمبیایی و یا هاوارد دین آمریکایی را برای دفاع از اهدافش جهت “جلوگیری از یک سربرنیتسای دیگر” در اشرف, می دهد.