دین ما وحی ما که اساسی ترین مساله است ثانیا انطباق ندارد لذا بعضی از حقوقدانها حتی در کلاسهای درسشون تحمل احکام جزایی اسلام یا حقوق زنان و مسایل دیگر براشون گاهی سخته و به زبان هم می آورند گاهی اون جهالت و نادانی رو بروز هم میدن که در زمان امام و لایحه قصاص عده یی اعتراض کردند ولی مواجهه با شمشیر تیز غیرت امام که این غیرت غیرت رحمت بود امام بعضی اخم هاشون، بعضی تشرهاشون والله برای نجات بود... اساسا خشونت نیست اینهایی که ظاهرش خشونت می نماید باطنش رحمت واسعه خداست برای نجات انسانهاست. ترحم بر پلنگ تیز دندان ستم باشد به جان گوسفندان... حالا این مسایل فعلا در کتابهای روانشناسی ما هست و انصافا یک انقلابی شبیه انقلاب اول در دانشگاهها لازم است و یک خیزش مردانه جانانه از صاحبنظران اساتید مومن، کارشناسان متدین که همه کارهاشون رو بگذارند کنار امروز برای ما واقعا جای تاسف است گاهی انسان در این فتنه ها اون مقدار که از وضع اشرار نگرانی داره از بعضی کرسی های درسی دانشگاه هم به همون اندازه نگرانی داشته باشه این مال اینه که هنوز علوم تربیتی ما علوم اجتماعی ما علوم اقتصادی ما علوم حقوقی ما ازقرآن گرفته نشده و این رهبر عزیز مظهر دین ما کارشناسان رو، اساتید دانشگاه رو و کسانی که احساس مسئولیت می کنند اینها رو ارجاع داد که با مطالعه قرآن کریم یک بنایی از نو بنا کنند و دنیا را هم از این اوهام و تخیلات بتونن در چارچوب علم نجات بدهند...