نامه آقای اد ملکرت
نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل برای عراق
پونتواز, 19 فوریه 2010
آقای نماینده ویژه
کمیته دفاع از عملکرد دمکراتیک در ایران, که در سال2005 تشکیل شده در بر گیرنده تعدادی از حقوق دانان, شخصیت های سایسی, و مسئولان سابق است که بدنبال کمک به پروسه دمکراتیک در ایران هستند.
ما به تحولات قرارگاه اشرف در عراق, بخصوص بعد از حملات مرگبار ژوئیه2009 که منجر به مرگ 11تن گردید بطور خاص حساسیت نشان می دهیم.
قرارگاه اشرف بیش از دو دهه است که بیش از 3400تن از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران را در خود جا داده, کسانی که از سال2004 از موقعیت اشخاص حفاظت شده بر اساس کنوانسین چهارم ژنو برخوردارند.
من شخصا دو بار از سال2004 تاکنون برای دیدار با موکلینم از اشرف بازدید کرده ام.
ما اخیرا مطلع شدیم که از حدود ده روز پیش, اشخاصی که بخاطر روابطشان با سرویس های مخفی ایران شناخته شده هستند به قرارگاه اشرف مراجعه کرده اند, جایی که تحت محاصره نیروهای امنیتی عراق از بیش از یکسال پیش قرار دارد, و ادعا کردند دارای مناسبات خانوادگی با ساکنانی هستند که قصد دارند ملاقاتشان کنند.
این در حالی است که هیچیک از ساکنان اشرف چنان رابطه سببی با این اشخاص, که از همکاری کامل نیروهای عراقی نیز برخوردار هستند, ندارد.
این “ماموران” سرویس های ایران در تاسیسات نظامی مربوط به گردان عراقی مسئول حفاظت از اشرف مستقر شده اند, و بشکل روزانه تا دم درب ورودی قرارگاه همراهی می شوند, و در آنجا با استفاده از بلندگوهای دستی قوی اقدام به شعار دادن علیه ساکنان می کنند.
تکاندهنده تر اینکه روز سه شنبه 16فوریه گروهی “خبرنگار” - اغلب ایرانی - به قرارگاه آورده شدند تا همراه این ماموران ایرانی برای تهیه رپرتاژهایی اقدام کنند که نشان دهد مسئولان قرارگاه “مانع” از دیدار ساکنان با نزدیکانشان می شوند!
یادآوری می شود که هیچ خبرنگاری تاکنون نتوانسته از زمانیکه نیروهای عراقی حفاظت اشرف را از بیش از یکسال پیش در اختیار گرفتند به این قرارگاه وارد شود.
شکی وجود ندارد که حضور ماموران مذکور بمنظور تحریک و آشوب و فشار روانی بر ساکنان قرارگاه و حتی زمینه سازی حوادث احتمالی بعدی صورت می گیرد.
ما از شما میخواهیم بعنوان نماینده سازمان ملل متحد بمنظور پایان دادن به این اقدامات علیه اشخاص حفاظت شده توسط کنوانسیون های بین المللی دخالت نمایید.
شخصا, چندین بار از ماه آوریل2009 تقاضای ویزای برای رفتن به اشرف از مسئولان عراقی کرده ام, بدون اینکه هیچ پاسخی بمن داده شود, و بدین ترتیب موکلین من بر خلاف قوانین بین المللی از یک دفاع بی طرفانه محروم مانده اند.
خواهش می کنم احترامات فائقه مرا بپذیرید.
ژیل پاروئل, رئیس کانون وکلا
