آنها همگی به دولت آمریکا اعتماد کرده و به عنوان بخشی از تلاش برای ایجاد "امنیت" در عراق سلاح های خود را داوطلبانه واگذار کردند، با این امید که در ازای آن، آمریکا به حفاظت آنها متعهد باقی خواهد ماند. در نتیجه در مقابل رژیم ایران و دست نشاندگانش در عراق بی دفاع ماندند.

به راستی که قلب من مجروح شده است. زخمی عمیق و دردناک، وقتی که با وجود درسهای آموخته شده از تاریخ، با تکرار غم انگیز آن، عدالت قربانی منافع حقیر سیاسی میشود.

گناه مقاومت مردم ایران و ساکنان اشرف به عنوان چراغ هدایت و امید برای آرزوهای یک ملت برای آزادی چیست؟ آیا این واقعیت ساده که آنها در مبارزه شان برای آزادی ثابت قدم مانده و همه چیز خود را فدا کرده اند، نیست؟

از زمانی که مسئولیت امنیت و حفاظت ما در سال ۲۰۰۹،  توسط دولت آمریکا به عراق تحویل داده شد، ما ۳۴۰۰ مخالفان رژیم ایران، از جمله  ۱۰۰۰  زن، که در قرارگاه اشرف مستقر هستیم، همواره در معرض اعمال تجاوز کارانه، شکنجه روانی بی وفقه، محاصره کامل و غیر انسانی، و خشونت و قتل به دست دولت عراق قرار گرفته ایم.
 
نیروهای عراقی بیش از یک سوم ساکنان اشرف را مجروح کرده اند. جراحاتی که هنوز در زیر سایه موانعی که کمیته عراقی سرکوب اشرف در ممانعت از دستیابی ساکنین به درمان های مناسب پزشکی ایجاد کرده، التیام نیافته است.

من خودم در طی این دوره از خصومت ها  دو بار مجروح شدم. از سال ۲۰۰۹، طی دو حمله به اشرف که نوری مالکی، نخست وزیر عراق، به دستور رژیم ایران مرتکب شد، ما ۴۷ نفر از عزیزترین دوستانمان را از دست دادیم. این سر سپردگان جنایات خود را با این حرف که "شما در لیست تروریستی آمریکا هستید" توجیه میکنند.

این نامگذاری خیانت به مردم ایران و مقاومت عادلانه آنها که در تلاش برای آزادی و دموکراسی است، میباشد. این نامگذاری تن دادن به خواست آخوندها و فقط در خدمت منافع رژیم ایران، رژیم  پیشتاز کشورهای حامی تروریسم، بوده و فاقد هر گونه ارزش قانونی میباشد.

تقریبا یک سال از زمانی که دادگاه استیناف منطقه واشینگتن به وزارت خارجه دستور داد تا در تصمیم خود مبنی بر نامگذاری سازمان مجاهدین خلق ارزیابی مجدد کند میگذرد.
اما متاسفانه، و از آنجا که عناصری در داخل وزارت امور خارجه خود را در سمت اشتباه تاریخ قرار داده اند، هیچ چیزی در سیاست بیهوده مماشات با آخوندها تغییر نکرده است. در این میان، مردم و مقاومت ایران همچنان بهای این کار را هر روز با خون خود میپردازند.

میوه تلخ حفظ نام سازمان مجاهدین در لیست، تحکیم چنگال آخوندها بر اریکه قدرت است. این هدیه ای به رژیم های ایران و عراق و هر کسی که فکر نابودی ساکنان اشرف را در سر دارد، میباشد و آخوندها هر روز برای تحققق این آرزویشان توطئه میکنند.

در حالی که نارضایتی شدید خود را از این نامگذاری ناعادلانه ابراز میکنم، از وزیر امور خارجه، کلینتون، میخواهم که بلافاصله نام سازمان مجاهدین خلق را از لیست تروریستی حذف کند. این لیست جایگاه مناسبی برای رژیم تروریستی حاکم بر ایران، نه مقاومت ایران، است.  لغو نامگذاری سازمان مجاهدین، همچنین، تضمین امنیت و ایمنی ساکنان اشرف بوده و به مردم ایران این پیام همبستگی را میفرستد: وزارت امور خارجه آمریکا همانند کشورهایی که تحت تاثیر "بهار عرب" هستند از مبارزه شما برای آزادی حمایت میکند.

لغو نامگذاری مجاهدین خلق به اندازه کافی به تاخیر افتاده است و ابقای نامشان در لیست دیگر قابل قبول نیست. هر ثانیه و هر روز که میگذرد، اگر آنها در لیست باقی بمانند، ما جان انسان عزیزی را از دست میدهیم.

پس از امضای توافق نامه با یکایک و تمامی ساکنان اشرف، از جمله با برادر من حنیف، آمریکا به طور خاص مسئول حفاظت از جان آنها است.

مسئولیتی که، متاسفانه، وقتی بیشترین نیاز به انجامش بود، به آن پشت کرد. وقتی که ساکنان اشرف مورد حمله قرار گرفته و زیر مجموعه ای از رگبار آتش سلاح و انفجار نارنجک قرار داشتند و با هاموی و نفربرهای زرهی  زیر گرفته شدند، آمریکا بدون عمل ایستاد و بر خون مردم بیگناه اشرف که بر زمین ریخته میشد نگاه کرد.

دولت ایالات متحده باید پاسخگوی هر گونه قساوت قابل پیش بینی که در اشرف رخ میدهد باشد.

برگرفته از ویپ 24 شهریور