روزنامه السیاسیه کویت – 28 سپتامبر 2011 - چه کسی از ما هست که  در مورد قرارگاه اشرف در عراق نشنیده است، جایی که از زمان حمله آمریکا به عراق تحت محاصره بوده و حدود 3400  پناهنده ایرانی در آن ساکن هستند.
این محاصره شدگان در اشرف از نبود امکانات ضروری از آب و برق و غذا حتی دارو و درمان در رنجند. بویژه این که  در میانشان کسانی مبتلا به بیماریهای صعب العلاج هستند، گذشته از همه اینها، آنها مکررا در  این قرارگاه از سوی شبه نظامیان عراقی تحت الحمایه ایران مورد حمله قرار گرفته اند.
در مورد این انسانها چی می توان گفت جز اینکه در این زمانه پست بگوییم «افراد غریبی هستند که  در حالی که مردم نا امید می شوند، صبر پیشه می کنند، و پایداری می ورزند. جایی که مردم جا می زنند و دست از هدف شان برمی دارند، ثابت قدم هستند. جایی که مردم پشت می کنند، پذیرا هستند، جایی که مردم پس می زنند، اصلاح می کنند جایی که مردم خراب می کنند. مؤمن هستند جایی که خیلی از مردم به ارزشها و اصول و الگوها کفر می‌ورزند.
از مدتی نه چندان کوتاه این گروه از انسانها را در قرارگاه اشرف دنبال کرده ام. در آنها نوعی از انسان یافتم که در فدا و وفا و پرداخت خلوص دارند جایی که خیلی از مردم دو رویی و تملق و نفاق بخرج میدهند و مانع از دادن حق عمومی می شوند و این راه را می بندند. این اشرفیان رو در روی جریان ظلم و طغیان و استکبار در روی زمین، این جریان خانمان سوزی که تحت عناوین مختلف پر زرق وبرق و تحت ماسکهای درخشان دروغین  می خواهد کشور را منهدم و ملت را اسیر کند، تمامی رنج را به جان می خرند.
بله ای آقایان در اشرف آنها را می‌بینی که چون غولی بزرگ ایستاده‌اند و سنگی بدست دارند چون  ستیغ کوهی سرکش. کوچکترینشان تانکها و زرهی‌ها را به جالش می‌طلبند و سربازانی را که شانه‌هایشان از  زیادی سلاحهایی که حمل می کنند، خمیده شده را به سخره می گیرند، همه اینکار را می کنند نه برای پناه گرفتن  به سنگی  و نه حتی یقین داشتن به راز پیروزی ای که در این سنگ نهفته است، آنها پیروان حق هستند.. آنها مؤمن هستند.. نه کمتر از اینکه ما از حق خویش دفاع کنیم، تا آنجا که ممکن است تا آنکه پای صاحبان حق نوشته می شود که آنان از آنچه که حق خودشان هم بود گذشتند، بلکه تاریخ افتخار (سنگی) را ثبت خواهد کرد که به شمشیر حق و سلاح بزرگ مقابله و مقاومت عظیم تبدیل گشت.
از سالها پیش این نوع انسان مجاهد را در اشرف دنبال کردم آنها نمونه های منحصر به فردی در پرداخت و فدا و ایثار و مایه گذاری هستند، بخاطر هدفی والا وبخاطر حقی که برای شکست دادن باطل در پی آن هستند، لقمه نان را بخود حرام می کنند. همانا که باطل فنا شدنی است... آنها را از طریق رسانه‌های مطبوعاتی دنبال کردم، از آنان درس آموختم ایکاش دیگران، آنهایی که از خود ضعف نشان دادند، می‌آموختند، ایکاش از آنها درس بیاموزیم که زبانمان لال نشود و  اندامهایمان از حرکت باز نایستند، و عزم واراده‌هایمان سست نشود، و قدرت باطل هرچه فریادهایش بلندتر باشد و تهدیداتش پر طنین باشد و هر اندازه ابزار و سلاحهایش متنوع‌تر باشد، و ایمانمان به آرمانمان و هدفمان سست نگردد.
اگر وسیله‌ جستجویمان برای راه دیگری شکست خورد، اگر مانعی بخواهد کارمان را بی نتیجه کند و اگر راهبندها وچالشها افزایش یابند، ما فقط بایستی با گامهایی استوار و عزمی راسخ  و ایقانی خلل ناپذیر به پیش رویم.
سؤال بزرگی که مطرح است که باید هم حتما مطرح شود این است که آیا برای ما اعراب و مسلمانان چیزی غیر از عنایت و توجه شایسته است، «کسی که به امور مسلمانان توجهی نداشته باشد مسلمان نیست». آیا شایسته ماست که شبمان مثل شب «اشرفیان» باشد و روزمان مثل روزشان و هم وغممان مثل هم وغمشان.
ای آنهایی که در اشرف عزت و بزرگی و اصالت، در دستان خود گدازههای آتش گرفته اید، مباد که آن آتش همت شما را بسوزاند؟ یا اراده شما را متلاشی کند یا عزم شما را سست نماید؟! یا اینکه جمع شما را متشتت و صفوفتان را پراکنده کند؟! با عزت نفسی والا، سربلندترین باشید.  شکافنده ترین وبخشنده‌ترین باشید... برجسته در میادین مردانگی در زمانه بلاها و فتنه‌ها و سختیها، در این زمانه افول، شمایانید که در خلاف جریان زمانه هستید، زمانه ای دربند مرده ریگ قرنهای گذشته، و شمائید که پدرخواندگی عصر نوین را در هرگونه پیوند و نشانه، در هر علامت وشکل ومحتوایی رد کرده اید، و این آنچیزی است که تا اعماق در اندیشه های اکثریت کسانی که در این عصر بسر می برند، جا گرفته و به انگیزه های برخاسته از آن خو  گرفته اند.
خداوند رحمت کند شما را ای شهیدان ”اشرف” ، تاریخ درباره مردی که امتی را زنده کرد نوشته است تاریخ از مردانی نوشته است که ایمان آوردند وبه عهدی که با خداوند بسته بودند، صادق وپایدار ماندند.. شما بهترین شاخصها و بهترین الگوها برای هر زمان وهر مکانی هستید.. تاریخ از دوران شما خواهد نوشت، از مردانی که مفهوم مردانگی و فداکاری را زمانه ای که در آن فداکاری نایاب است، دریافتند.
اما شمایانی که در ”اشرف” باقی مانده اید، ای محاصره شدگان بر کف گیرنده گدازه آتش اصول، ارزش، اخلاق و شاخصها، شمائید که تاریخ از شما خواهد نوشت ای کسانی که ترک دیار و دارایی و همسران و فرزندان خود به خاطر حق و عدالت نموده اید. 
آری تاریخ از آنچه که شما ساختید خواهد نوشت و از کسانی که خود را به خداوند عز وجل فروختند و به او وامی نیکو دادند، آنانی که از نفس بشری فراتر رفتند، دنیا را طلاق دادند و هر آنچه که خیره کننده و فریبنده در آن بود را رها کردند  زندگانی را فروختند تا ما به ازای آن آزادی و شرافت را خریداری کنند هر چند که زمان آن طولانی باشد.