ایلیانا رز لهتینن: استماع امروز بخشی ازیک تلاش گسترده تر توسط کمیته خارجی برای بررسی راه کارهای سیاست آمریکا برای مقابله با دو تهدیدی است که توسط رژیم ایران و سوریه بوجود آمده است.  در 11 اکتبر 2011، تلاقی ایالات متحده با رژیم ایران باید منجر به یک تغییر جدی در سیاست آمریکا میشد

قاضی تدپو: در سال 1979 بود که 52 امریکایی برای 444 روز توسط حکام مستبد ایران به گروگان گرفته شدند. به نظرمن ایالات متحده به خاطر عدم پیرویش از حکم دادگاه، مجاهدین خلق را برای 450 روز گروگان سیاسی گرفته است. حال آنکه دادگاه 15 ماه پیش گفت به مجاهدین خلق امکان دادرسی منصفانه توسط وزارت خارجه خودمان داده نشده است. 

دانا روهراباکر: ما در اینجا، حضاری را داریم که با مجاهدین هستند. واضح است که مجاهدین یک سازمان تروریستی نامیده شده، چون با رژیم ملاها مخالفند و ما داریم این کار را میکنیم تا دل رژیم ملاها را به دست بیاوریم. چه مدت دیگری طول می کشد که ما این دل بدست آوردن را رها کنیم !؟ این رژیم ملاهاست که تروریست است، نه مجاهدین.

رز لهتینن
استماع امروز بخشی ازیک تلاش گسترده تر توسط این کمیته برای بررسی راه کارهای سیاست آمریکا برای مقابله با دو تهدیدی است, که توسط رژیم ایران و سوریه بوجود آمده است. 
در 11 اکتبر 2011، تلاقی ایالات متحده با رژیم ایران باید منجر به یک تغییر جدی در سیاست آمریکا میشد.
در این روز این واقعیت افشا شد که رژیم ایران فعالانه درصدد برنامه ریزی برای حمله به یک دیپلمات خارجی در خاک آمریکا بوده است  و در پروسه اینکار نیز تمایل و توان کشتن افراد بیگناه آمریکایی را داشته است.
 اگر رژیم در این حد احساس امنیت میکند که حمله ای را در خاک آمریکا طراحی کند  تصور کنید اگر رژیم ایران سلاحهای هسته ای داشته باشد چقدر حمله آن بیشرمانه خواهد بود.
بجای درخواست کردن برای کمک، ما باید یک سیاست واقعگرایانه داشته باشیم که منعکس کننده این فوریت و چند جانبه بودن این تهدید توسط رژیم ایران باشد.
برای ایالات متحده و امنیت جهانی باید به اینگونه رژیمها فهماند که هزینه اینگونه اعمال تجاوزگرانه بیش از توان تحمل آنها خواهد بود و آنها باید بلافاصله برنامه تولید سلاح اتمی، سلاحهای غیرمتعارف، تولید موشکهای بالستیک، حمایت از افراطیان خشونت گرا و سرکوب مردم  خود را متوقف کنند.
زمان آن فرا رسیده است.
تدپو:
خانم رئیس متشکرم. در سال 1979، 52 امریکایی برای 444 روز توسط مستبدین ایران گروگان گرفته شدند. به نظر من ایالات متحده، مجاهدین خلق را برای 450 روز بخاطر عدم پیرویاش از حکم دادگاه، گروگان سیاسی گرفته است. دادگاه 15 ماه پیش گفت که به مجاهدین خلق امکان دادرسی منصفانه توسط وزارت خارجه خودمان داده نشده و وزارت خارجه هنوز تصمیمی از به این سمت یا آن سمت نگرفته که مجاهدین باید از لیست خارج شوند یا در لیست بمانند. من فکر می کنم این موقعیت خوبی نیست که وزارت خارجه ایالات متحده در آن قرار داشته باشد. باید تصمیم گیری کند. مجازاتها به طور تاریخی هیچوقت اثر نکرده اند، تنها روندی اجتناب ناپذیر را طولانی می کند. در هر صورت، سوال من از وزیر شرمن این است،  آیا ایالات متحده سیاستی دارد که از تغییر رژیم در ایران توسط مردم ایران حمایت کند؟
وزیر شرمن:
دولت سیاست حذف برنامه و جاه طلبی هسته ای ایران را دارد، تروریسم بین المللیاش را متوقف کند، برنامه بیثبات کردنش را متوقف کند ...
تدپو:
ببخشید وزیر شرمن، شما فقط 5 دقیقه وقت دارید و من نمیخواهم همه این وقت را صحبتی کنید که من جوابم را نگیرم، آیا ایالات متحده سیاستی دارد که از تغییر رژیم در ایران توسط مردم ایران در کشورشان حمایت کند؟
وزیر شرمن:
فکر می کنم آنچه ما در پروسه بهار اعراب دیدهایم این است و این شرایط جدی است اینکه مردم آنچه برای آیندهشان میخواهند، انتخاب میکنند، جامعه بین المللی باید از مردم در این تلاششان حمایت کند. ولی این به مردم ایران بستگی دارد.
تد پو:
ولی اگر مردم ایران خواستار تغییر رژیم باشند، آیا ما از تغییر رژیم، حمایت میکنیم؟ آیا ما از آن حمایت میکنیم؟
وزیر شرمن:
من فکر میکنم ما از مردم ایران حمایت میکنیم که همان آزادی که بقیه ما داریم را داشته باشند.
تد پو:
ببخشید ولی این آری است یا نه یا نمی دانید؟
وزیر شرمن:
این دقیقا چیزی است که من گفتم آقای نماینده. ما از آرمانهای مردم ایران حمایت میکنیم.
تدپو:
من فکر میکنم یک راه که ما میتوانیم از تغییر رژیم حمایت کنیم و فکر میکنم این بهترین امید برای صلح است، این است که، احمدی نژاد کوتوله صحرا، توسط مردم ایران جایگزین شود. این مطمئنترین و بهترین راه برای صلح جهانی است که او توسط مردم عوض شود. ولی کاری که ما میتوانیم بکنیم این است که حمایتمان را با تصمیمگیریمان که آیا مجاهدین باید در لیست تروریستی بمانند یا نمانند، نشان دهیم. ما صرفاً باید در این زمینه تصمیم بگیریم و البته من فکر می کنم باید تصمیم بگیریم که آنها باید از لیست خارج شوند و مردم ایران به روش خودشان رژیم را تغییر دهند. همان طور که در بهار اعراب و سایر کشورها صورت گرفته است.
وزیر شرمن رژیم ایران چه زمانی سلاح هسته ای خواهد داشت؟ شما معتقدید کی خواهد داشت؟
شرمن:
بحثهای زیادی وجود دارد که این زمانبندی چه موقع خواهد بود و قطعاً علامت خوبی نیست که آنها اعلام کردهاند به غنی سازی 20 درصدی رسیدهاند و اینکه آنها بعضی از سانتریفوژهایشان را به جایی که قبلا مرکز مخفی در قم بود، منتقل کردهاند. ولی من امروز نمی توانم به شما پاسخی بدهم ولی خوشحال خواهم شد که یک جلسه دیگر داشته باشیم که جامعه اطلاعاتی بهترین برآورد خود در این مورد را ارائه کند.
تد پو:
بنظر میرسد که صرفنظر از اینکه ما چکار کردهایم، و آنچه جامعه بینالمللی کرده است، رژیم ایران هنوز مصمم است که سلاح هستهای داشته باشد، که نمونه دیگری است که بیانگر این است که مجازاتها موفق نبودهاند. آخرین شرایط با رژیم ایران به نظر من با آنهایی که فکر میکردند عوامل «زیدا» در مکزیک  هستند برای انجام جنایت در ایالات متحده کار می کردند، آیا سیاست ایالات متحده چیزی بیش از ایزوله کردن رژیم ایران هست؟ هر چه که معنی آن باشد. آیا تا آنجا که به سیاست برمی گردد طرحهای بیشتری توسط ایالات متحده وجود دارد؟
وزیر شرمن:
آقای نماینده دیروز رئیس جمهور گفت او می خواهد اطمینان یابد که ما قویترین پاسخ را به آخرین عمل وحشتناک رژیم ایران داشته باشیم. ما به شدت داریم کار می کنیم که این تعهد را  که او دیروز گفت، عملی کنیم . ما هر کاری بتوانیم میکنیم، از رئیس جمهور گرفته تا پایین ترین نفر  که در آن سمت حرکت کنیم. بعضی از این چیزها امروز مورد بحث قرار گرفتند ولی چیزهای دیگری هم برای درنظر گرفتن هستند و رئیس جمهور همچنین گفته است تحت این شرایط هر انتخابی محتمل و هر تصمیمی در نظر گرفته می شود.

روهراباکر:
متشکرم خانم رئیس. در ابتدا، در مورد تلاش برای سوء قصد به سفیر عربستان، لازم میدانم ایالات متحده اقدامی جدی و برای خود بکند که چه اقدامات بیشتری میتوانیم بکنیم، که سعی کنیم دیکتاتوری و سرکوب و تهدید منزجرکننده، سایر افراد و سایر دولتها در آن منطقه توسط رژیم ملاها را متوقف کنیم. ایران صدها  نفر از پرسنل نظامی ما را با دادن بمبهای کنار جادهای قدرتمند به شبه نظامیان در عراق در طول سالیان به قتل رسانده است. این کار سالهاست ادامه دارد.
منظور من این نیست که این تلاش سوء قصد را کم اهمیت کنم که بسیار مهم است ولی ما باید آن لحظه ای که فهمیدیم ایران این سلاحها را برای کشتن سربازان آمریکایی به افراد می دهد با یک واکنش بسیار قوی پاسخ میدادیم. ... ما درجاتی از مجازاتها را داریم که در ظاهر میتوانند با آن به حیات خود ادامه دهند، چون با آن کنار آمدهاند. ما در اینجا، حضاری را داریم که با مجاهدین هستند. به وضوح مجاهدین یک سازمان تروریستی نامیده شده چون با رژیم ملاها مخالفند و ما داریم این کار را میکنیم که دل رژیم ملاها را بدست بیاوریم. چه مدت دیگری طول می کشد که ما این دل بدست آوردن را رها کنیم !؟ ما با افرادی که با آنها مخالفند مثل اینکه مجرم هستند برخورد میکنیم. این رژیم ملاهاست که تروریست است، نه مجاهدین. مجاهدین سعی میکنند در آنجا دموکراسی برقرار کنند. من نمیگویم با هر چیزی که برای آن میایستند موافقم، ولی با نامگذاری کردن آنها به عنوان تروریست، ما به ملاها این عقیده را القاء می کنیم که ضعیف هستیم. چطور انتظار داشته باشیم که در این دنیا به جایی برسیم در حالیکه با دوستانمان که به دموکراسی معتقدند اینطور برخورد می کنیم که گویی دشمن هستند و با دشمنان طوری که گویی دوستانمان هستند! بنظر میرسد این چیزی است که اینجا در جریان است . ما در نقطه ای هستیم که حتی نمی توانیم نماینده دولتمان را وادار کنیم بگوید ما به تغییر رژیمی اعتقاد داریم که دیکتاتوری ملاها را دارد، که سلاح هسته ای دارد می سازد و دولتهای منطقه را تضعیف میکند و در حال حاضر درگیر استخدام یک قاتل برای انجام یک عمل قتل با بمبگذاری در پایتخت کشورمان است. ما دولتی نداریم که بگوید باید رژیم جدیدی آنجا باشد. البته این نشانه ضعف دیده می شود. ما به عنوان حلقه اتصال ضعیف دیده می شویم، خوب چه می شود اگر ما با احساسات مردم سوریه همسو شویم. وقتی مردم ایران به خیابانها ریختند که به ربودن انتخابات اعتراض کنند، این دولت پاسخ سستی نسبت به سرکوب وحشی و آدمکشانه مردم ایران داد.
انتخابات ربوده شده یعنی شما گروهی از افراد را دارید که قدرت را بطور نامشروع روی بقیه اعمال میکنند. این یک دولت مشروع نیست و ما حتی نمیتوانیم بگوییم معتقد به تغییر رژیم هستیم؟! می توانم ببینم چرا ملاها حالا فکر می کنند ما اینقدر ضعیف هستیم که آنها می توانند وارد توطئه شوند و در پایتخت ما بمب گذاری کنند. ببینید ما همه طی این سالها میدانیم که ملاها بدنبال چه چیزی هستند. آنها نسبت به غرب و نسبت به ایالات متحده نفرت خود را ابراز کرده اند، تعهدشان برای استفاده از وحشیگری و قتل  برای رسیدن به اهدافشان را نشان داده اند، ما نمی توانیم آنها را (مجاهدین را) از لیست تروریستی بخاطر مخالفتشان (با این رژیم) برداریم؟ و حتی کمتر از این، آیا میتوانیم از همه گروههای قومی و جوانان ایرانی در داخل ایران که زندگی خود را علیه ملاها به خطر می اندازند حمایت کنیم؟ ما هیچگونه حمایت مادی نکرده ایم، ما هیچ سلاحی ندادهایم، ما در واقع هیچ راهی که آنها بتوانند روی دیکتاتوری ملاها در ایران تاثیر بگذارند ارائه نکردهایم، شرممان باد. پدران بنیانگذار ما با خونشان جنگیدند و نسل اندر نسل آمریکاییها برای آزادی جنگیدهاند و حالا حتی نمی خواهیم ریسک این که بگوییم باید تغییر رژیم در ایران باشد را، بپذیریم. شرممان باد.
شرمن:
یکی دو نکته افتتاحیه، من با آقای روهرا باکر موافقم که این حمله نشان می دهد رژیم ایران ما را ضعیف قلمداد می کند که بی دلیل نیست. من به افرادی در بین حضار اشاره میکنم که با تیشرتهای زرد اینجا حضور دارند که به ما یادآوری میکند که 450 روز پیش دادگاه اعلام کرد که وزارت خارجه باید قانون را اعمال کند از آنجایی که آنها سایر قوانینی که ما درباره ایران گذرانده ایم را اجرا نمی کنند. من می خواهم روی هواپیماهایی که ایران ایر و ماهان ایر در سالهای 1970 خریدند متمرکز شوم. اینها موتورهای جنرال الکتریک دارند. این موتورها نیاز به تعمیر دارند و نا امن هستند. تعدادی از همکارانم در نامه ای به من ملحق شدند که می گوییم این هواپیماها تا زمانی که ایران سیاستش را عوض کند نباید اجازه پرواز داشته باشند و ما نباید آنها را تعمیر کنیم.
این هواپیماهای به ظاهر غیرنظامی یا سایر هواپیماهایی که قرار است غیرنظامی باشند، که متعلق به ماهان ایر و ایران ایر هستند، برای انتقال سلاح و اوباش از ایران به سوریه، برای کشتن مردم سوریه مورد استفاده قرار می گیرند. من می گویم این کمک به ناامن کردن غیر نظامیان است با اینحال وزارت خارجه در تمایلش برای دور زدن تحریمهایمان از این اجازه نامه حمایت می کند. این ایده که مشکلی نیست که هزاران سوری با سلاحهای ایران و به دست اوباش ایران بمیرند قابل قبول است ولی اطمینان یابیم که هواپیمایی که اوباش استفاده می کنند امن است!! اجازه بدهید به یک موضوع دیگر بپردازم. تابع قانون «ساسادا» ما از وزارت خارجه خواستیم که این شرکتهایی را که به ایران تکنولوژی سرکوب اینترنتی را می دهد مجازات کند. یک شرکت چینی وجود دارد که نگرانی زیادی هست که در حال انجام این کار است و اخیرا به ایران تجهیزات مانیتورینگ اینترنت فروخته است. وزارت خارجه طبق قانون مجازاتهای رژیم ایران اساساً قانون را نادیده می گیرد و از مشخص کردن هرگونه تجهیزاتی امتناع کرده است که این بند «ساسادا» را به جریان می اندازد. من می دانم که 450 روز طول کشیده که با تصمیم دادگاه برخورد کند و این زمان کمتری از آن است! آیا امکان این وجود دارد که وزارت خارجه، چون این کمیته حداقل در سطح کمیته به شما دستور آن را داده است، آن نوع تجهیزات را که بر طبق قانون «ساسادا» شامل مجازات هستند و با سرکوب ایترنتی سر و کار دارد، شناسایی کند؟
وندی شرمن:
آقای نماینده ما قطعا می خواهیم قانون را دنبال کنیم همانطور که توسط شما اجرا شده و توسط رئیس جمهور امضاء شده است، من با اطلاعات بیشتری در این زمینه، به شما بازخواهم گشت.
براد شرمن:
هیچ امکانی هست که شما ظرف 450 روز آن را انجام دهید؟!
وندی شرمن:
من نگرانی شما را می فهمم.
براد شرمن:
 آیا امکان آن هست در طول دولت کنونی انجام شود؟
وندی شرمن:
 می فهمم.
براد شرمن:
با توجه به این واقعیت که رژیم ایران در جنگی با ایالات متحده درگیر شده است، آیا فکر میکنید وزارت خارجه میتواند کمی سریعتر عمل کند؟ نهایتا، آیا امکانی وجود دارد که شما هیچ شرکت چندملیتی را بر طبق قانون مجازاتهای ایران بخاطر سرمایه گذاری در بخش نفت ایران بجز آنهایی که خود رژیم ایران صاحب آنهاست را مجازات کنید؟
وندی شرمن:
 در واقع تعدادی از مجازاتها بوده است و من می گذارم معاون وزیر کالین در این زمینه صحبت کند.