خانمها آقایان بعد از ظهر شما بخیر
من نونتومبی توتو هستم. برای من افتخار بزرگی است که مدیریت  برنامه امروز را برعهده دارم. ما گرد آمده ایم تا مسئولیتهایی را که در قبال یکدیگر داریم، مشخص کنیم. من از افریقای جنوبی آمده ام و تحت رژیم آپارتاید بزرگ شده ام. به خاطر می آورم که وقتی  فرزندی جوان بودم با شنیدن بحثهای مربوط به حقوق بشر و با شنیدن سخنرانیهای رهبران سیاسی درباره دموکراسی، دچار حیرت می شدم که  چرا و چگونه است که  مشکلات حقوق بشری من، بخشی از آن بحثها نبودند؟ بنابراین، امروز من به عنوان کسی آمده ام که می خواهد جهان ما دیگر هرگز جایی نباشد که کودکان سئوال کنند آیا جهان در مورد حقوق آنها اهمیتی قائل می شود؟ بعنوان کسی آمده ام که همچنین در معرض حمایتها و  تلاشها مردمی از سراسر جهان بوده است، در زمانی که بسیاری از رهبران سیاسی می گفتند غیرممکن است مجازاتهای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی را  روی افریقای جنوبی اعمال کنیم. اما مردم در سراسر جهان می گفتند این کار شدنی است و صورت خواهد گرفت. مردم اروپا، مردم ایالات متحده، مردم کشورهای افریقا گفتند که ما درکنار مردمی که توسط آپارتاید سرکوب شده اند می ایستیم تا اطمینان یابیم که دولتهای ما حرف ما را بشنوند و مجبور شوند که اقدام کنند. بنابراین من کسی هستم که می داند فشار مردمی می تواند به چیزهای خیره کننده ای برسد. شروع زندگی من در ایالات متحده، زمانی بود که دولت ریگان با اعمال مجازاتها علیه رژیم آپارتاید مخالفت می کرد و مردم آمریکا راهپیمایی کردند و روی نمایندگانشان فشار آوردند و بعد نه تنها توانستند لایحه ای بگذارنند که روی افریقای جنوبی مجازات اعمال می کرد بلکه کنگره توانست بر وتوی ریاست جمهوری غلبه کند. بنابراین من می دانم که ما به عنوان مردم با صداهایمان، با راهپیماییهایمان با تعهدمان به حقوق بشر چه کارهایی  می توانیم بکنیم. می دانم اینکه فکر کنیم که برای جهان اهمیتی ندارد چیست، و بنابراین آمده ام که بگویم ما اینجا هستیم تا ساکنان کمپ اشرف بدانند که جهان توجه می کند. ما اینجا هستیم تا نمایندگان سیاسی مان بدانند که ما کنار نمی ایستیم و ساکت نمی مانیم در حالی که ساکنان کمپ اشرف با تهدید و ضرب الاجل 31 دسامبر مواجه هستند. ما امروز اینجا در بروکسل هستیم، ماه گذشته در ژنو بودیم، آخر هفته در واشنگتن هستیم ما بعنوان مردم این جهان متحد در حمایت از حقوق بشر ساکنان کمپ اشرف و اپوزیسیون ایران هستیم.
همانطور که گفتم من بسیار مفتخر و همچنین بسیار خاضع هستم که بخشی از این پنل فوق العاده باشم. من سعی می کنم زیاد از پدرم نقل قول نکنم با اینحال  یکی از بیانات او را در دوران آپارتاید  را که با آن زندگی می کنیم نقل می کنم:  اینکه شما در شرایط سرکوب نمی توانید انتخاب کنید که بی طرف باشید چون با انتخاب اینکه بی طرف باشید، در واقع خود را با سرکوبگر همسو کرده اید. و ما جمع شده ایم که بگوییم ما اجازه نخواهیم داد جهان بی طرف قلمداد شود.
همانطور که می بینید ما یک پنل گسترده  داریم من حالا افتخار بزرگ معرفی خانم رجوی، رئیس جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران را دارم. می دانم که او نیاز به معرفی ندارد ولی او رهبری مردم ایران در تلاشهایشان برای استقرار دموکراسی در ایران را دارد و او رهبری تلاشهای جهانی از جانب ساکنان اشرف را دارد. خانم رجوی در هموار کردن راه برای زنان ایرانی در مواضع رهبری کننده اپوزیسیون در امروز و در ایران آزاد آینده هستند. لطفا به خانم رجوی خوشآمد بگویید.

ما مفتخریم که امروز فرماندار هوارد دین که ریاست حزب دمکرات آمریکا در سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۹ را بر عهده داشت و نامزد ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۰۴ بود را در اینجا داشته باشیم.

هوارد دین:

با تشکر از شما برای برای لطفی که در معرفی کردید و  از شما خانم رجوی برای رهبری تان و به خاطر سخنرانی آتشین تان تشکر میکنم.
آمریکایی ها ممکن است فکر کنند که آنها مسئولیت حفاظت اشرف را به عراقی ها سپرده اند.
اما، آمریکا از نظر اخلاقی در قبال امنیت ساکنان اشرف امروز کماکان مسئول باقی خواهند ماند.
وقتی که ساکنان اشرف سلاح خود را تحویل دادند، ما به آنها قول دادیم که از آنها دفاع خواهیم کرد.
هر کدام از آنها یک یک نوشته ای که این قول را بیان میکرد دریافت کردند.
وقتی که ما واحد اطلاعاتی و تحقیقاتی اف بی آی را در سال ۲۰۰۶ به اشرف آوردیم، مشخص شد که تمامی اعضا و ساکنان اشرف، ۳۴۰۰  نفر، هیچ کدام از آنها هیچ ارتباطی با تروریسم یا تروریست ها ندارند.
دادگاه های انگلستان، دادگاه های فرانسه، دادگاه های اتحادیه اروپا، و دادگاه های ایالات متحده آمریکا گفته اند که این سازمان یک گروه تروریستی نیست.
سازمان مجاهدین خلق را از لیست خارج کنید و ۳۴۰۰ نفر ساکنان بی گناه اشرف را ازمعرض تهدید نجات دهید.
اکنون آمریکا مسئولیت اخلاقی دارد تا این کار را انجام دهد.
اگر ما در انجام این کار شکست بخوریم،
من میتوانم تضمین کنم که این یک مسئله انتخاباتی در آمریکا تبدیل خواهد شد.
واقعیت این موضوع این است که به دنبال خروج  نیروهایمان از عراق، دولت آمریکا میلیون ها دلار را صرف عراق میکند.
ما داریم از دولتی در عراق حمایت میکنیم که در راس آن یک جنایتکار جنگی که روزی در دادگاه جنایتکاران جنگی در لاهه حضور خواهد یافت، قرار دارد.
اکنون اتحادیه اروپا نقش بسیار مهمی در اینجا بر عهده دارد.
و من بسیار خشنودم که میبینم بسیاری از رهبران و نمایندگان برجسته پارلمانهای اروپا  در اینجا حضور دارند.
اتحادیه اروپا برای مدتها تا آنجا که به حقوق بشر مربوط است وجدان بیدار جهان بوده است.
بودجه کمکهای خارجی شما از بودجه ما به مراتب بیشتر است.
درست است که آمریکا در گذشته از اروپا در برابر تهدیدات خارجی دفاع کرده و دفاع میکند، اما اروپا در مقابل آن، کارهای فوق العاده ای در زمینه حقوق بشر و تلاشهای جهانی خود برای کاهش شکاف بین فقیرترین فقرا، که با کمتر از یک دلار در روز زندگی میکنند، انجام میدهد.
ما به اروپا نیاز داریم تا عمل کند.
ما به اروپا نیاز داریم، به خصوص شرم بر دولت آمریکا برای عدم انجام کارهایی که میداند باید انجام دهد.
همانطور که قبلا گفتیم این مسئولیت آمریکاست.
اما در فقدان رهبری اخلاقی ایالات متحده، ما از اروپایی ها میخواهیم تا دوباره پا پیش گذاشته و رهبری را به دست بگیرند.
از شما درخواست میکنیم که بر روی آمریکا فشار بیاورید تا کار درست را انجام دهد و خواستار لغوضرب الاجل اعمال شده توسط جنایتکار جنگی نوری مالکی شود.
ما از اروپا درخواست میکنیم که بر روی سازمان ملل متحد هم فشار بیاورد.
سازمان ملل متحد بالاخره، از دو ماه پیش، تصمیم گرفت که کار درست را انجام بدهد و مصاحبه با ساکنان اشرف که تقاضانامه هایشان را ارسال کرده اند برای تعیین استاتوی پناهندگی آنها شروع کند
لازم است که ما صحبت کردن را متوقف کرده و شروع به عمل کنیم.
و بله، ایالات متحده در قبال آن مسئولیت دارد، و اروپا  هم تا حدی در قبال آن مسئولند.
شما نیز میلیون ها یورو را برای کمک به عراق قرار داده اید.
چرا ما از دولتی که در راس آن یک جنایتکار جنگی است حمایت مالی میکنیم؟
بنابراین،
یک: لازم است دولتهای اروپایی و آمریکا خواستار حذف مهلت تعیین شده شوند دو: تازمانی که این کار انجام نشده ، لازم است که کمکها را قطع کنیم، تمامی کمکها را !
سه: لازم است که ما خواستار خاتمه دادن به مداخله نخست وزیر مالکی در تلاشهای ملل متحد برای تعیین  استاتوی پناهندگی ساکنان اشرف بشویم.
چهار: لازم است که اگر مالکی از این امر خودداری کند، تمامی کمکها به عراق را قطع کنیم.
پنج: لازم است که ما نامگذاری سازمان مجاهدین خلق را  لغو کنیم.
من میخواهم چیزی را بگویم که که اغلب در این جلسات میگویم.
مردم از من میپرسند که چرا من این کار را میکنم؟
من این کار را میکنم چون به آمریکا باور دارم.
آمریکا کشوری فوق العاده ای است.
کشوری است که قول حقوق بشر و کرامت انسانی داده است.
بعضی اوقات ما در این امر کمبود داشتیم.
اما ما دارای مجموعه ای از آرمان ها هستیم و قانون اساسی ایالات متحده و اعلامیه استقلال که بشریت، نیکی، و امید را گرامی میدارد.
اگر ما کناری بایستیم، در حالی که به نیروی شر اجازه داده شده  به جان انسانها بیفتد، آنوقت ما خود را نه تنها با آنچه که در عراق انجام دادیم، خوار کرده ایم،  بلکه خودمان را به عنوان یک ملت خوار کرده ایم.
اگر شما به آمریکا و و ایده آل های آمریکایی باور دارید، باید برای مردم بیگناه در هرجا، بخصوص برای آنهایی که قول حفاظتشان را داده ایم به پا خیزید.
این فقط به خاطر خانواده های اشرفی نیست، بلکه به این خاطر هم هست که ایالات متحده آمریکا ملتی پیشروباشد.
متشکرم.

توتو:
سناتور ازصحبتها و حمایت شما متشکرم.
حالا می خواهم از یکی از همکارانتان سناتور پیتر فان رومپی دعوت کنم  که سخن بگویند.

پیتر فان رومپی:
خانمها و آقایان،
پنج سال پیش من اولین بار برای کمک به کمپ اشرف صحبت کردم. در آن مناسبت من از نلسون ماندلا نقل قول کردم که زمانی گفت: «حمایت جامعه بین المللی قوی تر از یک اسکادران جت است». خوشحالم که توجه کنیم که 5 سال گذشته، ناوگان حمایت بین المللی برای کمپ اشرف بسیار بزرگتر و بسیار قویتر شده است.
حمایت از اشرف افزایش یافته است ولی در ضمن چالشهایی دارد که با آن مواجه است ، قتل 36 تن از اشرفیها در آوریل گذشته تا الان تاریک ترین لحظه بوده است. هفته ها و ماههای پیش رو برای اشرف و ساکنانش حیاتی هستند. بنابراین من امروز اینجا هستم تا خواستار حمایت بین المللی باز هم بیشتری بشوم. به طور دقیق تر، من از اتحادیه اروپا، ایالات متحده و سازمان ملل می خواهم اقدامات عاجل اتخاذ کنند و دولت عراق را وادار کنند ضرب الاجل کمپ اشرف تا پایان امسال را لغو کند.
من از سازمان ملل می خواهم یک هیأت نظارت دائم در اشرف مستقر کند تا حفاظت و حقوق بشر ساکنان اشرف را تضمین کند.
و سوم اینکه من حمایت کامل خودم را از نماینده ویژه اتحادیه اروپا، هم میهن بلژیکی من ژان دورویت اعلام می کنم.
خانمها و آقایان
پنج سال پیش من همچنین از مارتین لوترکینگ نقل قول کردم که «بی عدالتی در هر کجا، عدالت در همه جا را تهدید می کند»، به این دلیل است که من اینجا آمده ام تا حمایتم از اشرف را تجدید کنم. به این دلیل است که در چند روز آینده من بعنوان ناظر بین المللی برای اولین انتخابات کاملا دموکراتیک در تونس کمک خواهم کرد. من فقط به دلیل اینکه برایم اهمیت دارد از دموکراسی، حقوق بشر و عدالت حمایت نمی کنم بلکه ما می خواهیم به شما نشان دهیم که شما، تنها نیستید مبارزه شما مبارزه ما هم هست و  درد و رنج و آزادی شما درد و رنج و آزادی ما هم هست. بنابراین جامعه بین المللی قویا مصمم است از ساکنان اشرف حمایت کند تا زمانی که آنها بتوانند طعم شیرین آزادی را بچشند.
از شما متشکرم.

توتو:
معرفی تام ریج:
اکنون نوبت تام ریج فرماندار سابق ایالت پنسلیوانیاست. او در پرچالش ترین برهه تاریخ معاصر آمریکا به عنوان اولین وزیر امنیت ملی منصوب شد.

تام ریج
وزیر امنیت آمریکا 2003 ـ 2005
قبل از هرچیز اجازه بدهید سپاس عمیق خود و احترامات فوق العادة شخصی و قدردانی ام  را به شما، خانم مریم رجوی به خاطر رهبری انگیزاننده تان بیان کنم. یک رهبر تحسین برانگیز. به همکارانم و آنهایی که با آنها در چندین جلسه شرکت کردیم، مفتخرم که در تلاش مشترک برای حمایت از آرزوها و آرمانها و آزادی ساکنان کمپ اشرف به شما بپیوندم. همه شما که اینجا جمع شده اید و آنهایی که در جلسات مشابه در سراسر جهان گرد هم آمده اند، شما امید را زنده نگه می دارید من به شما تبریک می گویم و از شما متشکرم.
از رئیس جمهور کشورم، پرزیدنت اوباما، من موارد زیر را تقاضا می کنم:
آمریکا یک نظام ارزشی دارد که در بیانیه استقلال و قانون اساسی ایالات متحده آمده است، ما یک  موضوع مشخص داریم که موضوع ارزشهای ماست، و یکی از ارزشهای ما این است که متعهدیم از افراد بیگناه تحت ستم در سراسر جهان حفاظت کنیم.  ما 3400 زن و مرد در کمپ اشرف داریم که تک به تک، به آنها گفته ایم تروریست نیستند و ما از شما حفاظت می کنیم. ما باید قولمان را حفظ کنیم، اعتبار ما در معرض خطر است.
پرزیدنت اوباما، ارزشهای ما در معرض خطر است، رهبری شما در معرض خطر است. مجاهدین خلق را از لیست خارج کنید و حفاظتهایی را که تقریبا 7 سال پیش به آنها قول دادیم ارائه کنید.
وقت زیادی باقی نمانده است. ما از بهار اعراب تقدیر کردیم. اکثر جهان بهار ایران را نادیده گرفت. دموکراسیهای غربی تأخیر طولانی در مورد حوادث خاورمیانه و شمال افریقا داشته اند ما کماکان داریم خشم به غایت آهسته جهان غرب را وقتی به ایران می رسد نظاره می کنیم. این رژیم دارد به سرکوب، به  اهانت و به  کارزار دروغ پردازی علیه مجاهدین ادامه میدهد. بطور خاص برای من به عنوان یک آمریکایی دردناک بوده که شاهد تأخیر و عدم تصمیم گیری این دولت هستم ، آنهم درحالی که تحت فشار جمهوریخواهان و دموکراتها، لیبرالها و محافظه کاران، و  رهبران نظامی که در دولت خدمت کرده اند، از هر دو حزب بوده اند که بارها گفته اند این افراد تروریست نیستند، سازمانی که باید در لیست سازمانهای تروریست خارجی باشد، رژیم ایران است، آنها تروریست هستند.
ما کسانی که به این تلاش پیوسته اند تا شاهد این باشیم که مجاهدین از لیست خارج می شوند، بسیار احساس همبستگی می کنیم. ما وقتی که بحث برسر آزادی و حقوق سایر انسانهاست احساس پیوستگی مشترک می کنیم. در حالی که امروز ما در بروکسل دیدار میکنیم به راحتی می توانیم به مدارک و اسناد حقوق بشر در سراسر جهان آزاد اشاره کنیم منجمله حقوق بنیادین اتحادیه اروپا که در آن حقوق مدنی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است. بطور خاص این بیانیه حقوق به بخشهای مختلفی تقسیم شده است: کرامت، آزادی، برابری، همبستگی، حقوق شهروندی و عدالت. آنهایی که این اسناد را نوشتند می دانند و من و شما هم می دانیم که کرامت، آزادی، برابری، همبستگی، حقوق شهروندی و عدالت در واقع هیچگاه مجزا نیستند. آنها با هم گره خورده اند. آنها به هم متصلند. آنها به هم وابسته اند. آنها همه به حقوق بشر ارتباط دارند که یک حق همگانی برای هر زن، مرد و کودکی در جوامع آزاد است. رژیم ایران، یک سازمان تروریستی خارجی است.  رژیم ایران حکومتی است که خاورمیانه را دارد بی ثبات می کند. رژیم ایران سردمدار تروریسم در سراسر جهان است.
هفته گذشته جهان مطلع شد که رژیم ایران درگیر یک توطئه تروریستی علیه دولت عربستان سعودی، علیه سفیر عربستان در آمریکاست که طراحی شده بود تا در خاک ایالات متحده صورت گیرد. چقدر گستاخانه! و ما در آمریکا چه پاسخی را در نظر می گیریم؟ صحبت از مجازاتهای بیشتر است.
آقای رییس جمهور من به شما ایده ای می دهم  که به رژیم ایران علامت لازم را می فرستد و همینطور به دولت عراق که ما این گونه توطئه ها علیه متحدینمان را تحمل نمی کنیم که در خاک آمریکا صورت گیرد، من این ایده را می دهم: مجاهدین را از لیست خارج کنید و حفاظتی که سالها و سالها پیش به آنها قول دادید ارائه کنید.
درهمین اواخر شاهد بودیم که باز احمدی نژاد حوادثی را که در 11 سپتامبر در کشور من اتفاق افتاد تکذیب می کرد، همانطور که در گذشته در مورد هولوکاست این کار را کرده بود، دیپلماتهای غربی از سالن مجمع ملل متحد خارج شدند. اتهاماتی که کماکان نشان می دهد او و ملاها از نظر اخلاقی و دموکراتیک همخوان با سایر جهان که در آن زندگی می کنند نیستند. جهان جای بسیار بهتری خواهد بود جهان جای بسیار امن تری خواهد بود اگر کسی مثل مریم رجوی در جلسه آینده مجمع عمومی ملل متحد، مردم ایران را نمایندگی کند.
برای سالیان ما تلاش کردیم با رژیم ایران مذاکره کنیم و باز مذاکره کنیم، آنها زندانی می کنند شکنجه می کنند و به قتل می رسانند. ما مذاکره می کنیم ولی آنها به سمت توانایی غیرصلح آمیز اتمی پیش می روند. ما مذاکره می کنیم ولی وزیر خارجه رژیم ایران علناً از کشتار اخیر کمپ اشرف تقدیر می کند.
هدف رژیم ایران اخلال، بی ثباتی، بی نظمی و مرگ است. کشور من نگران غیرنظامیان بیگناه در لیبی در شهر بنغازی بود ما باید بطورمشابه و بیشتری نگران افراد غیر مسلح بی گناه در کمپ اشرف باشیم چون آنها سلاحهایشان را به ما تحویل دادند و ما قول دادیم از آنها حفاظت کنیم. زمان آن است که آنها را از لیست خارج کنیم و قولی را که برای حفاظت آنها سالها پیش دادیم عملی کنیم.
ما هیچوقت نمی توانیم در رفتار یا اهداف این حکومت یاغی تأثیری بگذاریم. غیر ممکن است که با اینها بشود مذاکره کرد. تغییر رژیم تنها امید ماست اگر می خواهیم یک ایران دموکراتیک را ببینیم. و این پتانسیل برای دموکراسی در گروهی از اپوزیسیون است که متعهد به تغییر دموکراتیک است، گروهی که برای دهه ها با نسل کشی گسترده روبرو بوده است: مجاهدین خلق. زمان آن است که به فراخوان خروج از لیست گردن بگذاریم. زمان آن است که دست به عمل بزنیم.
در کشور من مردم آمریکا می دانند که همیشه با شرکای چند جانبه قدرت می گیریم، در اتحادیه اروپا، در ناتو، در سازمان ملل، در دوستان واقعی و متحدینمان و فرهنگ واقعی همکاری. در این مورد این موضوع فوق العاده مهم است. چون ما می دانیم هر هجومی به آزادی و زندگی نیازمند یک پاسخ محکم جهانی است. همیشه اندیشه توافق همه جانبه آسان نیست بخصوص وقتی همه این کشورها بیشترین منافع خود را می خواهند، گردهم آوردن همه صداها حول یک موضوع چالشهای خودش را دارد. در مورد ترور علیه افراد آزاد، افراد بیگناه، در مورد موضوعاتی که ارزش مشترک جهان غرب برای زندگی بشری و حاکمیت قانون را تهدید می کند، در این موارد شما میدانید که ما میتوانیم و باید متحد باشیم.
ما نباید در سمت غلط تاریخ باشیم و ما باید از این امر اطمینان حاصل کنیم. ما می دانیم که اراده مجاهدین خلق ایران با قتل، سرکوب و ترور مورد آزمایش قرار گرفته، امتحان شده ولی بطور باور نکردنی هرگز و هیچگاه شکسته نشده است. امتحان شده ولی بطور باورنکردنی هنوز و همچنان قوی است همانطور که درطی دهه ها اینطور بوده است. همه ما باید به همین اندازه قوی باشیم، ما باید هم در کمیت و در اراده و در شفافیت قوی باشیم. بارها گفته شده جایی برای بی طرفی نیست. باید موضع گرفت. باید حرف زد. نه تنها یک نفر بلکه بسیاری باید موضع بگیرند. زمان بی تصمیمی، بی طرفی یا بی عملی نیست. ما می دانیم قدرتهای بزرگ می توانند با هم کار کنند که کارهای بزرگ بکنند. این یک تعهد مشترک برای آرمانمان که به  هدف مشترکمان برسیم خواهد بود که خروج از لیست مجاهدین، مقدمه یی برای دعوت از مجاهدین  به جوامع آزاد باشد.
خانمها و آقایان، هر روز که من در خدمت کشورم در کاخ سفید و به عنوان وزیر امنیت داخلی بودم فهرستی از تهدیدات تروریستی دریافت می کردم که علیه کشور من است. در سراسر جهان هر روز. حتی یک بار من تهدیدی ندیدم که متوجه آمریکا باشد متوجه شهروندان در جهان باشد ازناحیه مجاهدین خلق ایران. آنها به روشنی یک سازمان تروریستی نیستند. دادگاهها گفته اند که آنها یک سازمان تروریستی نیستند انگلستان گفت این بی عقلی است که آنها بعنوان سازمان تروریستی نامگذاری شوند. دادگاه منطقه ای استیناف آمریکا در واشیگتن گفت شواهدی نیست، خانمها و آقایان هیچ چیزی نیست، هیچ چیزی نبوده است و هیچ شواهدی هرگز نخواهد. آنها متعهد به جدایی دین از دولت و دموکرات و در پی یک ایران صلح جو، غیر هسته ای، بردبار و افتخار آفرین هستند با تاریخ و فرهنگی غنی، این چیزی است که مجاهدین برای آن هستند. آنها برای آزادی هستند.
بنابراین من به رئیس جمهورکشورم می گویم ما تمایل داریم، رهبران ما علاقمندند که در سرتاسر جهان درباره ارزشهای انسانی، درباره نظام ارزشی آمریکا، درباره حقوق بشر و کرامت و آزادی و دمکراسی صحبت کنیم. ولی می گویم آقای رئیس جمهور عمل بلندتر از حرف سخن می گوید. دادگاه استیناف تقریبا 18 ماه پیش گفت که زمان آن است که جلو بیایید و شواهد نشان دهید که چرا این افراد باید کماکان در لیست وزارت خارجه باشند، پاسخی از وزارت خارجه نبوده است. ما می دانیم پاسخ چه چیزی باید باشد. قانون بسیار روشن است. آقای رئیس جمهور برای این افراد وقتی باقی نمانده است. همانطور که دوست و همکارم هوارد دین اشاره کرد وقتی تاریخ نوشته می شود آیا آمریکا در سمت مردان و زنان کمپ اشرف خواهد بود. بنابراین من از رئیس جمهورم تقاضا می کنم، یکی از همکارانش در کاخ سفید گفت بعضی وقتها رییس جمهور تصمیم می گیرد از در پس مسایل رهبری کند، ولی تئوری من  آقای رئیس جمهور این است که در پیشاپیش رهبری کنید. از لیست خارج کنید حفاظت کنید  و اطمینان حاصل کنید که قول ما تعهد ماست. موضوع فقط در مورد افراد کمپ اشرف نیست . مسأله برسر اعتبار ما، برسراعتبار ایالات متحده است. وقتی شما مجاهدین را از لیست خارج می کنید و از آنها حفاظت می کنید و پیشاپیش مسایل را رهبری می کنید جهان تقدیر می کند و شاید، فقط شاید! تغییر رژیمی که ما دنبال آن هستیم و جهان خواستار آن است که در ایران اتفاق بیفتد، و این کار تحت رهبری زنان و مردانی در مجاهدین صورت گیرد.
بسیار متشکرم.
به آقای جرالد کیندرمانس از پارلمان بلژیک خوش آمد میگوییم.
جرالد کیندر مانس
عضو هیأت رئیسه پارلمان بلژیک
من مایلم همصدا بشوم با نمایندگان پارلمانهای دیگر که نگرانی عمیق خود را نسبت مسأله اشرف ابراز کردهاند. ساکنان اشرف در چند سال گذشته مورد تهاجمات قرار گرفته اند.در اثر حملات نیروهای عراقی به ساکنان بیدفاع اشرف طی دو سال گذشته نزدیک به 50 نفر از ساکنان اشرف کشته شدند.
دولت عراق بعد از حملات مرگبار آوریل گذشته، از رسیدن امکانات پزشکی به اشرف جلوگیری کرده است. محرومیت ساکنان اشرف از امکانات پزشکی موجب جان باختن تعداد دیگری از آنها شده است.
این ساکنان به طور روزمره توسط بیش از 300 بلندگو مورد هتاکی قرار میگرند و شکنجه روانی میشوند. این غیرقابل تحمل است و ما نباید در برابر آن سکوت کنیم. من بسیار خوشحالم که یکی از دیپلماتهای بلژیک، سفیر صدای اشرف میشود. فکر میکنم آقای دورویت مسئولیت ویژه و سنگینی بر دوش دارد که باید به دولت عراق تفهیم کند که به قوانین و میثاق های بینالمللی احترام بگذارند و از آزار و اذیت پناهندگان بیگناه بپرهیزند. ما باید تلاش کنیم که سازمان ملل متحد با شرکت خود از بروز خشونت نظامی به اشرف جلوگیری کند و یک هیأت بازرسی و ناظر در اشرف قبل از پایان سال 2011 مستقر کند.
ممنونم
توتو :
 اکنون افتخار دارم از قاضی مایکل موکیزی، وزیر دادگستری پیشین ایالات متحده، دعوت کنم که چهره شناخته شده ای است به عنوان حامی مقاومت ایران و ساکنان اشرف

مایکل موکیزی
وزیر دادگستری آمریکا 2007 ـ 2009
از لطف شما متشکرم، از شما خانم ها و آقایان تشکر میکنم و از شما خانم رجوی برای آنکه ما را بار دیگر گردهم آوردید تا توجهات را به موضوعی جلب کنیم که قاعدتا دیگر نمی باید مجبور باشیم این کار را بکنیم و آن عبارتست از مشکلات ساکنان اشرف و ادامه اصرار نابهنجار دولت آمریکا به نگاه داشتن سازمان مجاهدین خلق ایران در لیستی که اساساً هیچگاه نمی بایست در آن قرار می گرفت و دیگر نباید در آن بماند. ما شنیدیم که کمیسرعالی ملل متحد در امور پناهندگان به ساکنان اشرف گفته است که آنها از موقعیت اشخاص پناهجو برخوردارند و این موضوع بسیار مهمی است.
اما حال وقت آن رسیده که ما، یعنی همه کسانی که اینجا هستند و دولت آمریکا وارد عمل شویم. وقت آن است که این ضرب الاجل لغو شود. وقت آن است که سازمان مجاهدین از لیست خارج شود. زمان رهایی نیروهائی رسیده که وقتی رها شوند، در برابر سیطره استبداد خواهند ایستاد. ما از اسنادی که پس از جنگ جهانی دوم به دست آمد، می دانیم که اگر کسی مانع ورود نیروهای آلمانی به ایالت سودت شده بود، این نیروها دستور داشتند عقبگرد کنند. همین امر امروز هم مصداق دارد. اگر رو در روی استبداد بایستیم و عمل کنیم و نشان دهیم که مصمم هستیم، و منظورم از ما ایالات متحده است، اروپا است، اتحادیه اروپا و منظورم ازما تمام انسان های آزاد درهمه جا است. و بگوئیم که مصمم هستیم دست به عمل بزنیم، آنها نخواهند توانست فائق شوند. اما اگر کارمان این باشد که از دور نظاره کنیم و بگوئیم بله نگران هستیم، یا بله مراقب هستیم، آنها به همان اعمالی که تا به حال مرتکب شده اند، ادامه خواهند داد. پس من درکنار فرماندار ریج و فرماندار دین دولت خودم را فرا می خوانم وارد عمل شود، مجاهدین را از لیست خارج کند و نشانه ای به ساکنان اشرف بفرستد
و به مردم سراسر جهان که این گونه استبداد نمی تواند دوام بیاورد و اگر ما دست به اقدام و عمل بزنیم دوام نخواهد آورد. بسیار متشکرم.

توتو:
باعث افتخار من است که سخنران بعدی از لهستان را معرفی کنم، لطفاً به گرمی به آقای ریچارد چارنسکی وزیر پیشین لهستان در اتحادیه اروپا  و عضو پارلمان اروپا خوش آمد بگویید.

ریچارد چارنسکی 
نماینده پارلمان اروپا از لهستان
خانم رئیس جمهور رجوی، خانم رئیس جلسه، خانمها و آقایان، دوستان، ابتدا تبریک میگویم به همکار شناخته شده ام از پارلمان اروپا و از گروه سیاسی خودم، آقای استرون استیونسون به خاطر تلاشهایش و دستاوردهای شایانش در مورد اشرف.  اگر تلاشهای ایشان نبود ما به این نقطه نمیرسیدیم که  کمیساریای عالی پناهندگان، بتواند تعهداتش را در مورد اشرف  برآورده کند.  بدون این تلاشها بارونس کاترین اشتون، نایب رئیس  کمیسیون اروپا، این چنین خود را در این بحران دخیل نمیکرد و این بحران اشرف برای اتحادیه اروپا  واجد اهمیت کنونی نمی بود.
در لهستان، کشور من،  که  مانند خیلی دیگر از کشورهای اتحادیه اروپا، کشوری آزادیخواه است، اکثریت اعضای پارلمان بیانیه حمایت از اشرف را امضاء کرده اند. خانمها و آقایان، علیرغم این تلاشها ما هنوز نگرانیم زیرا ریشه این مشکل در تهران خوابیده است. همین امر موجب میشود که حکومت عراق با اشرف دشمنی کنند.
حاکمیت عراق باید بفهمد که آنها  باید بین احترام گذاشتن به تعهدات بین المللی و صلح و همکاری با اروپا از یک سو، و دوستی با ملاهای ایران و ایزوله شدن در جامعه بین المللی از سوی دیگر،  یکی را انتخاب کنند.
من از این موقعیت استفاده میکنم تا حمایت کامل خودم را از خانم رجوی و برادران و خواهرانم در اشرف ابراز کنم. متشکرم

توتو:
بسیار مفتخرم که ژنرال جیمز کانوی را به شما معرفی کنم. او سی و چهارمین فرمانده نیروهای دریایی آمریکا است که در عراق نیز خدمت کرده است.

ژنرال جیمز تری کانوی
فرمانده نیروی تفنگداران دریایی آمریکا 2006- 2010
عصر شما بخیر خانم ها و آقایان. من مفتخرم که در این پنل و در میان شما باشم. فکر میکنم به عنوان یکی از دو نظامی که در این جلسه حضور دارد میخواهم بجای اینکه به کمپ اشرف که دیگران در مورد آن صحبت کردند بپردازم بطور استراتژیک در رابطه با مسائل مربوط به سازمان مجاهدین سخنرانی کنم. تا آنجا که به پیشینه من برمیگردد، وقتی یک ژنرال سه ستاره بودم، افسر ارشد عملیاتی کل ارتش آمریکا بودم. در خلال شغل آخر خود بعنوان فرمانده نیروی دریایی، یکی از شش مشاور ریاست جمهوری در آخرین سالهای پرزیدنت بوش و همچنین سالهای اول پرزیدنت اوباما بودم.
خانم ها و آقایان، در نتیجه، من فکر میکنم که ارزیابی جدی این است که بزرگترین تهدیدی که بر روی کره زمین وجود دارد تغییرات جوی و بحران مالی و یا ظهور چین در اقیانوس آرام نیست. بزرگترین تهدید رژیم ایران مجهز به سلاح اتمی است. من که چهره ناپسند جنگ را دیده ام جدیت اظهارات خود را میدانم. آنچه به شما خواهم گفت این است که به باور من با وجود سرعت روند تحولاتی که در ایران میبینیم، در طول مدت کوتاه 24 ماهه، تقابل بزرگی بین آمریکا و شاید برخی از متحدین غربی ما با رژیم ایران صورت خواهد گرفت مگر اینکه یک طرف قضیه، سیاست خود را تغییر دهد. فکر کنم چنین مقابله ای مطلقاً گریزناپذیر است. این دولت ها 30 سال است که با هم خصومت داشته اند. تنش ها و چیزهایی که دیده ایم گواه عدم درک درست از گروگانگیری است که در دوران کارتر و ریگان شروع شد و همچنین حملات تروریستی که خانم رجوی به آنها اشاره کرد.  اشتباهات محاسباتی که هر دو کشور در جریان جنگ تانکر مرتکب شدند، و دخالت رژیم ایران در عراق و افغانستان. در ژوئن، بخاطر تسلیحاتی که از رژیم ایران به عراق فرستاده شد، آمریکا 13 سرباز خود را از دست داد. ما از نظر اقتصادی هم با هم درگیر شده ایم. ما تحریماتی را بر روی آنها اعمال کرده ایم و رژیم هم سعی میکند قیمت نفت را بطور مصنوعی بالا نگه دارد تا به بهبود اقتصادی ما ضربه وارد کند. و البته اخیراً هم یک طرح تروریستی برای ترور سفیر عربستان در خاک آمریکابرملاشد با صدمات جانبی که به دهها و یا صدها آمریکایی در آن رستوران میتوانست وارد کند. همه اینها خانم ها و آقایان بر روی یک ماشه ظریف قرار گرفته اند. هیچ ناو جنگی غربی از تنگه هرمز نمیگذرد مگر اینکه آماده جنگ باشد.  ماه گذشته یک ناو جنگی انگلیسی شلیک اخطار به قایق های رژیم ایران کرد که زیاد نزدیک شده بودند.
اما آنچه از همه نگران کننده تر است تولید تسلیحات اتمی توسط رژیم ایران است. این امر دو دهه است که ادامه دارد. رژیم تحت لوای انرژی اتمی در جستجوی تسلیحات است. این توجیه مضحکی است. ایران تقریبا بیشتر از هر کشور دیگری دارای ذخائر طبیعی ارزان قیمت و وافر مانند نفت است. بنابراین این ایده که رژیم به نیروگاههای اتمی با این سطح از هزینه نیاز دارد موجه نیست. سازمان انرژی اتمی سالها سعی کرد که تاثیر این تحولات را کاهش دهد. رئیس این سازمان گفته است که باور دارد رژیم ایران بدنبال دستیابی به تسلیحات اتمی است. سیاست آمریکا، همانطورکه پرزیدنت اوباما در زمان کاندیداتوری خود اعلام کرد، این است که دستیابی رژیم ایران به تسلیحات اتمی «غیرقابل قبول» است. از خود بپرسید چرا؟ حدود 30 کشور در جهان هستند که دارای تکنولوژی اتمی و نیروگاههای اتمی هستند اگرچه همه دارای تسلیحات اتمی نیستند. اما چرا رژیم ایران نه؟ خانم ها و آقایان، چون حتی یکی از آن کشورها هم برای دستیابی به اهداف خود به تروریسم متوسل نشده اند.
هر کشوری که قربانی تروریسم بوده است، و به جرات میگویم احتمالاً تمام کشورها، از چشم انداز مجهز شدن رژیمی که حامی تروریسم است به تسلیحات اتمی وحشت دارند. آیا جنگ تنها راه حل است؟ لزوما نه. ما سیاست های تعامل، دیپلماسی سکوت و دیپلماسی نیابتی را آزمایش کرده ایم. ما تحریم را آزمایش کرده ایم. و حتی در برنامه اتمی رژیم اخلال ایجاد شده است. نمیتوانم امروز بگویم که چه کسانی این کار را انجام داده اند اما تمام اینها تنها تحولات را به تأخیر انداخته و موجب توقف این روند ادامه دار نشده است. پس چنانچه رژیم ایران اعلام کند که دارای قابلیت هسته ای شده است، چه خواهد شد؟
سه گزینه احتمالی وجود دارد. اولاً، مقابله نظامی. میتوان یک حمله تمام عیار برای تغییر رژیم انجام داد. خانم ها و آقایان این امر دشواری خواهد بود.
یک گزینه دیگر دست روی دست گذاشتن است. آمریکا میتواند بگوید یک سیاست مهارهم در اینجا کارساز خواهد بود. اما بنظر من این منجر به شیوع تسلیحات اتمی در سطح منطقه خواهد شد. فکر نمیکنم عربستان سعودی یا ترکیه و حتی مصر هم در حاشیه بمانند و رژیم تنها طرفی در منطقه باشد که مجهز به قابلیت اتمی است.
سومین گزینه تغییر از داخل است. و این تغییری است که خانم رجوی مطرح کرده است. نگرانی من این است که وقت زیادی وجود ندارد. باید نوعی حس فوریت ایجاد شود تا از این فاجعه بالقوه جلوگیری شود. و فکر نکنم زمان با ما همگام باشد.
اجازه بدهید در رابطه با مجاهدین صحبت کنم. من برای اولین بار وقتی با مجاهدین آشنا شدم که در سال 2004 در عراق یک فرمانده صحنه بودم. ماموریت من به همراه نیروهای دریایی در استان الانبار بود و مدت کوتاهی بعد از اینکه رسیدیم به من گفته شد که یک گروه تروریستی در منطقه ماموریت ما حضور دارد. میتوانم بگویم که برایم ناپسند بود. اما وقتی فرماندهان من با آنها به صحبت نشستند و در رابطه با هویت آنها، نیت آنها و نیازهای آنها تبادل نظر کردند، برگشتند و به من گفتند که این افراد تروریست نیستند. من هم با آنها بعدا ملاقات کردم و خانم ها و آقایان میتوانم به شما بگویم که کسانیکه ما آنها را در سال 2004 دیدیم بیشتر از سخنرانان امروز تروریست نیستند! وجدان من هنوز مرا آزار میدهد چراکه در سال 2003 من در تصمیمی دخالت داشتم که به عراقیان اجازه دهد که تسلیحات ای.کی47 را نگهداری کنند، اما به ساکنان چند کمپ مجاهدین گفتم که نمیتوانند سلاح داشته باشند. ما به آنها وعده حفاظت دادیم. تاریخ اثبات کرد که ما شتباه کردیم. بعنوان فرمانده من نیروهایم را فرستادم تا از ساکنان حفاظت کنند. بعد از استقرار آنها از آنجا دیدن کردم. دیدم مردمی مثل شما خانه ها و قلوب خود را به روی بحث و تبادل نظر باز کردند و میخواستند در حالیکه از آنها حفاظت میکردیم با ما همکاری کنند.
من موضوع لغو نامگذاری تروریستی را به دقت مطالعه کرده ام و فکر میکنم شاید نظرم با برخی از سخنرانان امروز مخالف باشد. من خوشبین هستم که نامگذاری لغو خواهد شد و فکر کنم بزودی این کار صورت گیرد. امیدوارم. واقعیتها عبارتست از اینکه انگلستان، اتحادیه اروپا و حتی دادگاههای آمریکا گفته اند که نامگذاری مجاهدین منطقی نیست و دولت ما را تشویق کرده اند که نامگذاری را لغو کند.
اعضای جامعه ایرانیان مقیم آمریکا، برخی که امروز در اینجا هستند، بسیار عالی تلاش میکنند که شتاب را حفظ کرده و بحث را  در مقابل تصمیم گیرندگان ما حفظ کنند. وقتی آماده سفر به بروکسل میشدم، به مشهورترین کانال خبری در آمریکا گوش میدادم که فرماندار ریج و وزیر دادگستری سابق در این باره مصاحبه میکردند.  وقتی به اینجا رسیدیم از حداقل دو تن از دوستانم در نیویورک ایمیل گرفتم که یک صفحه کامل در نیویورک تایمز دیدند که نامه سرگشاده به پرزیدنت بوده و مطالبی را مطرح میکرد که فرماندار ریج امروز در سخنانش گفت. آنها لیست شگفت آوری از مقامات دولت ایالتی و فدرال آمریکایی را وارد این کارزار کرده اند که فقط بخشی از آنها امروز در اینجا هستند. و حدود 94 نماینده کنگره و سنا نه تنها حمایت کرده اند بلکه نامه قانع کننده ای را امضا کرده اند خطاب به وزیر خارجه که خواستار لغو نامگذاری است.
و در آخر، خانم ها و آقایان، یک ماه دیگر در کشور ما سال انتخاباتی شروع خواهد شد. و هیچ رئیس جمهور آمریکایی نمیخواهد شاهد آن باشد که ارزشهای ما مانند آنچه در کشتار آوریل دیدیم در معرض خطر بیافتد. هیچ رئیس جمهوری نمیخواهد درحالیکه از دستانش خون میچکد وارد رقابت انتخاباتی شود. فرماندار دین شما بهترین کسی هستید که من میشناسم که در این تصمیمگیری میتواند موثر باشد. شما را تشویق میکنم که تماس های لازم را بگیرید تا اطمینان حاصل کنید که عمل درست انجام خواهد شد.
و اما بعد از لغو نامگذاری چه خواهد شد؟ فکر کنم چند چیز باید انجام شود. باید از ساکنان اشرف حفاظت شود. سازمان ملل باید در آنجا حضور یابد تا اطمینان حاصل شود که هیچ انتقامی در واکنش به این تصمیم صورت نخواهد گرفت. تیم کشور آمریکا در عراق، هم تیم نظامی و هم مدنی، باید مسیر گفتگوهای خود را تغییر دهد و پروسه فکری جدیدی ایجاد کند که این افراد دیگر در لیست تروریستی نیستند و آنها باید اطمینان حاصل کنند که مالکی و نیروهایش عمل ناپسند انجام نخواهند داد. باید درمورد آنچه که بهترین گزینه برای ساکنان اشرف است مذاکره کنیم. آیا آنها میخواهد آنجا بمانند یا به نقطه دیگری بروند؟ منافع آنها چیست و کدام زندگی بهتر است؟ ما باید این بحث ها را با آنها داشته باشیم. ضمنا دولت عراق یکدست نیست. مالکی باید از داخل نیز با فشار مواجه شود. من شماری از افراد را در عراق میشناسم که اصلا خوشحال نیستند که مالکی گوش به فرمان افرادی در ایران است. او باید بفهمد که میتواند بخاطر جرائم آوریل مورد محاکمه قرار گیرد و قطعا محاکمه خواهد شد چنانچه جرائم دیگری صورت گیرد و جان افراد دیگری از دست رود.
در آخر، به این پروسه فکری برمیگردم که چشم اندازی طوفانی در انتظار است. خانم ها و آقایان، به نظر من اگر بخواهیم از جنگ جلوگیری کنیم، و از مرگ و ویرانی و فجایعی که جنگ ببار خواهد آورد، نیاز به ایرانی داریم که خواهان دستیابی به تسلیحات اتمی نیست، ایرانی که از تروریسم بین المللی حمایت نمیکند، ایرانی که شهروندان خود را در خیابان به قتل نمیرساند. آنچه لازم است ایرانی است که به حقوق افراد احترام میگذارد، دولت منتخب دارد و قصد کامل دارد که به متحدین و دوستان خود در منطقه بپویندد. آنچه لازم است ایرانی است که برنامه خانم رجوی آن را ترسیم میکند.

 خانم نوتومبی توتو در معرفی آقای استرون استیونسون گفت:
کسی اکنون در کنارمان حضور دارد که میتواند با اقتدار تمام در مورد اشرف صحبت کند، از آنجا که ایشان از نزدیک با این موضوع در تماس بوده اند به عنوان قسمتی از مسئولیتهایشان در ارتباط با عراق از سوی پارلمان اروپا. لطفا در خوشآمد گرم به آقای استراون استیونسون با من همراه شوید.  اوباما! پای خود را وسط بکشید و کاری برای این انسانها انجام دهید

استرون استیونسون  - رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا
خانم ها و آقایان، خانم رجوی محترم، و مهمانان برجسته، علی الخصوص مهمانان برجسته ای که به طور مرتب بر فراز اقیانوس آتلانتیک در حال رفت و آمدند تا برای عدالت و آزادی و ساکنان اشرف بجنگند. از حضور امروزتان در  اینجا بسیار سپاسگزارم. خانمها و آقایان،
اما امروز من خیلی ناراحتم.  من در آوریل [۲۰۱۱] به عراق رفتم، دو هفته بعد ازآن کشتار وحشتناک [در اشرف]. من با همه رهبران عراق به غیر از نوری مالکی که به کره رفته بود ملاقات کردم. و در هر جلسه ای ما وحشیگری نمایانگر شده در این حمله را محکوم کردیم. ما درخواست کردیم که به اشرف برویم اما حق بازدید از اشرف توسط زیباری، از ما گرفته شد. چند روز بعد اعضای کنگره آمریکا به عراق رفتند و از نوری المالکی اجازه بازدید از اشرف را خواستند و به آنها گفته شد که این غیر ممکن است.
به ما گفته شد که این مساله به حق حاکمیت عراق بر میگردد، که عراق کشوری است که حاکمیت دارد، که اعضای مجاهدین نمیتوانند پرچم عراق را پایین بکشند و بگویند که این خاک ماست هر چند که بیش از یک ربع قرن آنجا زندگی کرده اند. و آنها گفتند که در پس گرفتن زمین اشرف کاملا جدی هستند. ما قطعا میدانیم که فشار برای انجام این عمل از کجا میاید. ما خوب میدانیم  علت اینکه نوری مالکی نخست وزیر عراق است فقط به خاطر فشار وارد شده از تهران، است. او انتخابات را با تفاوت یک صندلی به ایاد علاوی باخت اما تهران چراغ قرمز خود را  علیه ایاد علاوی نشان داد و به حکیم و مقتدا صدر که هیچ کدام دلٍ خوشی از مالکی ندارند گفت: شما به اتحاد مالکی بپیوندید و مطمئن باشید که او نخست وزیر عراق میشود و نه علاوی. نخها از آن موقع وصل شده اند و هر گاه تهران به آقای مالکی میگوید بپر او همیشه پاسخ میدهد: تا چه ارتفاعی بپرم ؟ و این چیزیست که اکنون در مورد اشرف اتفاق میافتد. ما جلسه ای با سفیر جفری و سفیر باتلر داشتیم، وقتی در ماه آوریل به عراق رفته بودیم، و به ما گفته شد که باتلر نقشه ای برای جابجایی ساکنان اشرف داخل عراق دارد، به داخل پایگاه سابق نظامی آمریکائیها، و ما به او گفتیم که این نقشه دعوتنامه برای کشتار است، و ما ۳ ماه انرژی مان را کاملا در مبارزه با این طرح دیوانه وار جابجایی درون عراق  گذاشتیم. و دست آخر، تنها وقتی که سخنگوی پارلمان عراق، النجیفی در ماه ژوئیه آمد تا به کمیته امور خارجه پارلمان اروپا گزارش بدهد، به طور علنی گفت که جابجایی ساکنان اشرف داخل عراق زمینه طرح ندارد، فقط آنجا بود که ما رفتار معقولی از  وزارت خارجه دیدیم و آن جابجایی داخلی سفیر باتلر بود. او کارش را از دست داد و جایگزین شد و حالا به ما گفته میشود که جابجایی داخلی جای طرح شدن ندارد، اما این با صرف هزینه ۳ ماه با ارزش به پایان رسید، وقتی که ما مشغول کار در زمینه ضرب الاجل ۳۱ دسامبر برای پایان دادن به اشرف بودیم. اد ملکرت که نماینده یونامی در عراق  بود وقتی من آنجا بودم آوریل گذشته از من خواست که با تیم رهبری شورای ملی مقاومت در پاریس صحبت کنم. و وقتی من بازگشتم مستقیم به پاریس رفته و جلسه ای با خانم رجوی و آقای محدثین و بقیه هیأت در آنجا به مدت ۵ ساعت تا زمانی که توانستیم به توافقاتی با ساکنان اشرف در مورد انتقال ۳۴۰۰ تن ساکنان  اشرف به  ۲۷ کشور اتحادیه اروپا یا هر کشور دوستی که خارج از اتحادیه است و آنها را بپذیرد، برسیم، داشتیم. من بازگشتم و پس از حمایت نمایندگی رابطه با عراق در پارلمان اروپا را و سپس حمایت کمیته امور خارجی، آنگاه به حکومت عراق گفتیم که ما اکنون داریم سخت تلاش میکنیم که به هدف شما برسیم. لطفا با ما همکاری کنید.
و جواب آنها چه بوده است ؟  در جواب گفته اند که آنها کاملاً حقوق انسانی ۳۴۰۰ ساکن اشرف را محترم میشمارند. احترام آنها به حقوق بشر در نصب ۳۰۰ بلندگوی با صدای بلند به دور نرده های اشرف است که در حال جار زدن تبلیغات و تهدید به مرگ هر  ۲۴ ساعت از ۷ روز هفته است، گرفتن حق دسترسی به دارو، سوخت، غذای سالم،  از اشرفیها ، ممنوعیت معالجات پزشکی، تا جایی که بعضی از آنها از دنیا رفتند،  از کسانی که خودشان مجروح کردند است. برخی دیگر که از بیماریهای جدی رنج میبرند جان باختند، کشته شدگان هفته ها بعد از کشتار آوریل  به خاک سپرده  نشده و مانده بودند. و این دلیل عصبانیت من است،
این پیامها باید با صدای بلند در واشنگتن و بروکسل و بقیه پایتختهای اروپا شنیده شوند. به این علت است که هر سیاستمداری در این اتاق باید این پیام را در بیرون پخش کند. اجازه دهید بگویم که: نوری مالکی توسط دادگاه اسپانیایی محکوم به جنایت علیه بشریت شده است. اگر او هر گونه خشونت دیگری علیه ساکنان اشرف مرتکب شود، با عدالت روبرو خواهد شد. برخی سعی میکنند به من بگویند که مجاهدین خلق در ایران هیچ حامی ندارند. شما میدانید که من همه این اظهار نظرهای مضحک  را میشنوم وقتی از وزارت خارجه در واشنگتن بازید میکنم، حتی در ژنو من تجربه مشابهی با آنچه قاضی موکیزی گفتند داشتم و همه آن استدلالهای مسخره را شنیده ام. اجازه بدهید از آنها بپرسم: چگونه میدانید که آنها درون ایران حامی ندارند ؟ آیا کسی به آنجا رفته و نظرسنجی کرده است ؟ اگر شما امروز در ایران بگویید که من از مجاهدین حمایت میکنم شما فوراً دستگیر، شکنجه و اعدام میشوید. بر مبنای قانون اساسی رژیم ایران حمایت از مجاهدین خلق جرم است و جزای آن، مجازات مرگ است. چقدر مضحک است وقتی افراد چنین اتهاماتی میزنند.  و من همیشه به آنها جواب میدهم: گروه ایرانی که میتواند هر ساله برای تظاهرات سالانه اش دهها هزار نفر و امسال صد هزار نفر را به پاریس بیاورد، اگر شما همه هواداران آنها را بشمارید و خانواده آنها به میلیونها نفر میرسند. آنها، و نه موسوی و نه کروبی ، مخالفان واقعی حکومت ایرانند. آنها کسانی هستند که باید ایران را به دست بگیرند و خانم رجوی باید آنها را رهبری کند. پس، وقتی  احمدی نژاد به سازمان ملل در نیویورک رفت  هماهنگ کرده بود که ۳ کوهنورد آمریکایی قبل از آن آزاد شوند، کوهنوردانی که به جرم مسخره جاسوسی دستگیر شده بودند، جرمی که احمدی نژاد تبلیغات آنرا دوست دارد زیرا که از او رئیس جمهوری بخشنده و دلسوز میسازد! در همان زمان در ایران آنها یک پسر بچه ۱۷ ساله را حلق آویز میکردند در حالی که  او مادرش را فریاد میزد و برای بخشش التماس میکرد. آنها افراد را از جرثقیل در یک میدان عمومی آویزان میکنند. در سپتامبر ۳ نوجوان حلق آویز شده اند. بیش از ۱۰۰ نفر در ماه سپتامبر اعدام شدند. ۳۰۰ نفر دیگر به صف اعدامیها منتقل شده اند، اعدام آنها قریب الوقوع است. این وحشیگری این رژیم قرون وسطایی و فاشیست ملاهاست. و این دلیل بر اهمیت پیروزی مجاهدین حلق بر چنین ستمکاران وحشی است.
و خانمها و آقایان،  ملاهای ایران خودشان را به  سوریه و رژیم اسد گره زده اند و یک دقیقه از سوریه و رژیم ستمگر آن حمایت میکنند  و دقیقه ای دیگر از قیامها در بقیه کشورهای همسایه حمایت میکنند، آنها همزمان از یک قیام در قسمتهایی از عربستان سعودی حمایت میکردند. پس آنچه شما در این بعدازظهر شنیدید در مورد اینکه دنیا  چشمش را به روی قیامهای ایران بسته است، جایی که بسیاری مردم کشته شدند، جایی که خیلیهای دیگر به دار آویخته میشوند به خاطر اینکه شجاعانه به خیابانها رفتند و علیه شیطانی ترین رژیم دنیا اعتراض کردند، و هنوز دولتهای غربی سکوت کرده اند. من این سکوت را محکوم میکنم.
من به بارونس اشتون تبریک میگویم برای منصوب کردن ژان دو رویت به عنوان فرستاده ویژه برای اشرف  با اختیارات، اما این کافی نیست.  ما از واشینگتن حرکتی نیاز داریم، ما فعالیتی از سوی دولتهای عضو اتحادیه اروپا نیاز داریم. پس، نشستن و کاری نکردن را متوقف کنید دولتهای اروپایی، نشستن و کاری نکردن را متوقف کنید رئیس جمهور اوباما، پای خود را وسط بکشید و کاری برای این انسانها انجام دهید.

توتو: سخنران بعدی ما در رابطه با حمایت خود از مجاهدین بسیار فعال بوده است. هفته گذشته روزنامه نیویورک تایمز مقاله ای را به قلم او منتشر نمود. لطفا از آقای لوئیس فری استقبال کنید او رئیس اف.بی.آی در دو دوره ریاست جمهوری بوده است.

لوئیس فری - رئیس اداره تحقیقات فدرال ۱۹۹۳ ـ ۲۰۰۱
متشکرم. عصر شما بخیر خانم ها و آقایان. خانم رجوی از شما باز هم بخاطر رهبری تان و گردهم آوردن ما در اینجا متشکریم. حتی نیویورک تایمز هم اعتراف کرده که شما چهره ای کاریزماتیک هستید. و ما همه در رابطه با این توصیف متفق القول هستیم. مخصوصا میخواهم از همکاران اروپایی خود تشکر کنم. آقای استیونسون تبریک میگویم بخاطر اتحادی که شما در این قاره نمایندگی میکنید و بخاطر فعالیت های شما. خطاب به دوستانمان در کمپ اشرف که میدانم این برنامه ها را میبینند میخواهم حمایت و عشق و احترام و اشتیاق خود به شما و شجاعتتان را ابراز کنم. من معتقدم که در نهایت نیروهای آزادیخواه ایران که شما آنها را با به جان خریدن همه خطرات و فداکاریها نمایندگی و رهبری میکنید پیروز خواهند شد. من فکر کنم این باوری است که قطعاً گریزناپذیر است. پس به شما تبریک میگویم.
ما بسیار آزرده هستیم مخصوصاً به نمایندگی از همکاران آمریکایی ام که خیلی از آنها اینجا نیستند. ما از دولت خودمان بشدت ناراحت هستیم, ما کشور خود را دوست داریم و به دولت خود احترام میگذاریم. اما بسیار از تأخیر و سکوت دولت خود در رابطه با تهدیدی که متوجه ۳۴۰۰ تن از ساکنان اشرف است ناراحت هستیم. و مهمتر در قبال عواقبی که این امر متوجه نیروهای آزادیخواه ایران ساخته است. ما ماهها و سالها است که در این باره صحبت کرده ایم. از پرزیدنت و وزیر خارجه خود خواسته ایم که طبق قانون و فاکتها عمل کنند و نام مجاهدین را از لیست سازمان های تروریستی خارجی حذف کنند، نامگذاری که هیچوقت نباید در سال ۱۹۹۷ یعنی چهارده سال پیش انجام میشد. آنها به دستور دادگاه فدرال واشنگتن عمل نکرده اند که ۱۴ ماه پیش دستور داد که وزیرخارجه توجیه خود را ارائه دهد یا در رابطه با منابع مورد استناد خود برای ادامه نامگذاری توضیح ارائه دهد. همانطور که هفته گذشته گفتم هیچ چیز جز سکوت و تأخیر از وزیر ندیده ایم. ما از رئیس جمهور و از وزیر خارجه خود میخواهیم که فوراً در این رابطه بطور عادلانه و طبق قانون و فاکتها تصمیم بگیرد و بلادرنگ بدون شرط نامگذاری این سازمان را لغو کند.
این فقط یک لیست پاسیو نیست بلکه راه قتل را باز می کند و همانطور که فرماندار ریج گفت جواز قتل را برای استفاده عناصر تحت کنترل رژیم ایران در دولت عراق صادر میکند و همچنین جواز کشتار اعضای این سازمان از طریق دادگاههای نمایشی در ایران و جواز دستگیری، شکنجه و قتل هر کسی که از این سازمان و آزادی حمایت میکند. بنابراین، نامگذاری بسیار جنبه حیاتی و خطرناکی دارد که باید لغو شود.
در این تالار،  به پرچم های پشت سر ما نگاه کنید، که به یادآورنده روزها، تهدیدات و تروریسم سال ۱۹۳۳ است وقتیکه دنیا فهمید که نمیتوان با استبداد مماشات کرد، نه در سال ۱۹۳۳ و نه امروز با رژیم تهران. آمریکا حافظه و تاریخ طولانی در رابطه با این رژیم تروریستی دارد که لقب تروریستی توصیف درست آن است. اما همچنین سیاست مماشات در قبال این رژیم را تا به امروز دنبال کرده است. وقتی مقر تفنگداران دریایی مورد حمله قرار گرفت و صدها تن از آنها کشته شدند، آمریکا تحت رهبری یک پرزیدنت جمهوریخواه از طریق عقب نشینی نیروهای مسلح از خاورمیانه واکنش نشان داد. و این روند ادامه داشت تا تهدیدات و چالش ها و عملکرد جنایتکارانه خیره کننده و اعلام جنگ توسط رژیم تهران علیه آمریکا. استفاده از حزب الله و حماس بعنوان نیروهای نیابتی، کشتار ۱۹ سرباز در برج های خُبَر، همانطور که خانم رجوی گفتند، در سال ۱۹۹۶.
انفجار سفارتخانه و مرکز فرهنگی اسرائیل در آرژانتین. حملات علیه آمریکا که هر روز در عراق و افغانستان ادامه دارد، همانطور که فرمانده نیروهای دریایی گفت، ما تاریخ پر رنج و طولانی داشته ایم اما با قاطعیت و منطبق با ارزشهای خود که در رابطه با آزادی و رهایی اهمیت دارند، عمل نکرده ایم.
در سال ۱۹۹۶ برج های خُبَر در خلال یک عملیات سپاه پاسداران مورد حمله قرار گرفت. هیچ شکی در این مورد نیست. واکنش ما تکذیب کردن و مخفی کردن و گریز از واقعیت این حمله بود. و این حتی تا هفته پیش در رابطه با یک توطئه ترور شگفت آور نه تنها علیه سفیر عربستان سعودی بلکه بسیاری از آمریکایی هایی که میتوانستند مورد حمله قرار گیرند ادامه داشت. و حتی در برخی از اظهارات رسمی شنیده ایم که نمیدانند در چه سطحی در رژیم این نقشه طرحریزی و تصویب شده است. اما هرکس که در رابطه با عملیات سپاه قدس و این رژیم اطلاع دارد، میداند که هیچ کاری در این سطح نمیتواند بدون  اطلاع بالاترین مقامات رژیم مورد بحث قرار گیرد چه رسد به اینکه اجرا شود. بنابراین سپاه پاسداران عامل ولی فقیه است.
آمریکا باز هم در واکنش به این تهدید در جایگاهی قرار گرفته که ۲۰ سال در آن مانده است. چطور میتوان عکس العمل نشان داد؟ یکی از کارهایی که میتوان بلادرنگ انجام داد لغو نامگذاری مجاهدین است. بسیار خوشحال شدم وقتی اقدامات دولت آمریکا را در لیبی دیدم و اخیراً در نهایت پرزیدنت و وزارت خارجه بالاخره رژیم دمشق را محکوم کردند. این تحولات بسیار خوبی است. اما ما با بیشترین و فوری ترین خطر علیه آمریکا و تمام کشورهایی که پرچم هایشان اینجا میباشد، برخورد مناسبی نداشته ایم، رژیمی که با توسل به تروریسم بعنوان یک سیاست رسمی خارجی عمل میکند، کارهای خوبی در حال وقوع است اما صادقانه بگویم که باید سریعتر انجام شود. لغو نامگذاری باید انجام شود، چرا که این نامگذاری یک سپر دفاعی است که از برخورد با رژیم ممانعت میکند. باید در نهایت نوعی عمل سریع، پیشگیرانه و تهاجمی توسط آمریکا برای حمایت از آزادی ایران صورت گیرد.
من بخش عمده ای از عمر حرفه ای خود را صرف حفاظت از مردم کرده ام، حتی برخی مواقع افرادی که آنها را دوست نداشتم و کارهایی میکردند که فکر میکردم نباید انجام دهند. اما حفاظت وظیفه ام بود. و در این مورد مشخص آمریکا نیز وظیفه جدی در جهت حفاظت دارد، حفاظتی که بصورت کتبی از طرف آمریکا تضمین شده است. با این مضمون که حتی بعد از انتقال کنترل کمپ به عراقی ها، ما اطمینان حاصل خواهیم کرد که از این ساکنان حفاظت خواهد شد. این تهدید جدی و حاضر است. آمریکا باید فعالانه به آن بپردازد. بنابراین ما امروز باز هم به دولت خود میگوییم که این یک فاکت مخفی یا یک موضوعی نیست که توجه دولت ها و سازمان ملل را جلب نکرده باشد. رئیس جمهور آمریکا و وزیر خارجه وظیفه اخلاقی برای حفاظت دارند و این وظیفه باید اجرا شود و مورد احترام قرار گیرد. واگرنه پیش بینی میکنم که صدای همکاران آمریکایی من در اینجا و بسیاری دیگر از دو طرف طیف سیاسی را خواهید شنید که اگر آمریکا به وظیفه خود عمل نکند مسئولیت مستقیم اخلاقی در قبال عواقب آن خواهد داشت. ما این مبارزه و سخنرانی ها و نامه نویسی ها و جنگ مطبوعاتی را ادامه خواهیم داد. اما در نهایت آمریکا باید به وظیفه اخلاقی خود عمل کند. و اینگونه جلسه ها خانم رجوی اجازه خواهد داد که پیام ما در جهت درست شنیده شود. از حمایت همه شما متشکرم.
 
توتو:
 متشکرم آخرین سخنران در ارتش ایالات متحده خدمت کرده است از شما می خواهم به افسر ارشد ضد تروریسم حفاظت نیرو برای همه نیروهای ائتلاف در عراق و فرمانده سابق پایگاه فاب اشرف سرهنگ وسلی مارتین خوشآمد بگویید.

سرهنگ وسلی مارتین فرمانده جیاتیف و نیروهای حفاظتی اشرف  ۲۰۰۵ ـ  ۲۰۰۶
خانمها و آقایان، خانم رجوی، متشکرم. من همیشه از فرصت برای صحبت کردن برای خاطر برادران و خواهرانم در اشرف که می دانم در چه شرایطی هستند استقبال میکنم. بگذارید یکی دو موضوع را روشن کنم: به عنوان افسر ارشد ضدتروریسم حفاظت نیرو برای همه نیروهای ائتلاف در عراق، بعنوان فرمانده پایگاه در کمپ اشرف، آنچه که می خواهم روشن کنم این است که سازمان مجاهدین خلق ایران، یک سازمان تروریستی نیست.
نکته دوم اینکه لیست گذاری هرگز نباید برای استمالت از یک رژیم سرکوبگر ارتجاعی نظیر رژیم ایران مورد استفاده قرار گیرد. غالبا از من سوال می شود چرا می جنگیم؟ وقتی در وسط یک تبادل آتش هستیم برای چه می جنگیم؟ آیا برای قانون اساسی کشورمان می جنگیم؟ من همیشه پاسخ می دهم ما به ملت خدمت می کنیم، از قانون اساسی دفاع می کنیم، حول پرچم جمع می شویم و برای آنکه سمت چپمان است و آنکه سمت راستمان است می جنگیم. خوشوقتم که بگویم بارها  من از محیط خارج می شدم و همیشه مجاهدین را در جبهه خودم داشتم و ما با هم در کنار هم خدمت کردیم و بارها با هم رنج کشیدیم.
سلاحهایشان را دادند و موقعیت افراد حفاظت شده را پذیرفتند.
هیچکس بیش از جنگجوها از جنگ نفرت ندارد، همینطور هیچکس از شکستن یک توافقنامه، نفرت ندارد و بند ۱۰ توافقنامه  می گوید بندهای این قرارداد باید پابرجا باقی ماند تا زمانی که یا توسط یک الحاقیه مورد توافق طرفین و یا بندهای مورد توافق هر دو طرف جایگزین شوند. این آن چیزی نبود که در این قرارداد اجرا شد و این قرارداد کاملاً توسط ایالات متحده آمریکا نقض شد.
وزارت خارجه ادعا میکند کارشناسان اطلاعاتیش درباره مجاهدین اطلاعاتی جمع کرده اند. این همان اداره ای است که کالین پاول را با مجموعه ای از اطلاعات غلط به سازمان ملل فرستاد. در این مورد وزیر کلینتون بیش از کالین پاول می داند. این همان اداره ای است که به چلبی ۳۳ میلیون دلار برای اطلاعات داد علیرغم هشدارهای اداره اطلاعات مرکزی که نمیشود به چلبی اعتماد کرد.
آن اطلاعات به عنوان توجیهی برای رفتن به عراق مورد استفاده قرار گرفت، بعد از اینکه چلبی به تهران فرستاده شد تا اطمینان حاصل شود که این مسأله قابل قبول است و رژیم تهران از رفتن آمریکا به داخل عراق حمایت می کند. البته که آنها این کار را کردند چون بلافاصله آنها شروع به بسیج نیروهایشان کردند و بعنوان افسر ضدتروریسم در عراق دیدم که این دارد صورت می گیرد.
آنها از قبل سپاه بدر را داشتند، آنها صحنه های وحشتناکی در جنوب عراق ایجاد کردند، و من نگاه می کردم و به هر صورتی که می توانستم می جنگیدم. آنها کنترل بصره را گرفتند بعد به دیوانیه رفتند به کربلا و بقیه منطقه رفتند. تا وقتی که به عراق برگشتم، آنها از اقدام روی بغداد و به اقدام روی استان دیالی روی آورده بودند و سعی می کردند سنی ها را بیرون کنند. و همانطور که میدانیم دیالی جایی است که اشرف در آن است.
وقتی به آمریکا برگشتم، به وزارت خارجه رفتم و شروع به کار نزدیک با آنها از طرف سرهنگ جک گاردنر کردم. ژنرال گاردنر و من ارتباط نزدیکی وقتی در پنتاگون بودیم داشتیم، من باز با وزارت خارجه کار می کردم و سعی می کردم آنها موضع خود را عوض کنند. اظهارات مبنی بر اینکه به کردها حمله شد، ما به آن پرداختیم و با ارائه نامه وزیر خارجه زیباری که او آن را تایید کرد، ثابت کردم که حمله ای صورت نگرفت ولی چند ماه بعد که دوباره لیست بیرون آمد، این ادعا آنجا بود! من به وزارت خارجه رفتم و گفتم چکار دارید می کنید. ما ثابت کردیم که این اشتباه است. من همیشه وقت می گذاشتم که در اشرف از مجتمع ها بازدید کنم همه حملاتی که به اشرف شده ما واقعا باید قدرت و تعهد افراد اشرف را تحسین کنیم و به آن احترام بگذاریم. بگذارید برای ساکنین اشرف دست بزنیم.
تنها کسانی که دسترسی آنها به این مجتمع ها دریغ شده هیأتهای غربی هستند که از دولت مالکی خواسته اند بروند ببینند چه چیزی دارد می گذرد. بعد این ادعا را داریم که آنها هنوز سلاح دارند. من این واقعیت را می دانم که آنها سلاح ندارند و مشکل میتوان باور کرد که اگر سلاح داشتند در حالی که مورد قتل عام نیروهای مالکی واقع میشدند، کسی نمیرفت سلاح بیاورد که جنگ را متوازن کند. سلاحی نداشتند. آنها قربانیان بی گناه بی سلاح بودند. ضمن اینکه تروریستهای واقعی نیروهای مالکی بودند نه مجاهدین. گزارشی دریافت کردم که مجاهدین مجتمع ویژه ای دارند که عراقیها را استخدام و آموزش می دهند. به تفنگدارانی که برای من کار می کردند گفتم برویم نگاه کنیم. یکی از افسران ارتباطی پیش من آمد و گفت نیازی به تفنگداران نیست. بگذارید برویم نگاه کنید. من و او رفتیم. ما تمام آن مجتمع را رفتیم و من فهمیدم وزارت خارجه یک بار دیگر اطلاعات غلط دارد.
وزارت خارجه آنچه را که خواهد بشنود می شنود و بقیه را نادیده می گیرد. گزارش رند یک نمونه خوب است. اوایل امروز من ملاقاتی با سفیر دورویت داشتم ما همه جزییات گزارش رند را بررسی کردیم و من به او گفتم نمی دانم آنها با چه کسی مصاحبه کردند می دانم آنها با دیو فیلیپس مصاحبه نکردند، با جولی نورمن مصاحبه نکردند، با خود من مصاحبه نکردند و ما بودیم که همیشه باید شایعات را نفی می کردیم با اینحال وزارت خارجه مصمم است که می گوید هر چه را بخواهد قبول می کند. یکی از بزرگترین شایعات که خیلی به آن پرداخته شده این است که مجاهدین در جامعه ایران نفوذ ندارند. اگر این ادعا درست است، پس چرا رژیم ایران اینقدر اصرار دارد که مجاهدین را بگیرد و استرداد کند. من بعنوان واقعیت می دانم و با مجاهدین کار کرده ام آنها گزارشهایی را از ایران دریافت می کردند و بعضی از آن اطلاعاتی بود که کارمند وزارت خارجه به یک جاسوس شناخته شده رژیم ایران، ربیعی می داد ، درحالیکه ژنرال جک گاردنر به همه ما گفت به این شخص اعتماد نکنید، کارمند وزارت خارجه به مشاور امنیت ملی عراق ربیعی اطلاعات حساس می داد و توسط او به ایران فرستاده شد من اهمیت برنامه هسته ای ایران را که توسط مجاهدین افشا شد، چیزکمی نمی دانم. در ویدئوهای ۲۰۰۹ و ۲۰۱۱ ما چیزی می بینیم. می بینیم که قتل عام صورت می گیرد ولی در ضمن می بینیم اعضای اشرف برای کمک به رفقای به خاک افتاده شان می شتابند با علم به اینکه آنها ممکن است نفر بعدی باشند که مورد اصابت قرار میگیرند. ولی می روند. این نشان می دهد چقدر رابطه آنها همبسته و مستحکم است. بعلاوه، صادقانه می توانم بگویم اگر تفنگداران و سربازانی که با خود داشتم در آن حملات حضور داشتند، حملات صورت نمی گرفت. با اینحال وزارت خارجه کماکان آنها را تروریست می خواند ما سپاه بدر حکیم را تروریست نمی دانیم ولی ما نمایندگان دموکراسی و کارزار کنندگان دموکراسی در خاورمیانه را بدون توجیهی تروریست می خوانیم. می خواهم کمی در مورد مالکی صحبت کنم. حرف آخر به اتحادیه اروپا، به آمریکا به همه می گویم هرگز به مالکی اعتماد نکنید. این مرد تحت تاثیر مقتدی صدر، حکیم، احمدی نژاد، خامنه ای است و مالکی اهداف خودش را دارد. همانطور که گفته شد او انتخابات را برنده نشد. حکیم و مالکی پیش آیت الله العظمی سیستانی رفتند و سعی کردند او را  وادار کنند از مالکی بعد از انتخابات حمایت کند و علاوی را نادیده بگیرد. سیستانی گفت نه. شما باید از قانون اساسی پیروی کنید. آنها سیستانی را نادیده گرفتند و علاوی نتوانست دولت را تشکیل دهد. او بازداشتگاههای مخفی دارد. دو تا از آنها در مجتمع وزارت کشور هستند. من نزدیک میز کارم یک قلاب آویزان کردن  داشتم که از یکی از حملات ما به بازداشتگاههای مخفی مالکی آورده شده بود
او به تظاهرات مردم کشور خودش حمله کرده است. او مانع از رسیدگی های انسانی شد به دکترها در بعقوبه گفتند اگر به قربانیان کمپ اشرف کمک کنند زندانی می شوند. حالا او ادعا می کند که مجاهدین باید تا آخر سال خارج شوند. ایالات متحده، اتحادیه اروپا و سازمان ملل باید دست به اقدام بزنند. باید به مالکی فشار آورده شود که با بقیه جهان کار کند. همانطور که اشاره شد باید حفاظت سازمان ملل در اشرف باشد و من آماده ام به این نیرو بپیوندم و به کمپ اشرف بروم.
وزارت خارجه آمریکا باید مجاهدین را از لیست خارج کند. همانطور که اشاره شد وقتی من اینجا می آیم و صحبت می کنم برادران و خواهرانم در اشرف را حس می کنم. گذاشتن و نگهداشتن مجاهدین به عنوان یک سازمان تروریستی جنایت علیه دموکراسی است.
به دوستانم در اشرف ما قبلا بارها گفته ام وقتی با هم هستیم، در جنگ همراه با هم هستیم. ما در بیابانهای استان دیالی با هم بودیم، حالا با هم هستیم و همیشه با هم خواهیم بود.
خانمها آقایان،خانم رجوی متشکرم.

صحبت پایانی خانم توتو:
از همه سخنرانان جلسه برای حضورشان  و در میان گذاشتن درک و دریافتها و حمایتشان در جلسه امروز، تشکر می کنم.
مایلم قبل از این که پایان جلسه امروز را اعلام کنم قسمت آخر صحبتها را در اختیار خانم رجوی قرار دهم.

صحبت پایانی خانم رجوی :
مایلم از شما بار دیگر بخاطر این جلسه برای سخنرانی ها بسیار مهم بخصوص در این شرایط بسیار حساس و بسیار مهم برای ساکنین اشرف و همچنین برای مردم ایران تشکر کنم.
اشرف سمبل پایداری و استقامت مقاومت در برابر دیکتاتوری مذهبی است و به همین دلیل است که
مطمئنم ما پیروز میشویم، ما میتوانیم موفق شویم علیرغم سختی های بسیار و تهدیدات بسیار چون یک دیکتاتوری مذهبی که در ایران است آنها دشمن مردم ایران هستند، آنها تهدیدی برای صلح و امنیت در جهان هستند.
باز از شما بسیار متشکرم