دوستان عزیز!
سال نو بر یکایک شما مبارک!
طلیعه سال نو، دستاورد درخشان کارزار دفاع از اشرف بود که توطئه فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران برای قتل‌عام ساکنان اشرف را درهم شکست. باشد که به یاری شما با همت ملت ایران و نبرد و کارزاری صد‌چندان امسال، سال آزادی مردم ایران از چنگال استبداد مذهبی باشد.
در هفته‌های پایانی سال گذشته آخوندها و دست‌نشاندگان آنها خواستند ساکنان اشرف را از نظر فیزیکی نابود کنندو مقاومت ایران را از نظر سیاسی به محاق ببرند. میخواستند با یک ضرب‌الاجل سرکوبگرانه، حمله خونین به ساکنان بی‌گناه اشرف را دوباره تکرار کنند. اما شما دسیسه آنها را به شکست کشاندید. و شما از دل تاریکیها روشنایی را بیرون کشیدید. و چنین بود که دریای توطئه‌ها از هم شکافته شد تا مجاهدان اشرف از آن به سوی مقصد آزادی مردم ایران گذر کنند. و حالا آخوندها شکست‌خورده و پریشان، اشرف را پی‌درپی هدف حملات موشکی قرار داده و می‌دهند.
صدای ۳۰۰ بلندگوی اطراف اشرف را به ناچار قطع کرده‌اند؛ اما از رسانه‌های خود در داخل ایران علیه مقاومت عقده‌‌گشایی می‌کنند. راستی چرا آنها اینهمه وحشت‌زده و برآشفته‌اند؟ زیرا فارغ از هرطرحی، آنچه مایه وحشت آخوندهاست، مجاهدان اشرفند. این سرها و قلب‌‌های پرشور مجاهدان اشرف است که همه جا بذر انقلاب می‌کارد و عشق به آزادی را شعله‌ور میکند.
هرقدر هم که آخوندها هواداری از مجاهدین را محاربه اعلام کردند، فایده نبخشید؛ و حالا این کلمات، یعنی کلمات محارب و اشرفی، است که نزد جوانان آزادیخواه ایران معیار ارزش‌هاست و باعث سوز و گداز آخوندهاست. این حقیقت دارد که اشرفیها با رنجی طاقت فرسا از یک بیابان بایر، شهری آباد و مدرن ساخته‌اند. اما کار اشرفیها فراتر از این است. آنها در شوره‌زار یأس و سرکوب در فضای مسموم تهمت‌ها،افترائات و انحراف‌ها، آرمان آزادی و فضیلت مبارزه و مقاومت را احیاکرده و در این سالهای پایداری، سقف‌های جدیدی زده اند.
و این چنین بود که بزرگترین سرمایه مردم ایران برای دستیابی به آزادی شدند. و سرمشق و الگو برای جوانان و زنان و همه آزادی‌خواهان در ایران، در سراسر منطقه و در سراسر جهان شدند.
حالا دوران نوینی در مقاومت برای کسب آزادی و دمکراسی آغاز شده است. دورانی که اشرفیها و حامیان و دوستان‌شان در ایران و سراسر جهان، یک به یک تعیین‌کننده‌اند. تکرار میکنم دورانی که اشرفیها و حامیان و دوستداران‌شان در ایران و سراسر جهان یک به یک تعیین‌کننده‌اند؛ دوران نبرد صد برابرکه پیروزی بر دشمن آزادی یعنی رژیم ملاها را تضمین میکند. این دوران آغاز شده است.
دوستان عزیز!
در کارزار دفاع از اشرف نقش‌آفرینی یک جبهه بین‌المللی، سهم جدی و مؤثری داشته است. شما دوستان در این‌جا و سراسر دنیا، پیشتازان این جبهه پرتلاش و موفق بوده‌اید. شما توانستید با تلاش‌ها و مبارزات خود شیطان سازی علیه مقاومت را درهم‌بشکنید. شما توانستید مسأله اشرف را بین‌المللی کنید.
شما توانستید ایالات متحده را وادار سازید در جهت تصحیح سیاست خود گام بردارد. جناحی در وزارت خارجه در برابر تلاشهای شما به تهمت‌های ظالمانه رو آورده است. زیرا آنها در سیاست کهنه خود اسیرند. آنها از دیپلماسی جز زانو زدن در مقابل آخوندها درکی ندارند.
اما تاریخ گواهی میکند که وقتی یک سیاست خطا، فاجعه می‌آفرید، گروهی از والاترین نخبگان سیاسی ایالات متحده بپاخاستند. شما با ممانعت از قتل عام مخالفان رژیم ملاها، برای ایالات متحده و تمام جهان افتخار آفریدید. بنابراین؛ هر زمان که زمامداران غرب درصدد اتخاذ یک سیاست صحیح در قبال ایران برآیند، لاجرم باید در مسیر شما گام بگذارند.
برای تقدیر از زحمات این پیشتازان سیاست درست بین‌المللی، روزی مردم ایران، مردم آمریکا و مردم اروپا، از آنها قدردانی خواهند کرد و ما در این‌جا برای آنها کف می‌زنیم.
دوستان عزیز!
کوشش ملل متحد برای حل بحران اشرف، از حمایت جهانی برخوردار شده است. اما رژیم آخوندها به تحریکات مستمر برای بر‌هم زدن اوضاع و همچنین تخریب راه‌حل به‌دست آمده، اقدام میکند. همزمان، دولت عراق پی‌درپی تعهدات خود به ملل متحد را نقض میکند.
به عنوان مثال، کار کمیساریا را پنج ماه است که متوقف کرده در حالیکه همین امروز هم می تواند در اشرف این‌کار را شروع کند و مشروط به جابه‌جایی نباشد. به‌خصوص که در بین ساکنان اشرف ۱۰۰۰ زندانی سیاسی وجود دارد و همچنین ۱۰۰۰نفر که سابقه پناهندگی دارند و می توانند کارشان را سریعتر شروع کنند.
مدت پنج ماه است که به آقای دورویت سفیر ویژه خانم کاترین اشتون ویزای ورود به عراق داده نشده. راستی چرا؟
قرار بر این بود که موافقتنامه با حضور نماینده ساکنان اشرف باشد. اما این‌هم نقض شد؟ چرا؟
پیشنهاد کردم که خودم به بغداد بروم و در گفتـگوها شرکت کنم اما پذیرفته نشد. بعد از آن گفتم لااقل به نمایندگان ساکنان اجازه دهند که در مذاکرات شرکت کنند. آن هم پذیرفته نشد.چرا؟
زیرا میخواستند تعیین سرنوشت، بدون حضور قربانی یا نمایندگانشان باشد تا بتوانند هرقدر که ممکن است مقاصد شوم قبلی را این بار تحت نام و یا زیر پوش سازمان ملل انجام دهند.
اما در ارتباط با قرارداد جدید:
تا حالا، از انتقال اموال و به ویژه خودروهای ساکنان به محل جدید، جلوگیری کرده و موافقت نکرده‌اند.
محدوده کمپ لیبرتی را از ۴۰ کیلومتر به کمتر از یک کیلومتر تقلیل داده‌اند و در حال ساختن دیوارهای بتونی و رفیع اطراف این محل بسیار بسیار محدود و کوچک هستند. یعنی می‌خواهند عملاً آن را به یک زندان مبدل کنند و ساکنان اشرف در یک نامه به دبیرکل ملل متحد نوشتند: اگر بر این منوال باشد، «روال کنونی برای جابه‌جایی ما تحت اجبار انجام شده و بر خلاف آزادی انتخاب و اراده ماست».
و من این جا باید تأکید کنم که از نظر مقاومت ایران، نه جابه‌جایی اجباری قابل قبول است، نه زندان سازی کمپ جدید. با هر عنوان و با هرنامی قابل قبول نیست. هرگز، هرگز، هرگز.
اجازه بدهید از جانب شما و از جانب همه اعضا و حامیان مقاومت در داخل و خارج ایران بگویم که زندان سازی کمپ جدید یک مرز سرخ است و به کلی غیر قابل پذیرش است.
اگرچه ما از پیش آمادگی گروه اول از ساکنان، برای انتقال همراه با خودروها و اموال منقولشان به کمپ لیبرتی را اعلام کرده بودیم. و بلافاصله تضمینهای حداقل امنیتی و حفاظتی و سلامت ساکنان را برای ادامه کار خواستار شده بودیم و هم‌اکنون نیز آماده‌ایم؛ البته با همین شرایط. اما همچنان که از قبل هم گفته‌ام هرآنچه خلاف روح بیانیه خانم کلینتون باشد، برای ما قابل‌قبول نیست. و اگر نامه ۲۶دسامبر شخص دبیرکل سازمان ملل و همچنین نامه ۲۸دسامبر آقای کوبلر نماینده دبیرکل به ساکنان و همچنین موضعگیری خانم اشتون نبود ما هنوز در نقطه زیر صفر بودیم.
اما بگذارید همین‌جا تاکید کنم که ایالات متحده و اتحادیه اروپا و ملل متحد باید، مانع نقض مفاد توافق از جانب دولت عراق شوند. بخصوص که این توافقی است که خود آنها بانی و حامی آن بوده‌اند.
بدون شک جامعه بین‌المللی از طریق دبیرکل و نماینده ویژه آن، اگر بخواهد و اراده کند، میتواند از ارزشهای حقوق بشر در این ماجرا دفاع کند. و این انتظار ماست.
من برای نجات راه‌حلی که جامعه جهانی تلاشهای بسیار زیادی برای آن کرده است، بار دیگر پیشنهاد قبلی خود را تکرار میکنم که یک کنفرانس به ریاست نماینده ویژه دبیرکل در عراق و با شرکت نمایندگان آمریکا و اتحادیه اروپا کمیسر‌عالی پناهندگان و دولت عراق و همچنین نائب رئیس پارلمان اروپا و همچنین رئیس گروه رابطه با عراق در پارلمان اروپا و با شرکت خودم و یا اگر نمی‌پذیرند با نماینده ساکنان اشرف تشکیل شود. این برای نجات راه حل به دست آمده ضروری و واجب است
اما در این جا بطور خاص میخواهم بر مسئولیت ایالات متحده تأکید کنم. متاسفانه در حمله ۱۹ فروردین و در تحولات بعد از آن، آمریکا مواضع غیرمسئولانه‌یی در مقابل اقدامات جنایتکارانه و قانون‌شکنانه عراق علیه ساکنان اشرف اتخاذ کرده است.
وانگهی آنچه میان ملل متحد و دولت عراق امضا شده، از حمایت کامل امریکا برخوردار است. در نتیجه مسئولیت کنونی آمریکا را افزایش می‌دهد.
به همین دلیل، هر آسیبی که به ساکنان اشرف وارد شود و یا هر شرائط نامناسب غیراستاندارد و یا مشابه زندان برای ساکنان ا شر،ف مسئولیت آن تام و تمام بر عهده ایالات متحده آمریکا نیز هست.
و اجازه بدهید خطاب به همه اعضای مقاومت، همه مبارزان کارزار دفاع از اشرف، یعنی اشرف‌نشان‌ها در سراسر دنیا، و همچنین همه تحصن‌کنندگان در ژنو و واشنگتن یادآوری کنم که ما در گرماگرم یک نبرد همه‌جانبه با دشمن ضد بشری بر سر اشرف و حفاظت از اشرفیان هستیم. ما گردنه های خطیری را پیروزمندانه پشت سر گذاشته ایم. اما همچنان کارزار برای تضمین حفاظت و امنیت ساکنان اشرف ادامه دارد. پس باید مبارزه و کارزار برای همین هدف را صد‌چندان کنیم. آری چنین خواهیم کرد می‌توان و باید.
درود بر شما درود بر همه شما درود بر عزم جزم‌تون
و درود به تلاش‌هاتون که تا الان به ثمر رسیده اما هنوز تمام نیست.
مطئمنم که عزم جزم شما آن را به انتها خواهد رساند.
حضار محترم،
دوستان عزیز!
در تحولات ماههای اخیر همه دیدند که مقاومت مشروع ملت ایران تا کجا مورد ظلم قرار گرفته است.
ما از یک سو توسط سیاست شریرانه‌یی احاطه شده بودیم که نابودی تام و تمام اشرفیها را فعالانه پیگیری می‌کرد. و از سوی دیگر سیاست غلط و غیرمسئولانه ایالات متحده. اما جنبش مقاومت، به مواضع عکس‌العملی در‌نغلتید، بلکه مسیری براساس عالی‌ترین مصالح مربوط به آزادی مردم ایران را در پیش گرفت؛ مسیری که در عین حال، به موازین بین‌المللی احترام می‌گذارد.
روشن است که این مقاومت که تا به حال ۱۲۰ هزار تن از اعضایش در مبارزه برای آزادی جان باخته‌اند تا رسیدن به مقصد بزرگ خود، یعنی آزادی مردم ا یران از فداکاری و جان‌فشانی دست نمی‌کشد.
اما همواره حدفاصل قاطع و روشنی میان مبارزه خود با یک رویکرد غیرمسئولانه ترسیم کرده است. و بارها ظرفیت سیاسی و تاریخی خود را در این باره در پهنه‌‌های مختلف نشان داده است.
این افتخاری برای مقاومت ایران است که با مسئولیت‌شناسی و با ایستادگی مصممانه راه و سیاست صحیح در قبال مهمترین تهدید جهان امروز یعنی رژیم آخوندی را به جامعه بین‌المللی و کشورهای منطقه نشان داده است.
پایداری مجاهدان اشرف، به همین دلیل جهانی را مسحور خود کرده است.
آنها در سه سال گذشته، آماج یازده حمله از جمله دو قتل عام با ۴۷شهید و بیش از هزار مجروح قرار گرفتند که به دستور فاشیسم مذهبی و توسط قوای عراقی صورت گرفت. کما اینکه در همین مدت، دست کم بیش از ۱۵ میلیون دلار از اموال‌شان به غارت و یغما رفت.
با اینهمه، ساکنان اشرف در حدی که برای همه طرف‌های بین‌المللی غیرقابل تصور بود، از خود گذشت نشان دادند.
اما بارها گفته و میگویم که در مقابل ملاها هیچ انعطافی نخواهیم داشت و از سرنگونی رژیم فاشیستی آخوندی کوتاه نخواهیم آمد. مقاومت مردم ایران از یک طرف شاخص قاطعیت و ایستادگی در مقابل ملاها و دیکتاتوری فاشیستی حاکم بر ایران است و از طرف دیگر شاخص بردباری و صلح‌جویی و پایبندی به قوانین بین‌المللی.
خلاصه کنم: حقیقت بزرگی که رویدادهای اخیر بارز کرد، اینست که:
ـ این مقاومت را نمی‌توان نادیده گرفت.
ـ این مقاومت راه حل مسأله ایران است.
و تنها راه حل مسأله ایران است و این راه‌حل، همچنان که رهبر مقاومت مسعود گفته است:« نه فقط مطلوب ما و ملت ما، بلکه نیاز مبرم دولتهای غرب و ملتهای آنها هم هست. زیرا که صلح، امنیت، دموکراسی، حقوق‌بشر، ثبات ، سازندگی ، دوستی و یک ایران غیر اتمی و همکاری و توسعه اقتصادی را در این منطقه از جهان پیشنهاد میکند و به قوانین و کنوانسیونهای بین‌المللی احترام می‌گذارد».
دوستان عزیز!
صدای شما به سراسر دنیا رسیده. به همین دلیل، آخوندها بیش از همه می‌ترسند و می‌لرزند. دولتهای غرب به تلاش‌هایی برای تحریم معاملات نفتی با رژیم، و همچنین انسداد بانک مرکزی آن دست زده‌اند. این البته گام بسیار مثبتی است و امیدوارم که به تمام و کمال به اجرا دربیاید. اما باید تأکید کنم که این جواب خطر اتمی رژیم ملاهای حاکم بر ایران نیست. هیچ سیاستی در قبال بانکدار مرکزی تروریسم نمی‌تواند مؤثر باشد؛ مگر آن که مبارزه مردم ایران برای تغییر رژیم را محترم بشمارد.
همه می‌دانند که هسته اصلی تعامل با فاشیسم مذهبی، بستن راه مقاومت مردم ایران است. کاری که این سالیان به تمام و کمال به نفع ملاها انجام داده‌اند و هیچ عاملی بیشتر از زدن و بستن اپوزیسیون این رژیم، در بقای آن مؤثر نیست. این را از واکنش‌های خود رژیم می‌توان خوب فهمید.
حفظ برچسب غیرقانونی آمریکا علیه مجاهدین مهمترین مظهر این سیاست ویرانگر است.
و همان‌گونه که نمایندگان کنگره آمریکا بارها از قول دولت عراق نقل کرده‌اند، این لیست‌گذاری، مهمترین بهانه کشتار ساکنان اشرف بوده است و این بزرگترین مددرسانی به رژیمی است که جز با اعدام‌های روزمره، قادر به حفظ خود نیست و جز کشتار و اعدام و سرکوب و صدور تروریزم و بنیادگرایی و اشاعه جنگ در منطقه، راهی برای بقای خود ندارد. بنابراین از شما می‌پرسیم: در حالی که رژیم آخوندها خود را به یک قدمی بمب اتمی رساند‌ه، شما که سیاست تعامل با این رژیم را ادامه می‌دهید و اپوزیسیون آن را به بند می‌کشید، چه نتیجه‌یی برایتان دارد؟ و آیا این سیاست تا به حال برای شما حاصلی داشته؟ چه حاصلی داشته است؟
بنابراین بهتر است که خطاب به دولتهای آمریکا و اروپا بگوییم: به جای حفظ این نام‌گذاری و همراهی عملی با آخوندها در کنار مردم و مقاومت ایران قرار بگیرید. راه‌حلی را به رسمیت بشناسید که یک ایران آزاد، دمکراتیک و کثرت‌گرا را به ارمغان می‌آورد. ایرانی بر اساس برابری زن و مرد و جدایی دین و دولت و حکومتی مبتی بر رأی مردم.
این راه‌حلی است که اراده مردم ایران بر پیروزی آن تعلق گرفته است
آری این راه حلی است که مردم ایران آن را می‌خواهند و اراده آنها بر پیروزی آن تعلق گرفته است و چنین خواهد شد.
از همه شما متشکرم
