محکومیت نقض تعهدات وکارشکنیهای دولت عراق در راه حل صلح آمیز برای اشرف
هشدار به ملل متحد درباره زندان سازی در لیبرتی از سوی دولت عراق
بدون تضمینهای حداقل لیبرتی یک زندان است که نه ساکنان اشرف آن را می پذیرند و نه ما در مقابل آن سکوت خواهیم کرد
کمیته بین المللی در جستجوی عدالت که بیش از4000 پارلمانتر در اروپا و آمریکارا دربرمی گیرد، نگرانی عمیق خود را از گزارشهای مربوط به زندان سازی دولت عراق در کمپ لیبرتی ابراز میدارد و از کمیسر عالی امور پناهندگان و نماینده ویژه دبیرکل در عراق میخواهد با موضعگیری صریح و قاطع خود اجازه ندهند که رژیم ایران تحت نام ملل متحد، یا با تایید ضمنی آن، به سرکوب اپوزیسیون خود مبادرت کند.
بر اساس گزارشهای موثق، سطح اختصاص یافته به ساکنان اشرف در کمپ لیبرتی، برخلاف قولهای اولیه، حدود نیم کیلومتر مربع است، دور تا دور این قسمت یک دیوار بتنی بلند کشیده شده و دولت عراق در انتقال خودروها و اموال منقول ساکنان کارشکنی میکند.
همه چیز حاکی از اینست که دولت عراق میخواهد لیبرتی را به زندان تبدیل کند و با تشدید فشار، به خیال خودش آنها را در مقابل فاشیسم دینی حاکم بر ایران وادار به تسلیم سازد.
بعضا مقامات ملل متحد به کمپ لیبرتی عنوان«کمپ موقت» میدهند تا شرایط مطلقا غیر قابل قبول آن را توجیه کنند. این عنوان مطلقا بی ربط است،چرا که کمپ ترانزیت متعلق به شرایطی است که چند روز یا چند هفته به طول می انجامد.
علاوه بر این ساکنان اشرف پناهجویانی نیستند که به تازگی از کشور مادری شان گریخته اند. آنها 26 سال است در اشرف زندگی میکنند، بطور متوسط هر یک صدها هزار دلار سرمایه منقول و غیر منقول دارند. از سوی دیگر بدلیل رفتار سرکوبگرانه دولت عراق آنها هیچ امکانی برای خروج از اشرف و یا بعدا لیبرتی ندارند. آنها حق رفتن به خیابان، سینما، زیارت اماکن مذهبی و حتی خرید را ندارند. همین محدودیتها بخودی خود تعریف زندان است.
آنها مانند هر مجتمع دیگری نیاز به محل اجتماعات، سالن و زمین ورزش، کتابخانه، مسجد، پارک و سایر امکاناتی دارند که هم اکنون در اشرف در اختیار دارند. اشرف 36 کیلومتر مربع است، محوطه ای که در لیبرتی به ساکنان اشرف اختصاص می یابد باید دست کم25 درصد مساحت اشرف باشد تا ساکنان بتوانند حداقلهای مورد نیاز خود را در آن ایجاد کنند. در فقدان این امکانات آنها به زندانی با شرایط بسیار سخت منتقل میشوند. در این صورت، این قطعا یک جابجایی اجباری است و کمیساریای عالی پناهندگان و یونامی و ملل متحد باید از آن فاصله بگیرد.
ما در سطح بین المللی تلاش زیادی برای استقرار ساکنان اشرف درکشورهای ثالث انجام داده و میدهیم، این تلاشها با مانع عدم تایید کمیساریا مواجه است. این در حالیست که از 5 ماه پیش ساکنان اشرف درخواستهای انفرادی خود را برای پناهندگی به کمیسر عالی پناهندگان تحویل داده اند، اما اعمال فشارهای غیر قانونی و سرکوبگرانه دولت عراق مانع شروع پروسه بازتایید پناهندگی آنها شده است. ما قویا توصیه میکنیم از همین حالا پروسه بازتایید پناهندگی ساکنان توسط کمیساریا شروع شود.
انفجار جنایتکارانه 14 ژانویه در بصره توسط یک تروریست انتحاری با لباس پلیس، یک هشدار مجدد است که حضور پلیس در داخل سیاج ساکنان اشرف بسیار خطرناک است و ملل متحد و دولت آمریکا باید از آن جلوگیری کنند. در همه انفجارهای اخیر در عراق، نیروهای نظامی و امنیتی و پلیس دست داشته اند. در حالیکه پلیس عراق همه ورود و خروجها را کنترل میکند، هر گونه اصرار به حضور در داخل سیاج ساکنان از نیات شوم دولت عراق خبر میدهد. بخصوص که اظهارات اخیر مالکی به رسانه های رژیم ایران قصد او را برای بحران سازی وجنایت بر ملا میکند و نشان میدهد به او نمیشود اعتماد کرد.
کمیته بین المللی درجستجوی عدالت، با توجه به حقایق فوق الذکر از کمیساریای عالی پناهندگان و هیأت همیاری ملل متحد درعراق میخواهد از تایید کمپ لیبرتی و صدور تأییدیه برای آن، قبل از اینکه حداقلهای فوق الذکر تضمین شود، خوداری کنند.
مساحت کافی، عدم حضور پلیس در داخل کمپ، آزادی انتقال اموال منقول و خودروها و تضمین رسمی دولت عراق به عدم دستگیری و اذیت و آزار ساکنان از زمان حرکت از اشرف تا اقامت در لیبرتی تا خروج از عراق، حداقلهایی است که بدون آنها لیبرتی یک زندان است که نه ساکنان اشرف آنرا می پذیرند و نه ما در مقابل آن سکوت خواهیم کرد.
آلخو ویدال کوادراس
نایب رییس پارلمان اروپا
رییس کمیته بین المللی در جستجوی عدالت
