وبسایت پارلمان انگلستان مقاله یی به قلم دیوید ایمس23 ژانویه 2012(3بهمن1390)درج کرده است:

درحالیکه جهان به درستی نگران تهدیدات اتمی و تروریستی رژیم ایران است، بسیار مهم است که جهان همچنان روی وضعیت مخالفان ایرانی در کمپ اشرف نیز تمرکز کند.
در روزهای آخر 2011، بدنبال تضمینهای مکتوب هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا و هم چنین سازمان ملل متحد در باره امنیت و سلامت ساکنان اشرف، خانم مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران ساکنان اشرف را متقاعد کرد با انتقال به کمپ لیبرتی، یک کمپ نظامی سابق آمریکا در نزدیکی بغداد، موافقت کنند تا کمیسار عالی پناهندگان سازمان ملل  بتواند پروسه بازتأیید موقعیت پناهندگی ساکنان اشرف را در روند انتقال به کشورهای ثالث شروع کند.
اما کمتر از یکماه پس از این توافق، جامعه بین المللی بازهم با سلسله تحریکات خطرناک دیگری از سوی دولت عراق مواجه شده است. کمپ لیبرتی غارت و تخریب شده ، به حدی که غیرقابل سکونت است. مساحت موجود کمپ برای ساکنان اشرف بسیار کاهش یافته تا به نوعی زندان تبدیل شود.
ازسوی دیگر مالکی به رغم تفاهم  نامه ای که بین دولت عراق و سازمان ملل امضا شده بود، در مصاحبه با مطبوعات دولتی ایران، اتهامات کذب ملاهای ایران را علیه ساکنان اشرف تکرار کرد و گفت حکم بازداشت 121 تن از آنان را در دست دارد. این، بدان معنی است که او باردیگر به خواسته های رژیم فاشیسم مذهبی تسلیم میشود. او دو بار در 2009 و 2011 دستور حمله مسلحانه به کمپ اشرف را داد که در نتیجه آنها 47تن ازساکنان کشته شدند.
جامعه بین المللی اکنون باید نتیجه گیری خودش را بکند. هم چنان که ژنرال هیو شلتون، رئیس سابق ستاد ارتش آمریکا گفت: ”سفیر کوبلر، نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل درعراق، باید نقض تعهدات ازجانب دولت عراق را به توجه دبیرکل سازمان ملل و شورای امنیت برساند.
طبق گفته فیلیپ دوست بلازی، وزیر خارجه سابق فرانسه: تا زمانیکه حداقل تضمینات ساکنان، بخصوص در مورد آوردن وسایل و خودروهایشان، احترام به حیطه اختصاصی آنها یا  لغو احکام جعلی  بازداشت، برآورده نشده باشد، انتقال به کمپ جدید یک جابجایی اجباری خواهد بودکه ناقض تمامی کنوانسیونهای بین المللی و من از دبیرکل سازمان ملل مصرانه می خواهم توافقنامه ای در اینباره را امضا نکند.“
علائم یک بحران انسانی دیگر از دور نمودار می شود. اولین و مهمترین مساله این است که سازمان ملل متحد باید در برابر نقض تعهدات عراق سکوت نکند. هم چنین، فوریت وحساسیت شرایط ساکنان اشرف، ایجاب میکند که کمیساریای عالی پناهندگان تعیین پناهندگی عموم ساکنان اشرف را دنبال کند. این، یک گام اجتناب ناپذیر برای تضمین سلامت و امنیت ساکنان اشرف علیه تهدیدات متعدد و غیرقابل کنترل است.
با انجام این اقدامات، سازمان ملل روشن می کند که هدف و تعهدش حفاظت و تضمین امنیت و سلامت ساکنان اشرف است و این، همان چیزیست که جهان منتظرست از سازمان ملل متحد بشنود.