خامنه‌ای در چنین وضعیت توام با عجز و درماندگی به‌دنبال تثبیت قدرت است. روز جمعه او از «بازندگان» انتخابات آتی خواهان «تسلیم» شدن به نتایج شد و آنها را از اعتراض برحذر داشت. او به آسیب‌پذیری رژیم واقف است...
رژیم می‌داند که در صحنه داخلی به بن‌بست رسیده است و تنها راه بقا ادامه برنامه هسته‌ای، ادامه سرکوب داخلی که طی آن 69 اعدام در سال جدید ـ 16 مورد در ملأعام ـ صورت گرفت و هم‌چنین صدور تروریسم است. بودجه نظامی رژیم در سال نو، به‌رغم تمام تحریمها، حدود 127 درصد افزایش پیدا کرده است. این امر گویای تصمیم رژیمی نیست که قصد مسامحه داشته باشد.
خامنه‌ای مانند کسی است که در تاریکی سوت می‌زند. جهان نباید تسلیم شانتاژ رژیم شود. درحالی‌که رژیم هر چه بیشتر به بمب اتمی نزدیک می‌شود نمی‌توان حتی یک دقیقه دیگر را هم با تعلل و بی‌عملی از دست داد.
تحریمها باید در چارچوب جدید تغییر رژیم و نه الگوی قدیمی و بی‌نتیجه تغییر رفتار قرار گیرند. در راستای این امر جهان باید در کنار مردم ایران و اپوزیسیون سازمان‌یافته آنها بایستد