در روز 23 ژوئن - 3 تیر 1391، گردهمایی بزرگی در سالن ویلپنت پاریس برگزار گردید. در این گردهمایی بزرگ صدها شخصیت  از 40 کشور و 5 قاره جهان شرکت کردند قسمت اول گزارش این میتنگ ذیلا آورده شده است.

آن ماری لیزن ـ رئیس افتخاری سنای بلژیک
دوستان عزیز، در این لحظات که لحظات بسیار مهمی برای مقاومت ایران است، در اینجا، در ویلیپنت، به همه شما خوش آمد میگوئیم
ما که برنامه امروز  را اداره می کنیم، در ابتدا به همة شما از طرف کمیته ‌یی که این گردهمایی را سازماندهی کرده است، خوشامد می گوییم.
همانطور که مشاهده می کنید، مطمئناً رژیم تهران از این تجمع شما می ترسد و به خود می لرزد وقتی که  نیروی این جمعیت عظیم گرد آمده در ا ینجا در فرانسه  را می بیند. درود و آفرین بر همه شما که  دراین  گردهمایی حضور دارید.
من همچنین مایلم به اشرف و لیبرتی و همه زنان و مردانی که  آنجا هستند، درود بفرستم . آنها که الان ما را از اینجا می‌بینند و می‌توانند امیدوار باشند به دستاورها و نتایجی که  طی روزهای آینده و هفته های آینده یا در ماههای آینده، به دست خواهد آمد. آنها  خواهان تغییر رژیم در  ایران هستند و زندگیشان را برای این کار فدا کرده و می کنند و ما نسبت به آنها مدیون هستیم و از آنها حمایت می کنیم. من همچنین از طرف کمیته برگزار کننده گردهمایی خوشآمد میگویم به تمامی شخصیتهایی که از 40 کشور و 5 قاره جهان در اینجا به ما پیوستند تا برای شما صحبت کنند. اسامی کشورها را  برای شما می خوانم: آمریکا، انگلستان، فرانسه، ایتالیا، سان مارینو، آلمان، هلند، بلژیک برای این که من بلژیکی و رئیس سابق سنای آنجا هستم، ایرلند، اسپانیا، پرتغال، سوئیس، مالت، لهستان، جمهوری چک، رومانی، آلبانی، لیتوانی، دانمارک، سوئد، ایسلند، فنلاند، نروژ، و الان با ما نخست وزیر سابق  نروژ حضور دارد، استونی، کانادا، استرالیا، اردن، فلسطین، سوریه، مصر، لیبی، الجزایر، مراکش، لبنان، بحرین، یمن، افغانستان و آذربایجان و شما پیام همه آنها را خواهید شنید.
و پیام آنها از سوی همه جهان است ویک حمایت قدرتمند جهانی را برای مبارزه بسیار قدرتمند شما به همراه دارد.
برای من افتخار بزرگی است که اینجا از شهردار شهر اور سوراواز سپاسگزاری کنم، چون او سالهاست که از مقاومت ایران حمایت میکند و همچنین از تمام کسانی که پشتیبان مریم رجوی هستند. آقای ژان پیر بکه
ژان پیر بکه،  شهردار اور سور اواز
دوستان عزیز،
بسیار خوشحالم که شما را در اینجا می بینم، مثل هر سال، از 9 سال پیش، از 17 ژوئن سال 2003 وقتی که عملیات غیر قابل تصور پلیسی در شهر من اور سوراواز انجام شد. هر سال من جمعیت بیشتری از سال قبل از آن می بینم، و شما بیشتر و بیشتر می شوید، شما میتوانستید میلیونها نفر در اینجا باشید، اگر همه شهروندان ایران میتوانستند خودشان را به اینجا برسانند. آینده ایران برای شماست، چون آینده مال دموکراسی است، با تحولات منطقه و بن بست مماشات اتمی با رژیم ملاها، زمان آن رسیده که صفحه تاریخ در ایران ورق بخورد و رژیم متفاوت دیگری با آنچه که هست سر کار بیاید.
رژیمی که دیکتاتوری مذهبی و قرون وسطایی نباشد.
روند و مراحلی که علیه شما آغاز شد شکست خورد. امروز عدالت اروپایی و عدالت فرانسه شما را تبرئه کردند. دستگاه قضایی آمریکا نیز به شما حق داد. اکنون زمان آن فرا رسیده که دولتها نیز حق را به شما بدهند و یک گفتگوی سیاسی را آغاز بکنند. ابتدا این دولت فرانسه است که باید یک صفحه از این کتاب را ورق بزند. فراموش نکنیم این فرانسوا میتران بود که سی سال پیش شما را به این کشور دعوت کرد. همین سیاست باید بار دیگر اجرا شود  و من در این رابطه به رئیس جمهور، فرانسوا اولاند و نخست وزیر ژان مارک ارو اعتماد میکنم.
این است یک عمل قوی  از جانب دولت ما برای مقابله با بی عدالتیهایی که شما  در دولتهای دست راستی قربانی آن بودید. عدالت بین المللی با شماست. از این پس نهادهای بین المللی مثل کمیساریای عالی پناهندگان و ملل متحد نیز باید مسئولیتهای خودشان را در این رابطه به عهده بگیرند. اولین گامی که باید بردارند این است که کمپ لیبرتی را به عنوان یک کمپ پناهندگی که تحت کنترل کمیسیاریای پناهندگان است، به رسمیت بشناسند. دوستان گرامی این مبارزه از آن شماست. این حمایت از آن ماست، زنده باد دموکراسی، زنده باد جدایی دین از دولت،  زنده باد احترام به حقوق بشر در سراسر جهان، درود بر ملت ایران،  ایران آزاد، با حاکمیت مردم.
من خیلی تشکرمیکنم از این جمعیت واین ازدحام جمعیت به پیشقراولی آقای بکه
واین میتواند وسیله فوق العاده ای باشد برای ریئس جمهور جدید درالیزه و وزیرخارجه که درروزها وهفته های آینده ما خیلی به حمایتشان نیازداریم
ما همینطور ازآقای فرانسوا اولاند تشکرمیکنیم ( کف زدن جمعیت )
ومتشکریم از فرانسویان
 حالا از اور سوراوآز وویلپنت وپاریس میرویم به آمریکا و آقای پاتریک کندی برایمان صحبت میکند

پاتریک کندی
مفتخرم که امروز  به شما می پیوندم . 50 سال پیش، عموی من جان اف کندی  به برلین رفت تا علیه بحرانی که در آن دوران رخ داد، صحبت کند. و آن بحران تهدید علیه آزادی بود.
امروز، بعد از 50 سال، ما در پاریس جمع شده ایم. و امیدوارم که جامعه بین المللی بتواند نگاه کند و آنچه را که من می بینم، ببیند، و آن اجتماع دهها هزار تن  از سراسر جهان است. برای آنها که میخواهند بدانند ایران در آینده به چه شکل خواهد بود، امروز آینده ایران در این سالن است. در مورد کشور خودم ایالات متحده، من امیدوارم که همه مردم آمریکا بتوانند یک اپوزیسیون آزاد و دموکراتیک علیه ملاها را در ایران، درست همینجا در پاریس ببینند. من آرزو میکنم که این واقعیت درک شود که آینده در گرو خارج کردن گروه اپوزیسیون اصلی رژیم تهران از لیست است. مجاهدین را از لیست خارج کنید.
اگر 50 سال پیش مغرورترین کلماتی که عمویم در برلین آلمان بر زبان راند این بود که من یک برلینی هستم، امروز آن کلمات این است: من یک ایرانی هستم. برای آنهایی که در عراق محصور شده اند.
میخواهیم به آنها بگوییم: من اشرفی هستم. و ما میخواهیم بگوییم  که ما در کنار ساکنان اشرف می ایستیم  و به خاطر این است که میگوییم تا وقتی ملل متحد، تا وقتی که وزارت خارجه آمریکا موضع خودش را تغییر ندهد و دو عراق را وادار نکند که به قولهایش در مورد لیبرتی عمل کند، ما از رفتن اشرفیهای بیشتری به کمپ لیبرتی حمایت نخواهیم کرد.