در روز ۲۳ ژوئن - ۳ تیر ۱۳۹۱، گردهمایی بزرگی در سالن ویلپنت پاریس برگزار گردید. در این گردهمایی بزرگ صدها شخصیت  از ۴۰ کشور و ۵ قاره جهان شرکت کردند قسمت  سوم گزارش این میتنگ ذیلا آورده شده است.

متن سخنرانی رودی جولیانی
من مایلم وزارت خارجه آمریکا درمورد اینکه میگوید سازمان مجاهدین خلق باید در لیست باقی بماند, دوباره فکرکند.
من از وزارت خارجه دعوت میکنم که به سخنرای بعدی ما گوش کند.
آن سخنرانی که در آمریکا علیه تروریسم و برای آزادی، ایستادگی میکند، کسی جز سخنران بعدی ما نیست، که شهردار بزرگترین شهر آمریکا، نیویورک است.  شهردار جولیانی
ممنون، پاتریک، ممنون.
ابتدا به خانم رجوی، همه شما، همه سخنگویان و همه شرکت کنندگان تبریک میگویم. تلاشهای این چند سال شما الان ما را به نقطه یی رسانده که به قول دکتر مارتین لوتر کینگ، میتوانیم سرزمین امید را ببینیم، مگر نه؟
داریم به آنجا میرسیم! داریم به آنجا میرسیم، خیلی نزدیک هستیم.
ولی هنوز آنجا نیستیم. بقیه در مورد رفتار با ساکنان کمپ اشرف گفتند و خواهند گفت که در جابجایی به این کمپ، که تا الان اردوگاه کار اجباری است نه یک کمپ جابجایی موقت، با چه خطری رو به رو هستند. آنها
 از خطرات خشونت بیشترصحبت می کنند، یعنی خطرات رژیم مالکی که میخواهد خواست ملاهای حاکم برایران را پیش ببرد.
اما من میخواهم در مورد یک موضوع صحبت کنم. فقط یکی. دیگر زمان آن است که آمریکا، اتحادیه اروپا و همه کشورهای جهان با هم متحد شوند و با صدای قوی و با استدلالی قوی بگویند: تغییر رژیم در ایران.
مردم مصر مبارک را سرنگون کردند. مردم لیبی قذافی را سرنگون کردند. مردم سوریه هم در این تلاش هستند که بشار اسد را سرنگون کنند. همه آنها به‌عنوان مبارزان آزادی تحسین شدند.
پارسال در مجله تایمز آنها به‌عنوان «افراد سال» که برای آزادی جنگیدند شناخته شدند. ولی مردم ایران چی؟
شما، شما به دنبال سرنگونی سرکوبگرترین رژیم منطقه هستید. سرکوبگرتر از مبارک،  سرکوبگرتر از قذافی،  و حتی سرکوبگرتر از اسد! چرا؟و به چه علت است که همان کشورهایی که از سرنگونی آن رژیمها حمایت کردند، از سرنگونی ملاهای ایران حمایت نمیکنند؟ علت آن ترس است. علت آن مماشات است. علت، آن است که ما به این اندیشه انحرافی چسبیدهایم که میشود با ملاها صحبت کرد. اینکه میشود با ملاها مذاکره کرد. خب، آنها نمیخواهند با ما صحبت کنند. آنها هرگز نمیخواستند با ما صحبت کنند!
آنها از گفتگو به عنوان بهانه یی برای آماده سازی تسلیحات اتمی استفاده میکنند. الان وقت آنست که ما بایستیم.
رژیم ایران بزرگترین حامی تروریسم در دنیا است. افراطی ترین رژیم است. نسبت به مردم خودش بیشتر از همه بی رحم بوده است.
الان هم به دنبال دستیابی به قدرت اتمی است که کل منطقه را بی ثبات خواهد کرد. تهدید کرده است که اسرائیل را نابود کند. تهدید کرده است که به آمریکاییها حمله کند و در حال حاضر از کلیه حملات تروریستهای جهان حمایت میکند.
مگر این جهان با ایرانی که به دموکراسی متعهد است، امن تر نخواهد بود؟ ایرانی متعهد به آزادی، آزادی برای زنان، برای همه مردم، ایرانی متعهد به قوانین؟ البته که جهان با چنین ایرانی امن تر خواهد بود!  نکته دیگر اینکه درایران بر خلاف بقیه کشورها مثل مصر، لیبی، و سوریه، همین الان یک آلترناتیو وجود دارد! آلترناتیوی که  اینجا و در ایران وجود دارد، این است که این رژیم با همه شما جایگزین شود.
ببین!
وقتی به من میگویند دشمن شما گفته اینها یک سکت هستند، تروریست هستند، ضد حقوق بشر هستند، گوناگون نیستند، آن وقت آرزو دارم که این دوربینها به جای من، از شما فیلم بگیرند. خودتان را ببینید! مردان، زنان، جوان، پیر، مذهبی، غیر مذهبی.
به این میگویند گوناگونی.
من در زمینه تحقیقات، تحت پیگرد گذاشتن و در درگیری با نتایج تروریسم تجربه دارم. به طور خاص درمورد تروریستهای بنیادگرا و افراطی اسلامی ، برای 35 سال تجربه دارم!
من تروریسم دست اول را میشناسم. شما تروریست نیستید. اتفاقاً شما راه حل تروریسم هستید. شما راه حل تروریسم هستید. بنابراین، جنگی طولانی در کار بوده است. جنگی که بسیار سخت بوده است. ساکنان اشرف و کمپ دیگری که مردد هستم به آن بگویم لیبرتی، چون به سختی کمپ لیبرتی است، همچنان در خطرهستند.
مردم ایران که آرزوهایی مانند شما دارند در خطر هستند. گاهی این طور است که در نقطه یی که به پیروزی خیلی نزدیک هستی، خطرناکترین نقطه است. وقتی که خیلی نزدیک هستید، دشمنانتان واقعاً در صدد ضربه زدن به شما برمی آیند. به همین خاطر الان وقت آن نیست که از خودمان راضی باشیم. بلکه وقت آن است که همه بایستیم. در آمریکا، در اروپا، در آسیا، در سازمان ملل متحد، در آمریکای جنوبی. وقت آن است که همه بایستیم و بگوییم، باید مجاهدین را از لیست خارج کنید. همین الان!
تا بتوانید برای آزادی بجنگید،  برای آزادی مردمتان بجنگید و ما به شما بپیوندیم و  خطا ب به ساکنان اشرف و آن یکی کمپ، که سخنان ما را می شنوند، میگوییم، شما تنها نیستید، شما فراموش شده نیستید. شما هرگز تنها و فراموش شده نخواهید بود. هر اتفاقی برای شما بیفتد ما متوجه خواهیم شد و در کنار شما خواهیم بود، از شما حفاظت خواهیم کرد. و همواره آرزو داریم روزی را ببینیم که شما آزاد هستید و میتوانیم در ایران دموکراتیک و آزاد و مبتنی بر قانون، شما را ببینیم.
 بسیار متشکرم!
ما به سخنان خانم رجوی در رابطه با تصمیم دادگاه گوش فرا دادیم، که برای وزارت خارجه اینرا غیر ممکن میکند که نتواند درمورد لیست گذاری تصمیم نگیرد.
شخصی که میخواهم بشما معرفی کنم کسی است که خودش قاضی است، و زندگیش را وقف قانون کرده است.
قبل از اینکه وی را معرفی کنم میخواهم بگویم که قانون یعنی چه؟ قانون یعنی به توافقات پایبند بودن. کسی که اشرفی ها را مقصر میداند که نمیخواهند از اشرف به کمپ لیبرتی بروند، برای این نیست که بخواهند زیر تعهدشان بزنند، بلکه بدلیل اینست که دولت نوری مالکی به تعهدش نسبت به ساکنان اشرف عمل نکرده است. که به آنها اجازه بدهد بصورت صلح آمیز و امنیت و در حفاظت به کمپ لیبرتی بروند.
من میخواهم این پیام را بفرستم که  ساکنان اشرف نیستند که نقض تعهد میکنند. بلکه دولت عراق است ونوری مالکی است که نسبت به ساکنان اشرف  نقض تعهد کرده است.
حالا مفتخرم که قاضی  ایالات متحد آمریکا، یکی از حامیان بزرگ اشرف را بشما معرفی کنم.  قاضی مایکل موکیزی.

متن سخنرانی مایکل موکیزی
میخواستم از پاتریک کندی تشکر کنم. ولی بیشتر از شما خانمها و آقایان تشکر میکنم. برای اینکه اینجا آمدهاید. برای حضور پرشورتان. و به خاطر این که  ادعاهایی مانند کوچک و خرد بودن سازمان را به یک جوک تبدیل کردید. عجب سازمان کوچکی!
نفراتی که نگران سرنوشت افراد کمپ اشرف و لیبرتی هستند اینجا در این شهر گرد آمدهاند.
همزمان که 2000 تن از ساکنان کمپ اشرف به کمپ پر از مشکلات لیبرتی در نزدیکی بغداد جابجا میشدند، که درمصاحبه ها موقعیت پناهندگی آنها بازتأیید شود، در همان زمان، در واشینگتن حکمی صادر شدکه به نظر ما بسیار مطلوب مجاهدین است. در این حکم، دادگاه به وزارت خارجه آمریکا گفت که باید تا اکتبر، اول اکتبر، تصمیم بگیرد آیا مجاهدین را از لیست وزارت خارجه خارج میکند یا نه. لیستگذاری که هرگز نباید از همان اول انجام میشد.
نامگذاری که  مدتهاست اتحادیه اروپا و انگلستان آن را  لغو کردهاند. من معمولاً در مورد معنی تصمیم گیریهای دادگاه فراتر از مفهوم دقیق آن فکر نمیکنم ولی به شما در خلوت این اتاق کوچک! میگویم که این حکم  پتانسیل به شدت تأثیرگذاری دارد و این است که به وزارت خارجه فرصتی آبرومندانه میدهد تا این نامگذاری را که اصلاً نباید صورت می گرفت ، لغو کند.
همچنین به شما در خلوت این اتاق کوچک ! میگویم که معتقدم این ارادة افراد زیادی که اینجا هستند و خیلیها که الان نیستند بود که عنوانهای با ارزش خود را به  خطر انداختند تا از خروج  مجاهدین از لیست حمایت کنند و این امر در تصمیم گیری دادگاه تأثیر خود را گذاشت. فکر نمیکنم برای دادگاه راحت بود تا به وزارت خارجه بگوید در صورتی که تا اول اکتبر تصمیم نگیرد و بر اساس شواهدی که هنوز افشا نکرده، عکس آن را اثبات کند، مجاهدین از  لیست خارج میشوند. برای دادگاه کار راحتی نبود این نتیجه گیری را بکند، مگر اینکه احساس کند از این تصمیم ضرر نخواهد کرد و هم چنین است درمورد افرادی که نام خود را به خطر انداختند و سند توصیه دوستانه به دادگاه را در مورد حمایت از خروج نام مجاهدین از لیست، به جریان انداختند. فرمانداران سابق، نظامیان، اعضای دولت،  متخصصان حقوق و دیگران. اینها به دادگاه این احساس راحت را دادند.
  من هیچ دلیلی نمیبینم که تا اول اکتبر یا اینکه اشرف بسته شود منتظر بمانیم، و این را برای وزارت خارجه تصریح خواهیم کرد.
همچنین آمدهام به شما بگویم، که ما وهمه کسانی که درحمایت از ساکنان اشرف در گذشته ایستادیم، کوتاه نخواهیم آمد ما کوتاه نخواهیم آمد تا وقتی که کاری که باید انجام شود، انجام شود.
حتی در زمینه سازی روابط آمریکا و ایران، این لحظة مناسب است. برخی در گذشته فکر میکردند یکی از دلایلی که آمریکا حذف نامگذاری را به تأخیر می انداخت ترس از خراب شدن فرصتی برای به توافق با رژیم ایران در رابطه با برنامه هستهیی بوده است. همانطور که شنیدید و میدانید این بازی گفتگو با رژیم ایران  دیگر الان فرو ریخته است. کسانی که صحبتهای من را در جلسات قبلی شنیدید و من را میشناسید، و من هم این شانس را داشتم که خیلی از شما را بشناسم، میدانید که من تردیدی در صحبت علیه رژیم ایران و دولت عراق که دارد تلاش میکند برای حذف اشرف از عراق کارشکنی بکند، ندارم. حتی علیه سازمان ملل متحد و آمریکا، دولت خودم، برای صحبت علیه رفتاری که به نظرم درست نبوده، تردیدی ندارم. در آینده هم تردیدی نخواهم داشت.
هرچند که من هم مثل شما دعا میکنم نیازی نباشد این کار را بکنم. ولی برای الان میخواهم هر کاری میتوانم بکنم، و از شما هم میخواهم هر کاری میتوانید بکنید تا از تلاشهای مثبت که قول داده شده، حمایت کنید، و کمک کنید که فصل فعلی را به پایانی موفق برسانیم. نادر است که افراد فرصتی بیابند تا سرنوشت خود و دیگران را مانند شرایط فعلی ما، بتوانند تعیین کنند. باید دقت کنیم و اجازه ندهیم این فرصت از دست برود، چون اگر از دست بدهیم، ممکن است دیگر چنین فرصتی پیدا نشود.
از شما به خاطر شجاعت و تعهدتان تشکر میکنم. و شجاعت و تعهد خانم رجوی و کلیه رهبری مجاهدین که نمونه یی برای همه ما و جهان هستند. هرگز از مبارزه برای آزادی دست برندارید.
با تشکر.
و من امیدوارم که وزارت خارجه آمریکا به سخنرانی شهردار جولیانی گوش کرده باشد.
من امیدوارم که وزارت خارجه آمریکا و سازمان ملل متحد به سخنرانی بعد ما گوش کنند، سفیر پیش آمریکا در سازمان ملل متحد، جان بولتون

متن سخنرانی جان بولتون
خیلی ممنون. همین چند روز پیش در مسکو مذاکره حول برنامة اتمی رژیم ایران را به اتمام رساندند. این آخرین مذاکره در طولانی ترین بازی معمای مداوم بوده است. برای ده سال این مذاکرات در حال انجام است و ده سال رژیم تهران مذاکرات با اروپا و آمریکا و ملل متحد را غیرعملی کرده است. در آستانة رویداد بسیار خطرناکی هستیم؛ چنانچه ملایان به هدف مبرم خود برای دسترسی به سلاحهای اتمی برسند. به همین دلیل، فکر می کنم زمان آن رسیده که ایالات متحده آمریکا هرچه زودتر سرنگونی ملایان تهران را سیاست علنی خود اعلام کند. خیلی روشن، قابل قبول نیست که اجازه بدهیم چنین رژیمی که بانکدار اصلی تروریسم است، سلاح اتمی تولید کند. الان آنها به این هدف نزدیک شده‌اند. دست پیدا کردن به سلاح اتمی مردم ایران را امن نمی کند بلکه خطر مضاعف ایجاد میکند. چراکه اگر رژیم ایران اتمی شود، عربستان سعودی هم اتمی میشود، مصر، ترکیه و شاید دیگران نیز اتمی شوند. در زمان کوتاهی که برای انجام این کار نیاز است تمام خاورمیانه به نقطة داغ اتمی تبدیل میشود. به‌طور واقعی این موضوعی است که نمی توانیم بیش از این در اقدام برای جلوگیری از آن تأخیر کنیم. پس در حالی که درگیر اقدامات رژیم ایران بر سر موضوع اتمی هستیم، آمریکا و دیگران باید با گروه اپوزیسیون مشروع آن که مصمم است رژیم آخوندها را سرنگون کند، همکاری داشته باشد. این پیامی است به مردم ایران که دنیا آنها را فراموش نکرده است. این کاری است که اگر الان قدمهای لازم برای انجامش برداشته نشود ممکن است دیگر تا مدت طولانی قابل دست یافتن نباشد. ببینید رژیم ایران الان در سوریه چکار میکند. به حزب بعث درکشتن مردم این کشور کمک می کند. پاسداران در خیابانهای سوریه هستند و به نظامیان سوری کمک می رسانند، به همان شیوه یی که پاسداران درحملات  به مردم در تابستان 2009 انجام دادند. رژیم تهران همان طور که همه در اینجا میدانند به شدت منفور است. اقتصاد ایران را طی سی سال گذشته آشفته کرده است. از منابع سوخت ایران به طور موثر استفاده نکرده و نارضایتی اقتصادی را به شکل گسترده یی ایجاد کرده است.
 من در بخش اجرایی دولت خدمت کرده ام و به اطلاعاتی از سازمانهای تروریستی دست داشته ام و مثل بسیاری از همکارانم که بعضی از آنها امروز صحبت می کنند و شواهد ساختگی تروریست بودن سازمان مجاهدین را دیده اند می دانند هیچ توجیهی برای نامگذاری آنها نیست و نبوده است. آنها اواخر دهة 1990 برای کسب رضایت ملایان تهران در لیست گذاشته شدند که اشتباه بود؛ اما سال2008 باز برای رضایت ملایان در لیست باقی ماندند که دوباره اشتباه بود. باید که واقعیتها سر جایشان بنشینند و در مکان حقیقی خود ظاهر شوند و وزارت خارجه آنها را به دادگاه ببرد که البته هنوز نکرده است. پس گام اول خارج کردن نام سازمان مجاهدین از لیست است و بعد حمایت از گروههای اپوزیسیون مشروع. بعضیها میگویند حمایت آمریکا از این گروه باعث غیرمشروع شدن سازمان میشود.  حرف من این است بگذاریم اپوزیسیون این را مشخص کند و اگر آنها حمایت آمریکا، اروپا را بخواهند، باید به آنها داده شود. دیگران می گویند چرا از سازمان مجاهدین پشتیبانی شود و آنها داخل ایران غیرمشروع هستند. جواب من به این حرف این است اول بگذارید رژیم ایران سرنگون شود و انتخابات آزاد برپا شود بعد خواهیم دید کی غیرمشروع است. به نقطه یی رسیدیم که جهان باید تصمیمات خطیری حول برنامة اتمی رژیم ایران بگیرد، ای کاش که در این نقطه نبودیم. این را می دانم که هر چه در جبهه اتمی پیش بیاید،  تنها راه حل درازمدت و چارة خروج از مشکل جهانی، سرنگون کردن رژیم تهران است و برایتان در انجام این کار آرزوی موفقیت دارم.
من مفتخرم که سناتور پیشین ایالت متحده آمریکا را بشما معرفی کنم، کسیکه میتواند این بی عدالتی وزارت امور خارجه آمریکا را که مستمر بجای دولت عراق، ساکنان اشرف را مقصر توقف رفتن از اشرف به لیبرتی قلمداد می کند,  صحبت کند. با مسرت فراوان سناتور توریسلی.

متن سخنرانی توریسلی
متشکرم.
آیا آن ته سالن صدای من را میشنوید. آیا این جلو صدای من را میشنوید؟ آیا آمادگی دارید که صدایتان در تهران شنیده شود؟
خوب ، بگذارید اول حرف دوستم پاتریک را تصحیح کنم. درست است که کشور من آمریکا است، اسم من ایتالیایی است، و همه چیز را فرانسوی دوست دارم ، ولی من هم  مثل شما قلبم در اشرف است.
هر بار که مردم آزاد گردهم می آیند، همواره یک نفر در میان آنان هست که برای دیکتاتور یادداشت بر میدارد ، اسامی را مینویسد و امشب  ما آن پیام را برای رژیم تهران میفرستیم : کلمات من را خوب بنویس .  شما بچه های ما را شکنجه کرده اید، شما پدران و مادران ما و دوستان ما را کشته اید، شما یک فرهنگ بزرگ ایرانی و جایگاهش در جهان  را دزدیده اید  ولی آخوندها به حرف من خوب گوش کنید، ما زنده میمانیم تا شما را به دروازه جهنم روانه کنیم ، شما به خود خدا در باره جنایاتتان پاسخ خواهید داد، و شما جایگاه لعنت شده ابدی تان را خواهید داشت، این تعهد ماست.  و حالا بیایید باهم با جوانان در ایران صحبت کنیم که در حالیکه صحبت میکنیم در اینترنت دنبال میکنند و با ترس در رادیو گوش میکنند که یک پیام امیدی بگیرند. آنها در این مانده اند که چرا در حالیکه هند و چین شکوفایی پیدا میکنند، آنها در فقر هستند. آنها میخواهند بدانند چرا وقتی آزادی به اروپای شرقی و شمال آفریقا می آید، آنها باید تحت سرکوب زندگی کنند. این پیام ما به شماست : الان وقت آن است، این لحظه شماست ، وقت آن است که برخیزید  و آینده تان را به دست خودتان بگیرید.
به آنهایی از شما در ایران که به ما که صحبت میکنیم گوش میکنید ، اگر دانشجو هستی ، دیگر مجبور نیستی که دروغ بشنوی  کلاست را ترک کن. اگر سرباز هستی ، مجبور نیستی که تفنگت را بسمت مردم خودت نشانه روی کنی، سلاحهایت را زمین بگذار، در کنار مردم ایران خودت بایست.
به دولت آمریکا ، به دوستانمان در جامعه اروپا،  به مردم آزاده در هرجا، به یاد داشته باشید که شما کی هستید ، به یاد داشته باشید که چه کرده اید ، شما نازیسم را به گور سپردید،
شما فاشیسم مذهبی ایران را به گور خواهید سپرد. به خودتان اعتماد داشته باشید. در کنار ما بایستید ، در کنار ما بایستید. وقتی آمریکا در کنار آنهایی بایستد که هیچ قدرتی ندارند، وقتی اروپا در کنار فقیران، ستمدیگان، اسیران ، شکنجه شدگان بایستد، آنها نیز قامت راست میکنند و هرگز در شراکت بهتری نخواهند بود. این آخوندها هیچ چیز به ما پیشنهاد نمیکنند، نفت آنها، ثروت آنها ، سلاحهای هسته ای آنها.، من انتخاب خودم را کرده ام. من در سمت مستمندان، دانشجویان، ستمدیدگان، اسرا  میایستم ، من در برابر آخوندها می ایستم.
نهایتا ، ما با آنهایی که در خط مقدم هستند صحبت میکنیم . آنهایی که در اشرف  وکمپ لیبرتی هستند.
ما انتخاب خودمان را کردیم، ما با سازمان ملل توافق کردیم که افراد به کمپ لیبرتی  منتقل شوند
 سازمان ملل قول داد که جان انسانها در امان خواهد بود. نیاز آنها برای آب و برق و رسیدگی پزشکی برآورده خواهد شد. ما انسانهای شریفی هستیم و موافقت کردیم . الان آنها کجا هستند؟ به افراد سازمان ملل  ، وقتی که خورشید به کمپ لیبرتی می تابد، آیا آدمها تشنه نمیشوند؟، وقتی که خورشید غروب میکند، آیا نیاز به برق ندارند؟ وقتی مریض میشوند ، آیا نیاز به رسیدگی ندارند؟
ما به قول خودمان در انتقال افراد به کمپ لیبرتی متعهد بودیم ، شما هم به عهد خودتان در امن و سلامت نگه داشتن افراد با نیازهای انسانی پایه ای متعهد باشید ، این حداقل کاری است که سازمان ملل میتواند انجام دهد. به حرف خودتان عمل کنید ، ما به حرف خودمان عمل کردیم.
و حالا من شما را با این ایده نهایی ترک میکنم : سالها میگذرد ، دیگران ممکن است فراموش کنند ولی همچنانکه نسلها میگذرند ، فرزندان شما و فرزندان فرزندان آنها روی زانوهای پدربزرگهایشان مینشینند و گفته میشود که زمانی بود که ایران در بند بود وقتی که بقیه بزدل بودند ، وقتی بقیه میترسیدند ، خانواده های شما استوار ایستادند ، شما بخاطر میاورید که ایران کجا بوده است ، شما میدانید که ایران چگونه میتواند باشد، خانواده تو شجاعت و قدرت داشت، در کنار خانم رجوی ایستادید ، شما استوار ایستادید، شما برای یک ایران آزاد جنگیدید. هرگز کوتاه نیایید، هرگز کوتاه نیایید، هرگز تسلیم نشوید. هرگز کوتاه نیایید. متشکرم. 

سخنرانی زوسموت
من خطابم همه افراد حاضر در این سالن هستند و به طور ویژه، حتماً متوجه  میشوید، انسانهای ساکن اشرف و لیبرتی، و همه ایرانیانی که مانند شما برای آزادی مردمشان میجنگند، علیه اختناق، علیه خشونت، و رفتار غیر انسانی مبارزه میکنند
 زیرا آنچه که امروز بعدازظهر اینجا نشان داده شد، نبرد آزادی خواهانه که  نیاز به احساس، فهم و اینکه انسانهای زیادی با آن همبستگی داشته باشند، برای یک ایده خوب, که از آن هم کوتاه نمی آیند.
من خیلی خوشوقتم که تعداد زیادی زنان در کنار مردان در اینجا حضور دارند، آنهم برای اهدافی خوب، مبارزه ای طولانی آنهم با صبر و قدرت مقاومت بسیار.
من همچنین خوشحالم که گروههایی از نسلهای مختلف جوان و پیر، بچه و بزرگسال در کنار هم قرار دارند. و اجازه بدهید به شما بگویم که امروز ما همدیگر را در شرایطی میبینیم که  شرایطی بسیار سخت است. که واقعا نا مشخص است  .یا اینکه ممکن است همانطور که خانم رجوی امروز بعدازظهر چند بار تاکید کردند، به آنها امنیت و حفاظت داده میشود . و اینکه آنها میتوانند روی حمایتهای انسان دوستانه حساب کنند یا نه؟ من نگرانی زیادی دارم و فکر میکنم که باید هنوز خیلی کارها بکنیم، تا اینکه این افراد مورد حفاظت قراربگیرند و قربانی خشونتهای عراق و ایران نشوند. این مسولیت ماست.
من اینجا در حضور همه شما مجددا تاکید میکنم، ساکنین اشرف و لیبرتی تاکنون به بهترین وجه تفاهم نشان داده اند و علیرغم شرایط غیرعادلانه جابجایی، حاضر به جابجایی شده و وارد کمپ لیبرتی درشرایط خیلی بدتر شده اند. نمیتوان به آنها این اتهام را زد و شایع کرد که آنها همکاری نمیکنند. و تا کنون همه قولهایی که داده اند، همان قولهایی که هر هفته داده شده، حتی قولهایی که در 16 آوریل و 4 می داده شده، انجام نشده اند چه درمورد آب و برق و یا  ایجاد کمی سایه، علیه آفتاب  و یا کمکهای پزشکی و  غیره و هیچکدام از وعده هایی که در مورد کمکهای انسان دوستانه داده شده ,انجام نشده اند. و به همین خاطر ما باید به وضوح و قاطعیت بگوییم نه اینطور نمیشود.
موضوع این نیست که ما باید تشخیص بدهیم که کی تروریست هست و یا کی نیست، بلکه موضوع انسان است همان چیزی که ما در سطح جهانی به آن حفاظت،  امنیت و کرامت انسانی میگوییم.  ولی من میگویم که این روزها موضوع، فشار، ترس وگاها تردید، ویا  امید است در رابطه با حکم دادگاه عالی آمریکا، در واشنگتن ، میتوانیم امیدوار باشیم که آمریکایی ها تا 4 ماه اینده به لیست جواب منفی بدهند و دادگاه تصمیم خود را گرفته است و در 4 ماه آینده این موضوع تمام شده است. این همان نقطه امیدوار کننده ای است که ما 15 سال است منتظر آن هستیم که بالاخره گفته شود که ما شامل این نمیشویم و ما تروریست نیستیم و این موضوع باید بیشتر مطرح شود.
آخرین حرف، به نظر من خانم رجوی خیلی خوب بار دیگر گفتند، بهار عرب، بهاری برای همه است، که هنوز تحت حاکمیت رژیمهای دیکتاتوری وحشی قرار دارند، آزادی تنها برای افراد قاره ای خاص نیست، این یک نیاز انسانی در سراسر جهان است و نباید آنرا دست کم گرفت، و نباید گفت که در نقاطی این نیاز کمتر است. این مبارزه برای آزادی ارزشمند است. و من همه شما را به ادامه این نبرد فرا میخوانم، که ما به این مبارزه برای آزادی ادامه بدهیم نه تنها برای این پناهجویان،  بلکه تا زمانی که مردم  ایران مانند  مردم سایر کشورها آزاد شوند، و ما برای این نیاز به همبستگی داریم. کف زدن
در این جلسه نمایندگان 47 کشور حضور دارند و ما هر روز بیشتر میشویم، این مبارزه بیهوده نیست، ما همیشه هستیم. متشکرم و  به این نبرد ادامه بدهید.