سالروز تاسیس سازمان مجاهدین خلق ایران
تقدیم به بنیان گذاران سازمان مجاهدین خلق ایران  که بذر انسان بودن و انسان  زیستن را در  سردترین فصلها و سخترین  سنگلاخها  کاشتند و با خون خود آنرا آبیاری کردند و امروز نظاره گر گلستانی  مملو از عطر  انسان و  انسانیت در شهر اشرف  و  زندان "  آزادی  "میباشیم .
قرن ما
قرن   ما
قرن   شکوفاهی آز
سینه ها  خالی ز هر راز و نیاز
حرمت   عشق  لگد مال   هوس
همچو نوری
که پر پر شده در کنج   قفس .
حوض   الفت  چه خالیست
در این   قرن   غریب

زورق   صدق ، همی غرق
به دریای   فریب

ُگلشن   عاطفه  پژمرده
بسان   شفقی در پائیز

رونق   خار و خس همچون
افقی   شور انگیز

دشت   نامردمیها  سبز
در این   فصل   نوین

ریه ها ،  جای هوا
پُر ز اکسیژن   کین

قرن   قربانی  هر مسلک و هر باور و دین
عصر   دفن   پاکی   واژه
 به اعماق   زمین

ارغوانی شده هر شاخه َ زیتون ،
به روزهای بهار .

غرش   صاعقه در ماه تموز،
بس بسیار

رخت بر بسته همی
مرغ   عدالت ،
 ز بام   بشری

عصر   استثمار   انسان ،
فتح   بیدادگری .

نخوت از شوق   فتوحات   کلانش
چنان شیفتهَ  خویش

که فروشند درختان  به زمین
سایه َ خویش .

عالم از فرط   فراغ   آدمیت
خشکزاریست  جانگداز

" باغ   رضوانش  توان کرد
گر که  آدم ،  آدمیت را
بپندارد نیاز ".