در 23 آذر 91 قرار است که مذاکرات رژیم و آژانس بین المللی اتمی در تهران برگزار شود. و گفته شده براساس نتیجه آن احتمال دارد تا آخر آذر مذاکرات رژیم با 5+1 در استانبول برگزار گردد.
اشاره به مذاکرات رژیم آخوندی  با آژانس در سال 91
آژانس بر پایه اطلاعاتی که دارد، میگوید در سایت پارچین یک مخزن انفجاری آزمایشی هسته ای بوده که رژیم در حال پاکسازی آن است و آژانس خواهان بازدید از آن. و از فروردین 91 تاکنون بدنبال بازدید از آن است. و تاکنون:
    در 25 و 26 اردیبهشت 91 نمایندگان رژیم با آژانس در وین مذاکره کردند. نتیجه این مذاکرات تنها موافقت روی ادامه مذاکرات در 1 خرداد بود. رژیم میگفت که طبق NTP تعهدی ندارد که به آژانس اجازه بازدید از مراکز نظامی را بدهد. درصورتی موافقت میکند که در چارچوب یک مدالیته باشد. و پیشنهادش هم مدالیته سال 2007 بود که با البرادعی امضا کرده بودند. و  بعد هم اگر آژانس به موردی نرسید، درخواست مجدد برای بازدید از مراکز نظامی نکند. اما آژانس این دو شرط را نپذیرفت. آنچه در پایان مذاکرات گفته شد، این بود که 1 خرداد مجددا در وین، مذاکرات ادامه خواهد داشت.
    در ارزیابی گزارشات این مذاکرات در جلسات غیر علنی دست اندرکاران درونی در تائید اینکه درست همین بود که به آژانس اجازه بازدید از پارچین داده نشد، آمده است که: در مذاکرات آژانس اصرار بر بازدید از پارچین داشت. آنها بدنبال اطلاعاتی هستند، که در مذاکرات بغداد، تأثیر گذار باشد. بنظر میرسد اطلاعات آژانس از پارچین از ماهواره است، که اگر با اطلاعات زمینی تکمیل نشود، چون به اطمینان نمیرسند تأثیر گذار در مذاکرات نخواهد شد. بنابراین بازدید در این شرایط میتواند، میز را علیه ما (رژیم آخوندی) برگرداند.
    آمانو در 28 اردیبهشت اعلام کرد که بجای مذاکره در وین (در 1 خرداد) برای  حل مسائل  به ایران سفر خواهد کرد. که روز دوشنبه   اول خرداد 1391 (21 مه 2012) آمانو وارد تهران شد و با فریدون عباسی رئیس سازمان انرژی اتمی و علی اکبر صالحی وزیر خارجه و سعید جلیلی, دبیر شورای امنیت ملی ملاقات کرد. (ملاقات اصلی با جلیلی بود که 2 ساعت بطول انجامید). از آنجا که 3 خرداد مذاکرات با 5+1 در بغداد بود، رژیم دو پهلو به آمانو جواب داد. (سعید جلیلی بطور تلویحی با دیدار از پارچین موافقت کرد)
    بعداز شکست مذاکرات بغداد، گزارش آمانو منتشر شد و در  15 خرداد91 در نشست شورای حکام مجددا بحث بازدید از پارچین در دستور کار آژانس قرار گرفت.
    در  روز جمعه 19خرداد91 مذاکرات رژیم با آژانس در وین مجددا بمدت 8 ساعت مذاکره کرد که  روی مدالیته بین آژانس و رژیم متمرکز بود که در صورت توافق آژانس میتوانست از پارچین بازدید کند. اما در پایان مذاکرات  “هرمان نکائرتس “ طرف مذاکره کننده آژانس با رژیم، نتیجه مذاکرات را مأیوس کننده خواند.  
    آژانس در 10 شهریور 91 گزارشش در مورد هسته ای رژیم را منتشر کرد، که ضمن تائید کلیه موارد نظامی گزارشات قبلی به دو برابر شدن سانتریفیوژهای فردود پاکسازی 5 ساختمان در پارچین و ضرورت اجرای قطعنامه (تعلیق کامل غنی سازی) تأکید کرد و گروه ویژه برای بررسی وضعیت اتمی رژیم و درگیری آژانس در مورد پارچین تشکیل داد.
    گزارش آژانس در 27 آبان 91 منتشر شد. در این گزارش علاوه بر تائید موارد نظامی  قبلی روی تکمیل شدن نصب سانتریفیوژهای فردو و گسترش پاکسازی پارچین تأکید کرد. و گفته ممکن است با پاکسازی که صورت میدهند، آثار مورد بازدیدی دیگر در پارچین نماند. لذا درخواست بازدید سریع دارد. براساس این گزارش (تعداد سانتریفیوژهای نصب شده و اورانیوم غنی شده موجود) ارزیابی کردند که در صورت شروع به کار این سانتریفیوژها، تا 3 ماه دیگر به اورانیم غنی شده مورد نیاز یک بمب میرسد.
    در روز پنجشنبه 9 آذر 91 جلسه حکام در وین تشکیل شد.
مذاکرات 23 آذر در تهران
    نمایندگان آژانس در 23 آذر برای مذاکرات به تهران میآید. گفته میشود که بعداز مذاکرات آژانس در 23 آذر 91 مذاکرات با 5+1 تا پایان آذر ماه در استانبول برگزار خواهد شد.
    خواسته های آژانس: آمانو اعلام کرده که در 23 آذر اکیپی برای بازدید از پارچین هم همراه هیئت میایند و انتظار دارد که آنها از پارچین دیدار کنند.
    خواسته های رژیم از مذاکرات آژانس: رژیم بازدید از پارچین را مشروط می پذیرد که دو شرط زیر را دارد:
o    بازدید از پارچین چارچوب NTP را تضعیف نکند.  لذا برای یکبار آنهم یک امتیاز این اجازه را میدهد.
o    یک مدالیته مشابه آنچه در سال 1386 با البرداعی امضا کرد، که پس از بازدید ته قضیه ادعاهای نظامی بسته شود.
    آژانس هیچکدام از این دو مورد را قبول ندارد و مبنا را قطعنامه های سازمان ملل میداند، و خواهان اجرای پروتکل الحاقی هم هست. (یعنی از بقیه مراکز نظامی هم که لازم برای شفاف سازی باشد میخواهم بازدید کنم).
    در مذاکرات قبلی با آژانس هیچکدام از دو طرف کوتاه نیامدند و بنابراین مذاکرات به نتیجه نرسید. ارزیابی رژیم این است که در مذاکرات 23 آذر هم آژانس حاضر به دادن هیچ امتیازی نیست ولذا به نتیجه ای نمیرسند.
    حسین شریعتمداری نماینده خامنه ای در یادداشت روز 22 آذر 91 شکست این دور از مذاکرات را اعلام کرده است. او در این مقاله استدلال های زیر را برای این شکست مطرح کرد.
1)    در مقدمه تمامی گزارش های قبلی- اعم از گزارش های البرادعی یا آمانو- روی بخش نظامی تأکید ویژه و خاص نمی شد، و تنها اعلام می شد «این گزارش درباره آخرین وضعیت هسته ای ایران است» اما در بند 3 گزارش نوامبر تأکید شده که «این گزارش درباره ابعاد نظامی احتمالی فعالیت هسته ای ایران است»! یعنی یک گام کینه توزانه!
2)    در گزارش های قبلی در بخش مربوط به اطلاعات ارائه شده به آژانس درباره ابعاد نظامی احتمالی، حداکثر آن که اعلام می شد این اطلاعات به طور کلی  قابل بررسی است. ولی در گزارش اخیر آمده است «اطلاعات آژانس درباره ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران معتبر است»!
3)    در گزارش نوامبر، چندبار بر لزوم دسترسی بدون تأخیر به همه سایت ها، تجهیزات، افراد و اسناد، تاکید شده است و در بند 4 و 41 علاوه بر موارد قبلی، ضرورت دسترسی آژانس به «اطلاعات» و «مواد» هم اضافه شده است!
4)    نکته درخور توجه آن که از قول شورای حکام آمده است «ایران حق هیچگونه پیش شرطی ندارد»!
5)    به جای واژه «سایت»، واژه «سایت ها» به کار رفته که مفهوم آن اجازه دسترسی بازرسان آژانس به تمامی مراکز نظامی و غیرنظامی جمهوری اسلامی ، بدون هیچ استثناء است!
6)    با قلدری و حالت طلبکارانه، موافقت کشورمان با این موارد باج خواهانه را تکلیف! ایران نیز دانسته است!
7)    در گزارش نوامبر آمده است «آژانس بدون پذیرش پروتکل الحاقی از سوی ایران نمی تواند درباره فقدان مواد و فعالیت های هسته ای اعلام نشده تضمین بدهد.» یعنی اینکه، اگر تمامی مراکز نظامی و غیرنظامی خود را نیز برای بازرسی در اختیار آنها قرار دهیم، بازهم آژانس حاضر به بستن پرونده هسته ای ایران نخواهد بود!
8)    آژانس، اولاً در گزارش های قبلی اعلام می کرد «اگر اجازه بازرسی از پارچین داده شود» ولی این بار به جای حرف اضافه «اگر» از کلمه «بعد از» استفاده شده و بازرسی را قطعی تلقی کرده اند! ثانیا؛ آورده است چون تغییراتی در سایت پارچین داده شده، آژانس بعد از بازرسی هم قادر به اعلام نتیجه نهایی «راستی آزمایی» نخواهد بود! یعنی این که حتی پس از اجازه بازرسی هم، تغییری در ماجرا پدید نمی آید!
اکنون باید از تیم محترم مذاکره کننده، پرسید، از مذاکره ای که حریف با نقض آشکار مفاد NPT و پادمان مربوطه، نتیجه آن را پیشاپیش اعلام کرده است چه انتظاری دارید؟! و چرا باید به این مذاکره تن داد؟! اگر خروج عزتمندانه از NPT را که مطابق ماده 10 معاهده یاد شده حق مسلم کشورمان است به مصلحت نمی دانید- که به مصلحت است- چرا نباید جغرافیای مذاکره را تغییر داد؟! مثلا؛ این که ادامه مذاکرات مشروط به آن باشد که آژانس، مفاد و بندهای غیرقانونی و باج خواهانه گزارش نوامبر را پس بگیرد.