گروهی از زندانیان سیاسی در اوین خواستار توقف سیاست زجر کش کردن زندانیان بیمار شدند.  
20 زندانی سیاسی که در بند 350 اوین تحت اسارتاند، در نامهیی خطاب به سردژخیم اوین، رشیدی، نامهای 24 زندانی سیاسی بیمار را عنوان کرده خواستار پایان دادن به مانع تراشی در معالجه آنها شدهاند.
زندانیان سیاسی اوین هشدار دادهاند که مسئولیت قانونی معالجه بیماران بند 350 با رئیس زندان اوین است و او باید در صورت بروز هرگونه اتفاقی پاسخگوی آن باشد.
زجر کش کردن بیماران، روش معمول رژیم آخوندی در زندانهاست.  این روش ضد بشری به دستور آخوندها علیه مجاهدان آزادی در اشرف و لیبرتی نیز به کار برده میشود. ماه گذشته ممانعت از بستری شدن مجاهدخلق بهروز رحیمیان، به شهادت او منجر شد.
در دو سال اخیر، محسن دگمهچی، هدی صابر، منصور رادپور ، حسن ناهید و ... بر اثر همین کارشکنی در درمانشان به شهادت رسیدهاند.
در ده فروردین 1390  سعید پورحیدر روزنامهنگار که مدتی هم سلولی محسن دگمه‌چی بوده است، در گفتگو با دویچه وله گفت:.
«من موضوعی را می‏خواهم مطرح کنم که به نظرم خیلی مهم است؛ آن‏هم اظهارنظر دادستان در مورد وضعیت محسن دگمه‏چی است.  دادستان تهران یا یکی دوتا از معاونین ایشان، روزهای یکشنبه و چهارشنبه‏ی هرهفته با زندانیان سیاسی زندان اوین ملاقات‏های حضوری داشتند. معمولاً کسانی که به این ملاقات‏ها می‏رفتند، پیغام‏های دیگر زندانیان و یا اگر کسی نامه‏ای داشت را به آن‏ها منتقل می‏کردند.
تقریباً دو هفته پیش از آزادی، من یکی از کسانی بودم که باید با دادستان ملاقات می‏کردم. در این ملاقات بعد از این‏که صحبت‏های خودم تمام شد، در مورد وضعیت آقای دگمه‏چی توضیح دادم و به آقای دادستان گفتم که ایشان وضعیت مناسبی ندارند و نیاز به این دارند که حتماً تحت نظر پزشک و تحت معالجه باشند. خیلی درد می‏کشند و باید هرچه سریع‏تر به وضعیت ایشان رسیدگی شود. یا به ایشان مرخصی بدهید، یا به بیمارستان اعزام کنید. آقای دادستان در پاسخ من گفتند: «این موضوع هیچ ارتباطی به شما ندارد، شما به فکر پرونده‏ی خودت باشد» و مهم‏تر از همه این جمله‏‏ی ایشان بود که به نظر من خیلی قابل تأمل است. ایشان گفتند: «قرار نیست که همه‏ی این‏ها با اعدام بمیرند و با اعدام کشته شوند». این یعنی این‏که ما خودمان می‏دانیم وضعیت آقای دگمه‏چی چیست و رها کرده‏ایم که این‏طور جان خود را از دست بدهد.
برای این‏که از هزینه‏های تبلیغاتی و دیگر هزینه‏های اعدام خلاصی پیدا کنند، بعضی از دوستان را این‏جوری زجرکش می‏کنند و باعث مرگ آنان می‏شوند. متأسفانه اگر این روند ادامه داشته باشد، در آینده اخبار ناگوارتری –امیدوارم نشنویم- اما خواهیم شنید.».