در این جلسه برخی مشاوران و نزدیکان آخوند خاتمی (رئیس جمهور اسبق ولایت فقیه)  و میرحسین موسوی (نخست وزیر دوران جنگ ضد میهنی و قتل عام زندانیان سیاسی) از قانون اساسی ولایت فقیه دفاع کرده خواهان راه حلی برای برنامه اتمی رژیم شدند که در آن هم  این رژیم و هم دولت های غرب برد داشته باشند.
اردشیر امیر ارجمند مشاور موسوی در این جلسه خطوط و مواضع سبزهای درون رژیم را تشریح کرد که مهمترین آن « عدم همکاری و همراهی با مجاهدین» و « ا جرای اصول قانون اساسی» ولایت فقیه است. وی به علاوه  راه برون رفت بحران کنونی ایران را « رفع حصر از رهبران جنبش سبز آقایان موسوی و کروبی و خانم رهنورد و برپایی انتخابات ازاد» دانست.(سایت جرس 3 بهمن 91)
یک نماینده پیشین مجلس ارتجاع به نام علی مزروعی با طرفداری از آخوند خاتمی گفت:« درباره موضوع پرونده هسته ای‌‌ … فکر می کنیم این پرونده می تواند از طرق مذاکره و اعتماد سازی و بازی برد برد به سرانجام برسد». وی به علاوه با تحریم های اقتصادی بین المللی علیه رژیم  مخالفت کرد. زیرا  این تحریم ها «مردم به ویژه طبقه متوسط را که پشتیبان اصلی جنبش سبز است تحت فشار قرار می دهد».
در مورد حقوق بشر نیز که موضوع جلسه یاد شده بود، افراد مزبور در اساس وضعیت زندانیان نزدیک به خاتمی و موسوی را مورد توجه قرار دادند. یکی از آنها به نام مرتضی کاظمیان از نهادهای بین المللی خواست که « در گام نخست، خواهان آزادی آقایان موسوی و کروبی و خانم رهنورد و دیگر زندانیان جنبش سبز» شوند.