یــک خـواهــش
سبز پوشان خطت ای رعنا !
چهره به رنجوری و زردی دارند
عاشقان ! را تو ببین و کلامی سبز سبز ونه سبز زرد بگو
یا که خاموش بمانی ، سنگین تر .
اخـطــــــا ر !!
اگر به خیابان می آیید
در آخرین چهارشنبه سال مَیایید
مباد که سورخون قاتلان
عزا شود .
نا قـوس شـجاعان به صـدا درآمده !
اگر به خیابان می آیید در شب های خطرناک نیایید
در روز هم سرخ یا سبز سیر سیر نیایید
بیایید اما در آرامش و متانت تمام ، آنطور که انگار
دارید در خیابان های بهشت یا شانزه لیزه گام می زنید .
برادران و خواهران مهربان آشتی جوی مسلح راهم
که دیدید ، کلاه از سر بردارید و لبخندی ملیح بزنید .
این مبارزه واقعی ست دریک جامعه مدنی .
عـرق شجــاعت یک لباس شـخصـی
به شامگاه ، یک لباس شخصی از خیابان می گذشت
مُحترقه یی زیر پایش صدایی مهیب کرد . اسلحه از
کمر برگرفت و به اینسو و آنسو ، جَستن کرد .
شیشه اتومبیلی پایین آمد که :
ــ برادر ! عرق شجاعت از پاچه تان جاری ست .
راننده به طـُرفة العین گاز بداد و بغیبید یعنی غایب شد .
حـــل دشــوار مســــئله !
مقلدی ساده دل بی خبر از دنیا درکار عابدان و
مؤمنان زمانه خود گیچ و درمانده شده بود .
بار سفر بربست و به دیار قم رفت . به محضر
روحانی مرجع دینی خود درآمد و پرسید :
ــ آقا ! خالصان مخلص نظام مقدس ولایت فقیه
را چه نشان باشد برای تمیز و تشخیص ؟
آغا فرمودند :
ــ خیلی ساده است . هرکه با نظام نیست ، نا خالص
است .
چیزی نمانده بود که از تعجب ، دوچشم مرد بیچاره
از حدقه بیرون آید .
