و تلاش کند جنگ قدرت اوج گرفته میان باندها را تخفیف بدهد او روز پنجشنبه پس از4 روز سکوت به صحنه آمد اما تنها به گفتن اینکه
«مسئولان کشور این بداخلاقی‌ها را بگذارند کنار»، بسنده کرد . یعنی احمدی نژادو لاریجانی را به یک اندازه هدف قرار داد و گفت: «من حالا در آینده به این بداخلاقی‌ها خواهم پرداخت و ا‌نشاءاللّه؛ با مردم حرف خواهم زد». و به این ترتیب موضعگیری مشخص را به عقب انداخت .
خامنه ای به آخوندها وکارگزارانی را هم که به نمایندگی از او حرف میزنند به صحنه فرستاد تا همین مضمون را تکرار کنند موحدی کرمانی امام جمعه نمره موقت تهران درنمایش جمعه امروز گفت:
«نظر مقام معظم رهبری آنچه که ما فهمیدیم و یقین داریم اینست که نظر دارند کشور آرام باشد، کشور آرام باشد، این نظر آقاست»
سپس افزود: «خیلیها دنبال این هستند که ببینند در جریان اخیر مقصر کی هست؟ من فکر میکنم در آتیه نزدیک این معنا روشن گردد، چه بسا که تا الان هم برای بعضیها روشن شده»
پیش از او نیز احمد خاتمی در یک گفتگوی ویژه با تلویزیون رژیم به شکل دیگری همین مضمون را گفت:
«… همه فهمیدند ملت ایران فهمیدند دشمنان هم فهمیدند که در شرایط کنونی تمام دغدغه رهبری حفظ وحدت است ، حفظ یک پارچگی مردم است …وقتی مسؤلی عصبانی هست، صحبت نکند موضع نگیرد…جای تردید نیست که تمام امید دشمن به آن است که بتواند داخل را بهم بریزد یکی از اهداف عمده فشارهای اقتصادی همه می‌دانند که دشمن می‌خواهد یک جوری فریاد مردم را در بیاورد اینها را بکشانه به خیابانها و اعتراض، برای اینکار یکی از حربه‌ها اختلافات است ، توی اختلافات نقل و نبات پخش نمی‌شود … دشمنان خارجی آمریکا، صهیونیستها، انگلیس، منافقین، با همدیگر یکی شدند تا به این نظام آسیب برسانند در شرایط این‌چنینی هرگونه حرکتی که لبخند بر لبهای دشمنان بنشاند این گناه است این دشمن شاد کردن انقلاب اسلامی است. آنها می‌خواهند داخلی ها به سر و کله هم بزنند آنها بگویند خوب، ها! چیزی که ما می‌خواستیم، نزدیک شد »
آخوند جوادی آملی نیز گفت: اگرخدای ناکرده‌این نظام ذره‌یی آسیب ببیند دشمن به هیچ کس رحم نمی‌کند؛ بنابراین بر همه واجب است مواظب زبان و گفتار و رفتار و کردارمان باشیم و کاری که به نظام آسیب می‌رساند نکنیم.
خامنه ای پیش از این نیر چند بار به صحنه آمده و گفته بود که اختلافات را رسانه یی نکنید و حتی گفته بود که هرکس تا زمان انتخابات اختلافات را علنی کند، خائن است .
همه اینها نشان میدهد که خامنه ای به شدت از این که در حال حاضر به طرف تعیین تکلیف قطعی جنگ قدرت برود ابا داره و سعی میکند که آن را به عقب بیندازد.
این وضعیت چه چیزی را نشان می دهد؟ به روشنی میتوان نتیجه گرفت که خامنه ای توان و قدرت لازم برای یکدست کردن رژیمش را ندارد .
نفس این که خامنه ای نمیتواند بلافاصله کسانی را که مطابق گفتة خودش خائن به رژیم خودش محسوب میشوند تعیین تکلیف کند، بیانگر عمق طلسم شکستگی این ولی فقیه به شدت ضعیف شده است.
پس میبینیم که خامنه ای همچنان بر سر همان دو راهی گیر کرده است ، اگر اقدام به تعیین تکلیف و جراحی باندها کندکه آن انفجار درونی رخ میدهد و اگر به همین ترتیب با همة باندها بخواهد مماشات را ادامه دهد به معنی پذیرش چندسرگی نظامش، خوردن جام زهر و لق شدن پایه های تخت سلطنت ولایت فقیه خواهد بود.
