مثل هر سال، دنیا روز جهانی زن را در 8 مارس جشن گرفت و جلسات و سمینارها و کنفرانسهایی در اکثر شهرهای جهان برگزار گردید، و تظاهرات زنان به این مناسب برگزار شده و خواستار آزادیهای بیشتر و اختیارات زنان و بویژه برابری دستمزد با مردان بود، همانطوریکه تظاهرات امسال در برن پایتخت سوئیس به آن فراخوان داد. این شعارها را بخاطر کثرت تکرارمان در کنفرانسهای محدود به نخبگانی که اجازه ورود به کاخ سازمان ملل متحد را دارند حفظ شده‌ایم، ( اقدامات امنیتی برای ورود به کاخ سازمان ملل چه در نیویورک و چه در ژنو از ورود به بهشت سخت‌تر شده است).
واقعیت این است که من از این نوع مراسمی که هر ساله همان زنان نخبه در آن شرکت میکنند خسته شده‌ام زنانی که مانع سنتها و ارث فرهنگی را درهم شکسته و وارد پهنه کار شده و برخی مناصب مهم دولتی را بعهده گرفته‌اند یا مشغول برخی شغلهای آزاد ممکن مانند وکالت و پزشکی شده‌اند یا زنانی که در زمینه انسانی کار کرده و برخی انجمنهای غیر دولتی فعال در زمینه حقوق بشر و حقوق زنان تأسیس کرده‌اند.
هر سال در مراسم سازمان ملل در ژنو شرکت کرده و راجع به حقوق زن در اسلام سخنرانی نموده و خواهان پیاده کردن این حقوق برای زنان در جوامع عربی و اسلامی میشدم، همانطوری که در اولین جامعه اسلامی در شهر مدنیه منوره در دوران پیامبر (ص) اجرا میشد. اما امسال دعوتی برای شرکت در مراسمی بدستم رسید که سالانه در پاریس و پایتخت نور و آزادی در کاخی که «خانه تبادل» موتوالیته نامیده میشود، برگزار میشود، و شعار این کنفرانس «زنان نیروی تغییر علیه بنیادگرایی» بود. این دعوت را پذیرفتم و در آن شرکت کردم.
فکر نمیکردم که در آنجا با این جمعیت انبوه شخصیتهای جهانی برجسته فعال حقوق زنان دیدار خواهم کرد، از زن و مرد بویژه اعضای پارلمانهای جهان و حضور بیش از پنج هزار تن. در میان این جمعیت عظیم، نایب رئیس پارلمان اروپا و نایب رئیس پارلمان آلمان و وزیران سابق مانند وزیر برجسته میشل الویت ماری که وزیر کشور و سپس وزیر دفاع فرانسه در زمان سارکوزی بود و نیز انگرید بتانکور مبارز فرانسوی کولومبیایی که کاندید ریاست جمهوری کولومبیا بود و روزنامه نگار مشهور کریستین اوکرنت که او را «ملکه کریستین» می‌نامند، او همسر وزیر خارجه سابق فرانسه برنارد کوشنر بنیانگذار جبنش پزشکان بدون مرز است، برجسته بودند.
از مصر تعدادی از اعضای پارلمان منحل و در صدر آنها مارگاریت عازر معاون مرکز ملی زنان و عاطف مخالیف و نیز سمر فرج فوده و مونا منیر رزق شرکت داشتند، اما مهمترین شخصیت زن بلا منازع در این کنفرانس مریم رجوی ر هبر جنبش مقاومت ایران بود، قدرت شخصیت وی مرا خیره کرد، خانمی زیبا، خوش قامت، روشنفکر و سخنور که حضوری فراگیر دارد، وقتی که از حق ایرانیان بویژه زنان ایران در آزادی و برابری سخن گفت سالن در شور و تأیید وی شعله‌ور گردید. او حاکمیت ملاها در ایران را که دهانها را می‌بندند و مخالفین را زندانی و اعدام میکنند و کمپهای مخالفین ایرانی پناهنده را در عراق موشک باران میکنند، همانطوری که در فوریه گذشته کمپ لیبرتی را با موشک زدند و شش تن از ساکنان مهاجر آنرا کشتند- بعد از اینکه آنها را وادار به ترک کمپ اولی‌شان اشرف نمودند جایی که از بیش از بیست سال پیش در آنجا مستقر بودند- واقعیت این است که همه حضار از سراسر جهان با آرمان مقاومت ایران و با مبارز جوان و شجاع مریم رجوی همدلی کردند، او نمونه درخشانی از زن مسلمانی است که به یمن قدرت شخصیت و شور و نشاطش موفق شده مردان مقاومت را به انتخاب وی بعنوان رئیس‌شان قانع نماید، او سپس در ترویج آرمان مقاومت علیه حاکمیت مذهبی بنیادگرای فاشیستی آیت الله‌ها که از دین اسلام بعنوان وسیله‌ای برای تأثیر گذاری بر عموم مردم ساده‌ای که آنها را باور میکنند، سوء استفاده میکند، موفق شده است.
من بنوبه خودم سخنرانی کرده و گفتم زن در مصر در همان راهی که مریم رجوی رفته مبارزه میکند، چه، زنان در مصر از مواجه شدن با همان سرنوشت زنان ایرانی در سایه حاکمیت «اخوان المسلمین » بیم دارند، آنها سعی میکنند از شیوه حاکمیت فاشیستی در ایران تقلید نمایند، و از «متخصصین» ایرانی در سرکوب مردم بویژه سرکوب زنان و از بین بردن مقاومت آنان و شرکتشان در مخالفت با بنیادگرایی دینی کمک میگیرند.
امیدوارم که در مصر مبارزی شجاع از همان جنس مریم رجوی بارز شود که مقاومت علیه جریان بنیادگرایی رو به گسترش در مصر را رهبری کند و در گرد آوردن شخصتهای برجسته‌ای از سراسر جهان برای ایستادن علیه این جریان که از دین برای ماندن در حاکمیت سوء استفاده میکند، موفق شود، جریانی که ایکاش بنفع کشور کار میکرد و عدالت برقرار می‌نمود و به حدیث پیامبرکریم (ص) عمل میکرد که «به هر صاحب حقی حقش را» میداد.
سایت روزنامه الصباح مصر
13مارس 2013
