سخن از قتل عامی است که وجدان های بیدار بشری را تکان داد و بسیاری را از خواب خرگوشی بیدار نمود. جهان نوین به عینه دید که هردو کمپ اشرف و لیبرتی در نبود یک سیاست قاطع و در نبود ” حفاظت و امنیت“ چگونه آسیب پذیرند. چگونه مالکی مزدور با همدستی نیروی تروریستی قدس و آنهم در روز روشن و زیر نظر ملل متحد و ایالات متحده  دسته دسته جوانان ما را سلاخی میکند. زنان و مردانی که تحت کنوانسیون چهارم ژنو قرار داشتند و با تک تک آنها قرارداد ”حفاظت و امنیت“ منعقد شده بود. دولت آمریکا تعهد داده بود که اشرفیان تا حل و فصل نهائی دارائی ها در اشرف بمانند. آنان به قول خود وفا نکردند و اشرفیان را رها کرده و  در دهان گرگ هاری بنام مالکی گذاشتند.
صحنه های جانکاه تیرخلاص زدن به اسیران دست بسته که خود آن روی دیگر سکه ی جنایت علیه بشریت است، به مانند سوهانی بر روح و روان بشر معاصر جراحات خود را بجا گذاشته است. هنوز صحنه های به خاک افتادن  یاران خاموش ولی پرجوشمان از خاطره ها نرفته است و روزی نیست که به انتظار ” آزادی “ اسرایمان ثانیه شماری نکنیم.
خطاب ما به وجدان های بیدار بشری است و نه به سیاست بازان و مماشات گران که دل به ” نرمش قهرمانی“ خامنه ای بسته اند. همان نرمشی که بقول یک عضو هیات رئیسه مجلسأ  تاکتیکی از سوی رهبر انقلاب در راستای اهداف استراتژیک جمهوری اسلامی برای رسیدن به «مقاصدی بزرگ» (بخوانید بمب اتمی) است“.
آنانیکه برای دریوزگی از دیکتاتوری ولی فقیه و میزی که وی بنام ”مذاکره“ آنهم با خون جوانان این میهن تزئین کرده، ثانیه شماری میکنند،  بخوبی اما میدانند که معنای ”تاکتیک برد- برد“ چیزی جز دستیابی خامنه ای طلسم شکسته به بمب اتم نیست. همان ولی فقیهی که با سیاست های  مملکت بر باد ده خود، هزینه های بسیار سنگینی را بر مردم زحمتکش ایران تحمیل کرده و پایه های اقتصادی کشور را برای سالیان متمادی بکلی از بین برده است. همان آخوند شیادی که تا چندی قبل میخواست” بی دنده و ترمز“ بتازد و تحریم ها را ” کاغذ پاره ئی“ بیش نمی دانست. آخوندکی که برای تحریم ها ” شادی“ میکرد و با وقاحت بی حد و حصری فرمان میداد: « اگر همین فردا تحریم ها لغو شد، آن وقت من میگویم ما همه باید عزا بگیریم »!!  
آری این سیاستمداران قلابی که وجدان را دو نبش به تاراج گذاشته اند، بخوبی بر” نگرانیهای مشترک“ و همچنین ” اهداف مشترک“ واقف اند. میدانند که در پشت این دغل کاری های آخوندی، چه استراتژی کلانی خوابیده است. میدانند که”دم خروس“ تا چند متری از زیر عبای ” ملا “ بیرون زده، میگوئید نه ، نگاهی به ” سایت فردو و یا آب سنکین اراک“ بیاندازید، نگاهی به آزمایشات ”چاشنی های اتمی در سایت پارچین“ و یا ” سیستم های موشک های میان برد“ و کار روی ”موشک های قاره پیما“  بیاندازید، تا شاید قدری مخیله اتان بکار بیافتد.
بقول شاملو: ”دلیل آفتاب از ما میطلبد“.
ثانیه ها می شمارند تا شاید درروزهای آینده  و در محل ملل متحد ، در  ” کریدوری “ و یا
”سرویس مردانه ای“ شانه به شانه با نماینده دیکتاتوری هار حاکم بر ایران شده و لبخندی و یا دستی از موضع استیصال  بسوی او دراز نمایند. طلب چیزی را از ولی فقیه طلسم شکسته میکنند که پنداری در ” قد و قواره“  اوست. همان دیکتاتور خودکامه ای که در بحرانی ترین و ضعیف ترین وضعیت قرار دارد و برای بقاء و خروج از بحرانها دست به هر حیله و نیرنگی میزند. دیکتاتوری که بعد از آخرین نمایش انتخابات، تعادل خود را از دست داده و اکنون در نقطه ای بسیار متفاوت نسبت به چهار سال قبل قرار گرفته است.
ما و وجدان های بیدار بشری چنین سیاست مداران و چنین شیادان و دکانداران چند نبش را به چالش می کشیم. به مردم جهان و به وجدان های بیدار بشری اعلام میکنیم که  این میز با خون جوانان ما تزئین شده، این میز با اسرای ما در اشرف  تزئین شده و این میز ماحصل سه  قتل عام در اشرف و دو موشک باران و حمله و هجوم و قتل عام ناجوانمردانه دیگر در لیبرتی است. این میز حاصل خونبهای زندانیان سیاسی در سیاه چالهای رژیم خامنه ای است. ماحصل صحنه های اعدام و شلاق در خیابانهای میهن است. حاصل برده کشی، زجر و کشتار نجیب ترین ملت روی زمین است. بساط این میز را باید با  عقلانیت و با خرد جمعی بر سر آمران و عاملان کوبید. این جبر تاریخ است و بشر نوین به انجام آن مفتخر است.
مخاطب ما مردم صلح دوست و آزاده این جهان پهناور است که دل در گرو ” حقوق بشر و حریت بشری“ دارند. انسانهائیکه از سیاست بازی، آنهم با پلید ترین دیکتاتور معاصر یعنی ولایت مطلقه فقیه و تمامی دستجات آن بیزار هستند. همان مردمی که در جای جای این گیتی به یمن فداکاریهای جوانان مجاهد و مبارز این وطن، به یمن رشادت و استواری پایوران این مقاومت،  با چهره ی آن هیولا و آن دیو آدمخوار یعنی خامنه ای و بساط قرون وسطائی اش آشنا شدند. حریت آنان را چراغ راه خود کرده و از هرچه خباثت ولایتی، دوری جسته اند. مخاطب ما خلق های منطقه  در سوریه، مصر، ایران ، فلسطین تا دور افتاده ترین دهات و ده کوره ها است.
آنانیکه از ”سیاست“  بدورند و ” انسان “ را برای ” انسانیت“ طلب میکنند. مخاطب ما چنین مردمانی اند و  نه مشتی مماشات گر و دغلباز بنام ” سیاست مدار“ که قریب یک ماه است هیچ قدمی برای آزادی گروگانهای اشرفی برنداشته اند. نه از ”کمیته ی حقیت یاب “خبری است و نه از ”کلاه آبی های ملل متحد“عامداً خود را به ” کری و کوری “  مصلحتی زده، تا این شیخک ” اعتدال“ و این نظر کرده ” باند مماشات گر“ در سفرش به نیویورک هم معضل
”اتمی“ را حل کند و هم راه حلی بنیادی برای ” سوریه و بحرین و الخ“ طراحی نماید.!! . به این میگویند آخوند ” حل المسائل “!
 
حال میتوان معنا و مفهوم این بی عملی و بی تفاوتی در برابر جان انسان های بیدفاع و بی سلاح را بهتر درک نمود. اکنون سه هفته از آن قتل عام وحشیانه و جنایت علیه بشریت در اشرف میگذرد، هم ملل متحد و هم ایالات متحده همچنان به بی عملی خود ادامه میدهند. چندین هشدار در رابطه با خطر استرداد گروگانها و همچنین محل نگهداری آنان در نزدیکی فرودگاه بغداد از سوی خانم رجوی داده شده، در چندین نوبت خواهان انتقال هرچه سریعتر ” الزامات حفاظتی مانند جلیقه، کلاهخود و دیوارهای حفاظتی“ شده اند. از آنان خواسته شده تا  برای دولت عراق روشن سازند که سرکوب پناهندگان ایرانی در عراق و نگهداشتن این گروگانها روی روابط اقتصادی و سیاسی با آن، تأثیر جدی خواهد داشت. ولی متاسفانه تا به امروز هیچ پاسخ و یا قدمی در این زمینه ها برداشته نشده.  حتی از متهم کردن و یا نام بردن از ” دولت مالکی“ بدلیل قتل عام و جنایت علیه بشریت در اشرف نیز آگاهانه و عامدانه خودداری میکنند. با جملات ” گنگ و مبهم“ از قتل عام سخن میرانند. میدانیم چرا نشده ، ومیدانیم چرا نامی برده نمی شود. برای همین هم هست که خطابمان دیگر به وجدانهای بیدار بشری است. از آنان  میخواهیم تا برای ازادی اسرایمان که اکنون در معرض استرداد و معامله با رژیم قرار دارند، اقدام کنند.
معامله بس است ، هفت گروگان اشرفی را آزاد کنید
مهرداد هرسینی
21 سپتامبر 2013