پنجاه و دو تن از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران مستقر در کمپ اشرف در حمله ددمنشانه نیروی سرکوبی مالکی در روز یکشنبه 10 شهریور، جان باختند. شایان توجه است که آنان بر اساس توافق چهارجانبه (آمریکا، عراق، ملل متحد و نمایندگان ساکنان) در اوت 2012 در اشرف و طبق بیانیه 29 اوت 2012 وزارت خارجه دولت آمریکا که در آن سلامت و امنیت شان تضمین شده بود، به عنوان حافظان اموال در اشرف باقی مانده بودند.

در این میان، زنان مجاهد خلقی چون زهره قائمی، گیتی گیوه چیان، میترا باقر زاده، ژیلا طلوع، فاطمه کامیاب و مریم حسینی با سالها تجربه و سابقه مبارزاتی علیه حاکمیت ارتجاع، بدون برخورداری از حداقل امکانات دفاعی، به خون غلطیدند. هم اکنون، شش تن از هفت عضو به گروگان گرفته شده سازمان مجاهدین خلق، زن می باشند که خطر استرداد به استبداد حاکم بر تهران هر دم حیات آنها را تهدید می کند.

حذف فیزیکی سازمان مجاهدین خلق به مثابه مهمترین کانون مبارزه علیه استبداد مذهبی در ایران و بنیادگرایی در منطقه، همواره در دستور کار رژیم قرار داشته و پیش شرط پذیرش مذاکره با امپریالیسم در منطقه بوده و خواهد بود.

زنان جانباخته مجاهد خلق بعد از دهه ها نبرد، هزینه استقامت و تسلیم ناپذیری برابر سیاستهای زن ستیزانه رژیم را با خون سرخ خویش پرداختند. آنها در عمل نشان دادند که سدی در برابر خواستهای ننگین ارتجاع و حامیانش هستند. وظیفه مبرم جنبش انقلابی و جنبش برابری طلبانه میهنمان همانا دفاع بی درنگ از حقوق انسانی اعضای مجاهدین خلق و کوشش بی دریغ جهت رهایی فوری گروگانهاست.

این قتل عام، آتش سه دهه نبرد علیه حاکمیت جنایتکاران جمهوری اسلامی را فروزان تر خواهد کرد و شعله های آتشین آن در خیابانهای شهرهای میهنمان، هویدا خواهد گردید.

یاد و خاطره زنان مجاهد خلق که همگام با همرزمان مرد خویش بر نگرش جنسیتی، چه با سلاح در دست و چه با مشت گره کرده، مهر باطل کوبیدند و تا پای جان دست از مقاومت برنداشتند، پیوسته در تاریخ جنبش انقلابی، ضد ارتجاعی و ضد امپریالیستی میهنمان و منطقه، زنده و جاوید خواهد ماند.

یادشان گرامی و راهشان پر رهرو باد!