آقای مک دونا ضمن یک سخنرانی برای برای معترضین و اعتصاب غذا کنندگان در مقابل سفارت امریکا گفت: ” اجازه بدهید فقط توضیح دهم که چرا من اینجا هستم.. چرا نمایندگان بسیاری از مجلس عوام و بسیاری از اعضای مجلس اعیان، در رابطه با موضوع حقوق بشردر ایران برای سالهای بسیاری فعالیت میکنند. بحث های پارلمان را پیش می برند و یا قطعنامه در پارلمان پیش می برند. این برای این است که ما میخواهیم این را برسمیت بشناسیم که با یک دیکتاتوری سرکوبگر روبرو هستیم. و در رویارویی با دیکتاتوری های سرکوبگر دولت ها باید قوی باشند در رابطه با  کمپ های اشرف و لیبرتی. ما بطور ویژه نگران حمله و گروگان گیری هستیم و برای همین است که یک قطعنامه ادر پارلمان به ثبت رسید، قطعنامه 480، بگذارید اینرا یاد آوری کنم که این چیست.

بیش از 70 نماینده این قطعنامه را امضا کرده اند و تعداد بیشتری در هفته های آینده امضا خواهند کرد و این احساس قوی که در مجلس عوام وجود دارد را نشان میدهد.. این قطعنامه میگوید: این مجلس از وقایع اسف باری که در اوایل صبح اول سپتامبر در کمپ اشرف بوقوع پیوست که در یک حمله مسلحانه بدست نیروهای عراقی که در آن بصورت ناعالانه ای حداقل 52 نفر را سلاخی  کردند و چندین نفر را به گروگان گرفتند. اعمالی را که منجر به مرگ افراد شد را محکوم میکنیم، که نشان میدهد بسیاری از مقتولین ظاهرا بر اثر اصابت گلوله به قتل رسیده باشند. که بیشتر آنها  شلیک به سر و قسمت های فوقانی بدن، در حالیکه دستهایشان بسته بوده، صورت گرفته است. به دولت عراق، وظایف حقوق بشری اش را یاد آوری میکند و اینکه کسانی که کشته شده اند، افراد حفاظت شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو بوده اند. و خواهان آزادی، به سلامت، کسانی است که به گروگان گرفته شده اند می باشد و خواهان تحقیقات کامل و فوری در رابطه با این اعمال می باشد.
بریتانیا نقش خاصی در این رابطه میتواند ایفا  کند.  بخاطر رابطه اش با عراق و نقش اش در جنگ عراق. دولت بریتانیا نمی تواند نسبت به آنچه که در کمپ میگذرد چشم پوشی کند. و امروز من خوشحالم که بگویم که دیوید ایمس که رئیس کمیته پارلمانی بریتانیایی برای آزادی ایران است به سفیر اینجا نامه نوشته است و بوضوح گفته است و توجه آنها را به قطعنامه جلب کرده است که ما میخواهیم به دولت امریکا در رابطه با تعهدات مکتوب اش، که به تک تک ساکنین کمپ های اشرف و لیبرتی داده است یاد آوری کنیم. و اینکه آنها را به عنوان افراد حفاظت شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو برسمیت شناخته است. ما میدانیم که یک همکاری مشترک بین بریتانیا و امریکا میتواند حفاظت این افراد را تضمین کند و همینطور میتواند آزادی گروگانها را تضمین کند. و بخاطر همین است که یک نماینده بعد از نماینده دیگری، این قطعنامه را امضا میکند و به سفیر امریکا در اینجا نامه میدهد و این موضوع را مستقیما با دیوید کامرون مستقیما مطرح میکنند و ... میدانم که افراد در اینجا به  اعتصاب غذا دست زده اند. آنها نگران حفاظت گروگان ها هستند. این آن چیزی است که الان ما میخواهیم. ما خواهان عمل هستیم، قبل از اینکه افراد درد و رنج بیشتری را تحمل کنند من از این کمپین حمایت میکنم“.

خبرنگاران روزنامه های مترو و ایوینیگ استاندارد که در محل حضور داشتند به مصاحبه با آقای مک دانل و اعتصاب غذا کنندگان و تهیه عکس و گزارش از آنها پرداختند.
در پایان اشرف نشانانی که در محل حضور داشتند با شعارهایی ضمن یاد آوری وظایف امریکا در قبال تک تک ساکنان اشرف و لیبرتی، خواهان دخالت آنها برای آزادی گروگانها از طریق اعمال فشار به دولت مالکی جنایتکار شدند.