ما در دنیائی زندگی میکنیم که جوامع بین الملی فاقد ارزشهای معنوی نظیر شرف انسانی و عدالت اجتماعی میباشند،
ما در دنیائی زندگی میکنیم که اخلاق، مرام و هویت انسانی عناصر کمیابی هستند.
منافع شخصی و اقتصادی و دولتی جایگزین آرمانهای انسانی برای دولتمردان شده است و هیچگونه امنیتی در مورد حق و حقوق بشری وجود ندارد، در واقع انسانها بردگان این دولتمردان شده اند بدون هیچ حق و حقوق فردی و یا اجتماعی.
در واقع میتوان گفت:
مایه در بازار این دنیا زر است - مایه آنجا عشق و دو چشم تر است
در بازار دنیا یا واضح تر بگویم در این لجنزار دنیا منافع اقتصادی جایگزین عواطف و آرمان انسانی شده است
باید در جستجوی کدام سازمان ملل، کدام حقوق بشر، کدام کنوانسیون چهار ژنو و کدام عدالت اجتماعی گشت، این ارگانهاکه مفهومی ندارند. نه تنها مفهومی ندارند، بلکه یکی از عواملی میباشند که اجازه میدهند کشورهای دیکتاتوری آزادانه به اهداف شیطانی خود دست یابند، و به همین علت است که فرزندان پاک و خاص ما را این چنین قتل و عام میکنند و اینان چشمان کثیف و کُور خود را در برابر آنان و برای منافع شخصی خود بر روی همه و همه چیز می بندند و انگار هیچ اتفاق غیر عادی رُخ نداده و همه چیز بصورت طبیعی و عادی انجام شده است،
ما بمردیم و بکُلی کاستیم - بانگ حق آمد همه بر خاستیم.
شرافت انسانی سالیان سال است که توسط این اهریمنان به غنیمت و بتاراج بُرده شده است،
خیانت به شرف انسانی، خیانت به قول و وفاداری، خیانت و جنایت به انسان و انسانیت مانند لجنزاری جهان را پوشانده است
دروغ، ریا و نیرنگ در جوامع بشری سرنوشت انسان های بی گناه و بی پناه را در دست گرفته، و ما باید بدانیم در چنین جهانی زندگی میکنم.
حال آنکه هنوز فرزندان پاک و باشرفی در این جهان وجود دارند که در واقع اعتبار این جهان هستند، و هیچکس بجز مقاومت عادلانه و فرزندان پاک و خالص همچون مجاهدین خلق ایران. فرزندان وارسته و پاک مردم ایران وجود ندارد که بتوانند در برابر رژیم اهریمنی آخوندی بایستد ومبارزه کند.
همانا هنوز انسانهائی هستند که شرافت انسانی را حفظ کرده اند و کتاب حق و حقانیت را بر لوحه تاریخ بشریت نوشته و امروز ما شاهد آن هستیم و آنرا ورق میزنیم و میخوانیم.
آنان کسانی هستند که با فنای خود بقا را تقدیم به بشریت کردند،
آنان کسانی هستند که خود را میسوزانند تا روشنائی را به بشریت هدیه کنند.
آنان کسانی هستند که با مبارزه بی وقفه خود آزادی را برای ایران و جهان به ارمغان خواهند آورد،
خوشا به سعادتشان زیرا آنان اعتبار و وارث زمین اند،
قابل توجه اینست که کسانیکه افکار انقلابی و مبارزاتی دارند چطور ممکن است با عوعو سگان و یا زوزه گرگان براحتی صحنه نبرد را ترک گویند. چرا که اینان نه مبارزه را میشناسند، نه معنای فدا را میدانند و نه مفهوم آزادی را حس میکنند و به همین دلیل است که فرار را بر قرار ترجیح میدهند، وای بر این دشمنان، بدا بحالشان که در زندگی پریشان و سرگردان بدور خود عمری را چرخ زدند و چیزی را حس نکردند که مبارزه بر علیه جهل و جنون چه بوده و چه هست.
خوشا به سعادت ما که همانند زنجیری پولادین بهم پیوسته ایم و جدا نا پذیر،
ما تا پایان عمرننگین این رژیم خون آشام بهم گره خورده ایم و تا آخرین نفس کنار هم خواهیم بود، زیرا به شرافت انسانی تعهد داده و به آزادی قسم خورده ایم.
 خوشا بحال ما که رودخانه شرف و آزادی در دل و جانمان همیشه جاری خواهد بود و هرگز خشگ نخواهد گشت، زیرا این رودخانه بسوی دریای آزادی، بسوی عشق به ملتی دردمند و بسوی آرمان و اتحاد جهانی جاری میباشد. خوشا به سعادت من و تو.
دوستان عزیزم، در شرایط کنونی اعتصاب غذا تنها سلاحیست که میتوان بر علیه این دژخیمان استفاده کرد، برای رسیدن به آزادی باید بهائی بس سنگین پرداخت و ما تا به آخر این بها را خواهیم پرداخت و همچنان که تا کنون پرداخته ایم، بالاتر از این را هم خواهیم پرداخت. زیرا بی تلاش هرگز به عشق نتوان رسید