متاسفانه ما در کشوری زندگی می کنیم که همواره افراد سطح پایین بر افراد خوب برتری دارند و سره و ناسره برابر هستند. و پس رفت اخلاقی به حدی رسیده است که  در وزارتخانه ای مانند وزارتخانه حقوق بشر که این جایگاه مقدسی دارد و از احترام جهانی برخورد دار است می بینیم که وضعیت بی نهایت خطیری دارد.

امیدوار بودیم که خانم  وجدان میخائیل وزیر حقوق بشر  سمبل و نمونه ای باشد که از آسمان نازل شده است زیرا که او وزارتخانه ای را در دست خود دارد که  شعار آن رحمت و عاطفه و حمایت مظلوم است که تحت نام انسان شناخته می شود صرف نظر از وابستگی های نژادی و ملیتی و عقیدتی و گروهی و فرقه ای و رنگ و .... ولی با شنیدن اظهاراتی که در واقع کلمه ای جز فاشیستی برای توصیف آن نمی بینم شوکه شدیم.

خانم میخائیل (که عضو لیست دولت قانون به رهبری نخست وزیر نوری المالکی است)  در روزنامه رسمی عراقی الصباح که در بغداد با همکاری وزارت ایرانی تبلیغات منتشر می گردد در شماره روز پنجشنبه 18/3/2010 خود  طی اظهاراتی در باره  پناهندگان سیاسی ایرانی ساکن اشرف در دیالی با کلمات در هم و برهم و  تهییج شده و غضبناک مدعی شده است که حضور ساکنان قرارگان اشرف در عراق غیر قانونی است و وضعیت حضور مجاهدین خلق بیانگر این است که آنها یک سازمان نظامی هستند که خلع سلاح شده نیستند و خاک اشرف نیز از سوی هیچ طرفی نه اجاره شده و نه به آنان بخشیده شده است!

از بدیهیات است که ائتلاف مالکی در دوران عصبی و متشنجی بسر می برد زیرا که علیرغم تقلبات گسترده و سنگین شاهد بالا رفتن نیروهای ملی در مقابل احزاب فرقه گرا و جریان های مزدور رژیم ایران که حزب مالکی یکی از بارزترین آنهاست می باشد. و از اینجا میتوان انگیزه این اظهارات دوستانه و مهربانانه خانم میخائیل را با رژیم ایران فهم کرد که  از طریق تهاجم به مخالفان ولی فقیه می خواهد یک چشمک و چراغی بی سابقه را با ملاهای ایران که کنترل خود را بر عراق در کلیه زمینه ها و در روشنایی روز با شعار ( وای بر هر عراقی که از حضور ما در عراق ایراد بگیرد)، تبادل کند. 

از این رو در متحمل ترین گمان اینکه خانم وزیر در این سطح از نادانی و جهل نیست تا از این حقیقت که قوانینی که در رابطه با اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران صدق میکند بر طبق نظرات کلیه متخصصین قوانین بین المللی منبطق با مواد کنوانسیون چهارم است زیرا که آنها بر اساس اصل واقعیت امر (دی فکتو)  پناهنده محسوب می شوند و لذا تعارفات این خانم متحد مالکی یعنی خانم میخائیل به حکومت همسایه ( ایران ) به اوج خود رسیده است و به هذیان گویی مهمل بافی رسیده است و ادعاهایی که در ذهن خودش ترسیم کرده و بعد خود دروغ دست ساز خود را باور کرده است که این سازمان اپوزیسیون ایران خلع سلاح شده نیست.

وی در ادعاهای سراسر نبوغ خود علیرغم اظهارات دشمن ترین دشمنان مجاهدین خلق که اعتراف کرده اند حتی گلوله ای هم در اردوگاه اشرف وجود ندارد و حتی فشفشه های آتش بازی رنگارنگی هم موجود در اردوگاه نیز بعنوان آخرین نوع مواد انفجاری مصادره گردیده است!

سپس این خانم وزیر حقوق بشر خواستار انجام کاری گردیده است که حتی اسرائیل نیز با پناهندگان فلسطینی در اردوگاهها نکرده بود، او خواستار این شده است که پناهندگان اشرف برای صحرایی که با دستان خود ساخته و آباد کرده اند اجاره بپردازند جایی که قبل از آباد کردن آن توسط مجاهدین ورود به آن برای هر کسی خط قرمز بود و اگر انسانی به آنجا قدم میگذاشت خوراک گرگها و افعی ها می شد.

چنین اظهارات مزدورانه ای آنهم از سوی وزیر حقوق بشر  هدف از آن اقدام غیر مستقیم برای قتل عام اشرفیان می باشد و اقدامی علیه حقوق بشر می باشد و آیا ما عراقیان با چنین وزیری که تشویق به ارتکاب جنایت قتل عام علیه پناهندگان بی دفاعی که هیچ جز دفاع از آرمان خود ندارند و نیمی از عمر خود را صرف دفاع از آن کرده اند، می کند، فریب داده نشدیم؟! 

آیا این خانم وزیر که اینطور صحبت می کند و حرفهای سراسر جنایت و خشونت می زند بیمار است  یا مواد مخدر مصرف کرده است؟! بهتر این بود که این خانم وزیر قبل از اینکه وارد چنین اظهارات چابلوسانه برای حاکمان رژیم ایران بکند تلاش می کرد که زشتی های وزارت خود را که تا فرق سر در فساد مالی فرو رفته است را بپوشاند.

کمیساریای سالم سازی شروع به پیگرد امور فساد در وزارت وی کرده و برگ های تحقیقات را از 31  مارس 2009 داده است و معروفترین کیس فساد نیز مربوط به یکی از مسئولان بالا در وزارتخانه وی می باشد که متهم به فساد مالی می باشد بنابراین باید گفت سر حقوق بشری که دوست نزدیک ولایت فقیه ایران حامی و نگاهبان آن است،  سلامت باشد!