این کنفرانس در آستانه روز جهانی حقوق‌بشر برگزار شد. یکی از خواسته های دیگر این کنفرانس حفاظت سازمان ملل برای 3000 تن ایرانی مخالف بود که در کمپ لیبرتی در بغداد تحت تهدید مستمر به زور نگه داشته شده اند. سخنرانان، بویژه نائومی توتو، دختر اسقف اعظم دزموند توتو نسبت به دولتمرد فقید آفریقای جنوبی نلسون ماندلا که هفتة گذشته درگذشت، ادای احترام کردند. رهبر اپوزیسیون ایران مریم رجوی هشدار داد که بخاطر مذاکرات اتمی، مسأله حقوق بشر و اعدام ها در ایران و همچنین نقض حقوق بشری که در کمپ اشرف انجام شد، نباید به فراموشی سپرده شود. ظرف تنها چندماه بعد از روی کار آمدن رئیس جمهور جدید باصطلاح ”مدره“ نزدیک به 400 تن در ایران اعدام شده اند.
وی خطاب به شرکت کنندگان این کنفرانس در پایتخت فرانسه گفت: ”مشکل اصلی رژیم ایران، مقاومت ملتی است که دیگر نمیخواهند اینچنین زندگی کنند و خواستار سرنگونی فاشیسم مذهبی هستند تا راه برای برگزاری یک انتخابات آزاد و حاکمیت بر اساس اکثریت آراء مردم هموار شود. اما رژیم ایران حقوق آنها را به وحشیانه ترین شکل نقض میکند تا بتواند به حاکمیت خودش ادامه بدهد“.
امضای توافقنامه اتمی میان تهران و کشور های 5+1 نقطه عطف مهمی در تحولات مربوط به ایران است. هرچند که در مفاد موافقتنامه کمبود های جدی وجود دارد، اما بهرحال رژیم ایران چارة دیگری نداشت و ناگزیر به یک گام عقب‌نشینی شد. این بیانگر ضعف و استیصال آنهاست.
الان نباید به این نتیجه رسید که رژیم ایران دست از ساختن بمب اتمی کشیده است. برای این رژیم، مذاکرات و توافقات، چیزی جز ترفند های تاکتیکی نیست. این به معنی تغییر در طرز تفکر آنها نیست. رژیم آخوندی همچنان بدنبال بمب اتم میباشد. آنها فقط بدنبال فرصتی هستند که بتوانند بدون مانع روی ساختن بمب کار کنند.
کنفرانس پاریس به این نتیجه رسید: باید (رژیم) تهران را مجبور کرد که در زمینة نقض شدید حقوق بشر نیز گامهایی عقب نشینی کند. جامعة بین المللی باید در این راستا تأثیر قوی بگذارد که شورای امنیت سازمان ملل به موضوع اعدام های وقفه ناپذیر در ایران بپردازد.
سخنران کنفرانس خانم رجوی، بی عملی سازمان ملل و آمریکا بعد از قتل عام 52 تن از مخالفان ایرانی در اول سپتامبر را با این کلمات تقبیح کرد: ”قتل عام اول سپتامبر در اشرف همراه با گروگانگیری یک جنایت علیه بشریت است. شورای امنیت در این مورد مسئولیت دارد. اما مسئولیت اصلی به گردن دولت آمریکاست چرا‌که مکرراً به ساکنین تضمین های کتبی مبنی بر حفاظت از آنها داده است. قبل و بعد از این فاجعه، ما آمریکا، اتحادیة اروپا و مقامات سازمان ملل را به اقدام فوری فراخواندیم. اما هیچ چیز اقدامی صورت نگرفت. در این میان دولت عراق در حال ارتکاب به یک  جنایت دیگر علیه بشریت است، جنایت در اسارت نگه داشتن 7 گروگان. این دولت حتی اجساد قربانیان را 100 روز است که به گروگان گرفته است و از دادن اجساد برای تدفین آنها خودداری میکند“.
این کنفرانس به ابتکار ژان فرانسوا لوگاره و با ریاست نائومی توتو برگزار شد. به غیر از مریم رجوی و نائومی توتو، رودی جولیانی، هاوارد دین، مایکل موکیزی، لوئیز فری و گیرهارد نیز سخنرانی کردند.
23 آذر 1392(هافینگتون پست (آلمان) ـ  11دسامبر2013)