من وقتی اظهارنظر بی سروته آقای رژیس دبره را، که در واقع جز شمه یی از دروغ پردازی تبلیغاتی آخوندها نیست و می تواند از دهن ها و قلمهای بی اسم و عنوانی هم در آید (که درمی آید و به وفور) در روزنامة لوموند(یکشنبه26 و دوشنبه 27 ژانویه) خواندم، بی اختیار این آنکدوت(که ازدرصد صحت و سقمش هم بی خبرم) در ذهنم تداعی شد. همراه با این سؤال مقدر که حضرت فیلسوف، هنگامی که پس از دو سه روز گشت و گذار در تهران و قم سوار هواپیما می شد که به فرانسه برگردد، چرا این سؤال را ـ ولو با صدای خفیف یا به صورت درونی ـ از خودش نکرد؟
از روی بی انصافی؟ بی تفاوتی مطلق؟ مماشات مبتذل و روزمره؟ یا به عکس ناشی از یک موضعگیری سیاسی در جنگ بین مردم ایران و حاکمیت ضد بشر؟
نظر شما چیست؟