وضعیت حقوق بشر در ایران، بحرانی است. از زمان انتخاب روحانی تا کنون بیش از 700نفر در ایران اعدام شده‌اند.
روز 17آوریل، فاشیسم دینی حاکم بر ایران، در یک یورش وحشیانة برنامه‌ریزی‌شده، به زندانیان سیاسی در زندان اوین، شمار زیادی از آنان را به‌شدت مجروح و مصدوم کرد و مانع انتقال مجروحان به بیمارستان شد و در برابر خشم مردمی و اعتراضات خانواده‌ها طبق معمول رژیم می‌خواست تقصیر را به گردن قربانیان بیندازد. متأسفانه این جنایات توسط دولتهای غربی نادیده گرفته شده و حتی اکثر آنها از یک محکومیت ساده هم دریغ کرده‌اند.
با روی کار آمدن روحانی عده‌یی تلاش کردند که چنین وانمود کنند که تغییری در راه است. جامعة بین‌المللی امیدوار بود که بتواند تهدیدات برنامة اتمی نظامی رژیم را خنثی کند.
رژیم نیز که در وضعیت وخیم اقتصادی است، برای برداشته‌شدن تحریمهای بین‌المللی، توافقنامة ژنو را امضا کرد. اما این توافقنامه، تنها برنامة دستیابی رژیم به بمب هسته‌یی را به تعویق انداخته است. رژیم توانسته سایتهایش را حفظ کند و حتی توان غنی‌سازی خود را بالا ببرد. به موازات آن، برنامة موشکهای بالستیک خود را بدون نگرانی ادامه می‌دهد. خامنه‌ای ولی فقیه رژیم اخیراً در دیدار با متخصین و کارگزاران برنامة هسته‌یی رژیم گفت که هیچ‌یک از دستاوردهای هسته‌یی رژیم برچیده نخواهد شد.
همزمان رژیم، به دامن زدن به بحران منطقه ادامه می‌دهد و با هزاران پاسدار، نیروهای عراقی وابسته به خود و حزب‌الله لبنان، عامل اصلی جنگ در سوریه است. همچنین حکومت عراق و گروههای اصلی تروریستی در منطقه را کنترل می‌کند.
بیهوده نیست که روحانی، سفیری را برای نمایندگی رژیم در سازمان ملل انتخاب می‌کند که یک گروگانگیر بوده و در ترور محمد حسین نقدی، نمایندة شورای ملی مقاومت ایران در رم، در سال 1371 شرکت داشته است. البته رژیم او را بهترین دیپلومات خود معرفی کرد. در این رابطه حقیقت را می‌گوید چرا که بهترین دیپلومات این دیکتاتوری، تنها یک گروگانگیر و یک تروریست می‌تواند باشد.
رژیم می‌خواست وانمود کند که با کش‌دادن مذاکرات، بحرانهایش را علاج خواهد کرد؛ اما تورم 35 در صدی و بیکاری با نرخ 30در صد، رژیم را با یک جامعة شورشی مواجه کرده است. در نتیجه، رژیم بیش از هر زمان دیگر، خود را با خطر سرنگونی و روحیة مقاومتی که در حال گسترش است، مواجه می‌بیند.
همزمان با افزایش اعدامهای روزانه در ایران، رژیم، سرکوب مجاهدان اشرف و لیبرتی را از طریق دولت دست نشانده‌اش در عراق افزایش داده است. در آستانة شروع مذاکرات اتمی، قتل عام در اشرف در اول سپتامبر، سازمان داده شد و فشارهای روزمره در کمپ لیبرتی، همراه با محاصرة پزشکی و غذایی، افزایش پیدا کرده است. روز 8 اردیبهشت، محمد بابایی، نوزدهمین شهید محاصرة پزشکی در لیبرتی، به شهادت رسید. از سرنوشت گروگانهای اشرفی، که در روز 10شهریور1392 توسط نیروهای عراقی ربوده شدند نیز، هیچ خبری در دست نیست.
من در اینجا مایلم به فرانسه به‌خاطر آزادی چهار خبرنگار گروگان فرانسوی در سوریه، تبریک بگویم. همبستگی و اتحاد جامعة فرانسه و احزاب سیاسی در این زمینه، یک نمونة بارز بود. ما امیدواریم که فرانسه در زمینة حفاظت از ساکنان لیبرتی و نجات جان گروگانهای اشرف، پیشتاز باشد. به خصوص که آمریکا، اتحادیة اروپا و سازمان ملل، تحقیقات مستقل در رابطه با جنایات نیروهای مالکی در اشرف و لیبرتی را به فراموشی سپرده اند و با بی عملی در رابطه با حفاظت ساکنان، دست رژیم ایران و دولت عراق را برای جنایات بیشتر باز گذاشته‌اند. آن‌هم در شرایطی که جنگ و بحران و بی‌ثباتی در عراق تهدید در لیبرتی را به‌طور خطرناکی بالا برده است.
متأسفانه اکنون کشورهای غربی، با مشغول شدن به مذاکرات هسته‌یی و به طمع منافع تجاری، حقوق بشر در ایران و حفاظت از ساکنان لیبرتی را به فراموشی سپرده‌اند.
اسفبارتر این‌که در چنین شرایطی رژیم از سفر هیأتهای پارلمانی و تجاری اروپایی استفاده می‌کند تا به مردم ایران و به زندانیان سیاسی بگوید به‌رغم کشتار و اعدام و شکنجه، غرب در طرف نظام آخوندی است. من در اینجا از پارلمانترها و صاحبان صنایع می‌خواهم که مثل بسیاری در اروپا که سفرهای خود را به ایران لغو کردند و حاضر نشدند کارت سفید برای جنایات بیشتر به رژیم بدهند، این دعوتها را رد کنند.
دوستان عزیز!
خاورمیانه و جهان اسلام، مملو از بحرانهایی است که نه تنها سرنوشت منطقه، بلکه تا اندازة زیادی سرنوشت اروپا و جهان به آنها گره خورده است. دیکتاتوری مذهبی ایران، عامل اصلی ایجاد این بحرانهاست به‌همین خاطر، اتخاذ یک سیاست قاطع در مقابل این رژیم، نه فقط ضرورت حل بحران در ایران و منطقه، بلکه نیاز صلح بین المللی است. فرانسه با همه سوابق و ظرفیتها می‌تواند در اتخاذ چنین سیاستی در سطح بین‌المللی نقش تعیین‌کننده داشته باشد. از این رو ما جامعه بین‌المللی و به‌خصوص دولت فرانسه را دعوت می‌کنیم که:
اولاً: در زمینة مذاکرات هسته‌یی باید پروتکل الحاقی را به رژیم تحمیل کرد و غنی‌سازی و برنامة موشکی رژیم را به طور کامل متوقف کرد.
ثانیاً: ادامة روابط اقتصادی باید مشروط به توقف نقض حقوق بشر و پایان اعدام و شکنجه باشد. شورای امنیت باید در مورد یورش وحشیانه به اوین و اعدامهای جمعی رژیم ایران، تحقیقات کند و مسئولان جنایت علیه بشریت را به عدالت بسپارد.
از سازمان ملل و آمریکا و اروپا می‌خواهیم که تحقیقات مستقل در مورد کشتار در اشرف و لیبرتی را پیش ببرند. این بالاترین تضمین برای توقف این جنایات است. باید دولت عراق مجبور شود که اجازه تامین الزامات امنیتی را در لیبرتی بدهد
ما خواهان انتقال سریع مجاهدان لیبرتی، به خصوص بیماران و مجروحین، به اروپا و آمریکا هستیم. ما در زمینة حقوق بشر و حفاظت ساکنان لیبرتی روی حمایت شما یعنی حمایت ارزشمند نمایندگان فرانسه حساب می‌کنیم.
خانمها، آقایان!
حضور گستردة شما در اینجا، با تمامی تمایلات و اعتقادات از راست و چپ، برای دفاع از ارزشهای مشترک و حقوق بشر علیه فاشیسم مذهبی نمایانگر رد کردن قاطع اطلاعات نادرست پخش شده توسط ملایان است.
به امید روزی که مردم ایران بتوانند دوستان دوران سختی خود را در ایرانی رها شده از بنیادگرایی مذهبی، ارج بگذارند، ایرانی دموکراتیک و بر اساس جدایی دین از دولت.
متشکرم.
18 اردیبهشت, 1393
