صدای زخم باغ شنو
در صدای تیشهٌ باد

دهان هر دریچه ز وحشت
اگر چه بسته شده ست
دهان کوچک شعرت
خطابهٌ فریاد. 

                              باغ گل انار
چون به خواب خاکستر
اندر شدم
باغ گل انار بودم
و تمامت معنی باستانی آتش
در غبار به خاک خفته زمین.

چون از جگرگاه سوخته
نعره بر هر ذره یی، توفان کردم
شگفتا شگفت
هزاران هزار جلوه های میترایی
بی کفن اما خونین مال و خروشنده
از چهار سوی انتظار
چنان به تابشی فروزان برخاستند
که ندانستم چه بیهوده می پندارم
سترونی فلات دیر پای گرما دلان را.

اینک
ای امید افراشتگان سرخ!
این پیر مانده در پندار جوان خویشتن هنوز را
به فرزندی خویشتن برگیرید
تا از خواب خاکستر برخیزم به آتشی
که برنتابد هیچ بازیگر خامکار سبک اندیش
کلام را.


                                                17 مای 2014