در ابتدا خواستم از فرانسه به خاطر حمایت از حقوق بشر تشکر کنم.
من از شخصیتهای عربی و اسلامی در این جلسه سپاسگزارم. حضور شما در اینجا بیانگر دوستی و همبستگی بین افراد بردبار میباشد. اینجا مکان افراد بردبار است. یعنی بین مومنینی هستید که به آزادی و دمکراسی ایمان دارند. وقتی که شما انقلابی میکنید که اسم آن دمکراسی است، باید که دمکراسی را نیز در آن اعمال کنید.
دوستان عزیز، خانم رجوی،
این کنفرانس یکی از مهمترین تحولات سال از بین همه تحولات از سال 2009 میباشد. این به جهان نشان میدهد که یک دنیای اسلام دیگری وجود دارد که ما از آن چیز زیادی نمیدانیم. 
یک خاور میانیه دیگر و یک جهان عرب دیگر وجود دارد که در انتظار شناخته شدن است. در انتظار آزادی است. تا بعنوان افراد صلح جو دیده شوند و به عنوان پیشرو شناخته شوند. جامعه بین الملل به شدت نگران وضعیتی است که در منطقه شاهد آن هستیم. در عراق آنها داعش را دیدند که موصل را گرفت. آنها شبه نظامیان رژیم ایران را در عراق میبینند که شیعیان و اهل تسنن را سرکوب میکنند. آنها نقض حقوق بشر را میبینند. در ایران رژیمی را میبینید که سرکوبگر است. تروریسم همه منطقه را فرا گرفته است. ما شاهد رژیمی هستیم که از رژیم سرکوبگر دیگری در دمشق حمایت میکند. ما میبینیم که رژیم ایران برنامه تولید سلاح و موشکهای اتمی خود را متوقف نکرده است. غرب سوال میکند که چرا این اتفاقها روی داده است؟ در حالی که غرب و ایالات متحده باید از خودشان سوال کنند که چه کار کردند؟
خطای استراتژیک نادیده گرفتن مرکز اپوزیسیون ایران یعنی مجاهدین خلق بود. در عوض، ما با رژیم خمینی وارد مذاکره شدیم. ما اشرف را رها کردیم. اشرف در لغت به معنی شرف است. ما یک جنبش شریف و با شرف برای یک ایران آزاد را رها کردیم. اشرف به مردم ایران بسیار نزدیک بود. من میگویم و این را نیز به کنگره هم گفتم که اگر اشرفی در کار نبود، ما بایستی یک اشرف و حتی 10 تا اشرف میساختیم.
ولی مجاهدین خلق امشب به جهان نشان دادند که میتوانند مسلمانان را گرد هم بیاورند. ما شیعان و سنیها را میبینم. ما مسیحیان و یهودیها را میبینیم. آنها در هفته های گذشته نشان داده اند که میتوانند سیاستمداران اروپایی را از طیف چپ و راست، سیاستمداران آمریکایی از طیف چپ و راست، اپوزیسیون سوریه، اپوزیسیون عراق، آفریقاییها، اروپاییها، همه را گرد هم آورند. این کاریست که افراد کمی، دولتهای کمی میتوانند انجام دهند. خیلی ممنون که به ما راه را نشان دادید.
در آخر، شما خانم رئیس جمهور، و تمام این فعالان، شما همان ایرانی هستید که ما در انتظار آن هستیم. شما همان ایران دیگر هستید که همه در انتظار آن هستند. شما نشان میدهید که اگر آزادی به ایران برسد، تمام کشورهای دیگر، تمام جوامع دیگر از امید بیشتری برخوردار خواهند بود. تصور کنید که چنین جلسهای در تهران برگزار شود. آزادی را در تهران و ایران تصور کنید، این آزادی در سراسر منطقه چکار خواهد کرد. خانم رئیس جمهور، زندگی در پاریس خیلی زیباست، ولی جای شما اینجا نیست. جای شما در تهران است. و با کمک هوادارانتان، با کمک ائتلاف بزرگتر ایرانی که میدانیم دارید کار میکنید. هر کس که آزادی را برای ایران میخواهد در جبهه شما است. با کمک دوستانتان، این ارتش بین المللی دوستانی که گردهم آوردهاید، نه فقط از جهان عرب، بلکه از آمریکا، اروپا، آسیا، با کمک همه، من میبینم که آخوندها از ایران بیرون خواهند رفت و شما به عنوان رئیس جمهور ایران انتخاب خواهید شد.
خیلی متشکرم.
