این اظهارات بیان درد کشنده ای است که حاکمیت دارد و با وجود شقه موجود در نظام لاعلاج است و این برسر و سینه کوبیدنهای خامنه ای کم است که زیاد نیست. درد هم  این است که قیام برای مردم ایران و جوانان و زنان به پا خاسته اش به یک خط و استراتژی برای سرنگونی رژیم آخوندی تبدیل شده است و سرکوب و مهار این قیام با وجود این میزان از درهم شکستگی و تضاد و درگیری داخلی در درون رژیم امکان پذیر نیست. برای پی بردن به این تهدید برای نظام جانیان حاکم،  نیاز نیست راه دور برویم. سیزده بدر را همه دیدیم:
در آستانه سیزده بدر خامنه ای با بسیج نیروی سرکوبش در پارکها و محلهای عمومی تفریح مردم به طرز مضحکی شیپور جنگ را به دست خودش به صدا در آورد. راستی چرا؟  واقعیت این است که قیامی که روز بهروز در اثر تکرار نیرومندتر می شود، آن چنان هراسی را در دل رژیم انداخته که حتی از تفریح سیزده بدر هم نمی تواند آسوده خاطر باشد و «به حق»، در وحشت است. کما این که در روز سیزده بدر شعارمرگ برخامنهای نشان داد که ولی فقیه حق داشت نیرو بسیج کند و حقا که بهتر از همه از عمق و جدیت نفرت و خشم مردم از نظام الهیاش خبر دارد.
مراسم سیزده بدر، در تهران و اصفهان و دیگر شهرها، به صحنه ابراز خشم و انزجار مردم علیه حاکمیت و مشخصا ولیفقیه تبدیل شد. در مناطق مختلف تهران بزرگ، مردم با شعارهای«مرگ بر خامنهای» و«خامنهای قاتله، ولایتش باطله»، تظاهرات ضدحکومتی برپا کردند, در شمال شرق پارک ملت در نزدیکی جام جم, مرکز رادیو تلویزیون، مردم شعار می دادند: «مرگ بر خامنهای، خامنهای قاتله ولایتش باطله» . این درحالی بود که نیروهای سرکوب به ویژه لباس شخصیها, با حمله به جمعیت و محاصره آنها تعدادی از تظاهرکنندگان را دستگیر کردند. در پارک دانشجو مردم و جوانان که برای برگزاری سیزده بدر تجمع کرده بودند، با شعار خامنهای قاتله، ولایتش باطله، دست به تظاهرات زدند و با نیروی سرکوب درگیر شدند. در این درگیری 15 تن از تظاهرکنندگان توسط مزدوران رژیم دستگیر شدنددر پارک شقایق نارمک هم مردم با شعارهای مرگ بر خامنهای و خامنهای قاتله، ولایتش باطله دست به تظاهرات زدند این حرکتهای اعتراضی در حالی صورت گرفت که کلیه پارکها و مناطق تفریحی تهران مملو از پاسداران و بسیجیان و دیگر نیروهای سرکوبگر بود و رژیم در اکثر معابر و خیابانهای اصلی تهران ایستگاههای پست و بازرسی برقرار کرده بودند. علاوه بر این در شهرهای مختلف هم جوانان با به آتش کشیدن عکسهای خامنه ای و پخش تراکت نشان دادند که آن چه پرخروش و پر توان است قیام است. مردم اصفهان در پارک آیینه, شعار مرگ بر خامنهای دادند و جوانان با نیروی سرکوب که مردم را مورد حمله قرار داده بودند, درگیر شدند و عده یی از آنها را گوشمالی دادند. در پارک کوروش اصفهان هم مردم با خروش «خامنهای قاتله ولایتش باطله، مرگ بر خامنهای و مرگ بر دیکتاتور» نفرت خود از حاکمیت فریاد کردند. در ارومیه در صبح روز سیزدهبدر، جمعیت زیادی از مردم این شهر بر روی پل میانگذر دریاچه ارومیه  تجمع کردند و به سردادن شعارهای ضدحکومت پرداختند و در پاوه، میان مأمورین انتظامی رژیم و مردمی که قصد داشتند برای برگزاری سیزده بدر به نوسود بروند درگیری‏ روی داد. تازه همه اینها درحالی بود که حاکمیت از ترس انعکاس تظاهرات احتمالی مردم، از شب قبل در شبکه تلفن همراه اختلال ایجاد کرده بود. خبرگزاری ایلنا روز سیزده بدر اعلام کرد:« از روز گذشته شبکه تمامی اپراتورهای تلفن همراه در شرق تهران با اختلال مواجه شد که از صبح امروز 13 فروردین این اختلال به شهرهای نزدیک تهران شامل، بومهن، رودهن، پردیس، دماوند، گیلاوند و... رسیده است»
اما از اینها که فقط بخشی کوچک است از همه  آنچه اتفاق افتاد ، می شود به سادگی نتیجه گرفت که با چنین عزمی برای آزادی، دیگر آن چه از نان شب واجب تر شده ادامه قیام به هر قیمت و به هر صورت است و این بزرگترین پیروزی مردم پس از نزدیک به 11ماه قیام است و بالاترین علت وحشت حاکمیت. الان پس از 11ماه آن که آماده به یراق است مردم و نیروهای رزمنده قیامند و آن که شکست خورده و خسته و فرسوده و بی چشم انداز است حاکمیت و نیروی وابسته به آن است. به این ترتیب قابل فهم است که چرا ولی فقیه ارتجاع 16روز بعد از عید تازه به سران نظام جهل و جنایت تبریک عید را می گوید چون هنوز از ضربه چهارشنبه سوری بیرون نیامده و مردم و قیام فروزان و خاموشی ناپذیرشان عیدی برای او و مزدوران ریز و درشتش باقی نگذاشته اند و درعوض هر روز را با قیامی نو برای خودشان به عید مقاومت و تهاجم تبدیل کرده اند.
 بله، این گونه است که سینه به تنور چسباندنهای ولی فقیه درندگی و جنایت برای وحدت نظامش دیگر اثر ندارد و قافیه را بالکل به مردم ایران و قیامهای گذشته و آینده شان باخته است. بی تردید در روز اول «می» عاشورایی دیگر یا چهارشنبه سوری دیگری در راه است. برای آن با تمام قوا آماده شویم. نیرومندی قیام حاصل فداکاری و پرداخت قیمت جوانان و زنان و مردان بی باک و بیمی است که حیات و پیروزی خود را در قیام و ادامه بی گفتگوی آن می دانند و قطعا در برابر حاکمیتی که 11 ماه قیام فرسوده و از هم پاشیده اش کرده،  پیروزند.