سخنی برآمده از سیاست های اصولی، مردمی و میهنی مجاهدین و مقاومت ایران در مقابل دجالگری، توسعه طلبی، شانتاژ و تهدیدات اتمی از سوی رژیمی خون ریز، سرکوبگر و وحشی که اکنون بیش از سه دهه نه تنها مردم ایران، بلکه منطقه خاورمیانه را با سیاست های مخرب خود به کام آشوب و بلوا و جنگی دیگر کشانده است. اهمیت این افشاگری که به مانند، آب در ”لانه عقرب جرار“ می ماند، از آن نظر است که روند تحقیقات آژانس بین المللی انرژی اتمی در سایت های مهمی همچون پارچین بدلیل عدم همکاری دیکتاتوری آخوندی نه تنها به کندی، بلکه حداقل در دو زمینه بسیار مهم متوقف شده است.
براساس آخرین گزارش که از سوی یوکیا آمانو به 35 عضو شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی ارائه شده است، رژیم طی 5 ماه گذشته عامدا به دو سوال کلیدی در راستای رسیدن به توانمندی ساخت سلاح اتمی که به مثابه ”دو اقدام مربوط به انجام انفجارهای مقیاس بزرگ و محاسبات ترابرد نوترونی“ می باشند، پاسخ نداده است. برای نمونه نخست در بند 56 از گزارش 18 صفحه ای آژانس بین المللی انرژی اتمی آمده است: « تحلیل ها و جزئیات بدست آمده نشان می دهد ایران بروی چاشنی انفجاری هسته ای کارکرده و این اطلاعات از طرف آژانس معتبر ارزیابی شده است». مورد دوم به بند 55 گزارش بر می گردد که به روشنی تاکید می کند: «آژانس همچنان نگران وجود احتمالی فعالیت های اعلام نشده در زمینه هسته ای توسط سازمان های مرتبط نظامی، از جمله فعالیت های مربوط به تولید کلاهک هسته ای با قابلیت نصب بر روی موشک می باشد». (خبرگزاری سپاه پاسداران – فارس 16 آبان 1393)
پیشتر از آن نیز مدیرکل آژانس در نوامبر 2011 از مجموعه اطلاعاتی خبرداده بود که مبین ”فعالیت های ایران در توسعه یک وسیله انفجاری هسته ای“ بوده است. با این سخن می توان نخست به صحت افشاگری های اخیر مقاومت ایران در واشنگتن پی برد و ثانیا به عمق اختلافات اساسی این ارگان بین المللی با دیکتاتوری ولایت فقیه بر سر ”شفاف سازی“ برنامه های اتمی آن رسید. همین سناریو در رابطه با سایت فردو نیز صادق است. سایتی که اکنون به ”عمق 90 متری“ زیرزمین برده شده و از سوی سپاه پاسداران هزینه های راه اندازی و ساخت و ساز و حفاظت آن، تامین مالیو لجستیگی گردیده است. در این رابطه پاسدار شریف ”سخنگوی سپاه اعلام کرده که این نهاد نظامی در ساخت مرکز هسته ای فردو به شدت فعال بوده و در ساخت و ساز هزینه زیادی کرده است“. (سایت حکومتی دیگربان 18 ابان 1393)
مخفی کاری آخوندی به حدی است که برخلاف ابراز تمایل شدید آژانس برای بازدید مجدد از سایت پارچین تا پیش از برگزاری دور هشتم مذاکرات هسته ای میان کشورهای 5 بعلاوه 1 با رژیم آخوندی، دیکتاتوری ولی فقیه از دادن چنین مجوزی به عمد خودداری کرده است. لذا مهر و تائید این ارگان بر پروسه همکاری و لغایت شفاف سازی همان ”عدم رضایت“ و ”غیر روشن بودن“ ابعاد فعالیت های رژیم را تائید می کند.
با این سخن اکنون توپ در زمین مماشات گران و دل کشتگان سیاست استمالت از ولی فقیه است که طی هفته های گذشته بسیار در تلاش بودند تا با ”تحریف و یا سکوت در مقابل حقایق“ به معامله ای با آخوند های حاکم بر میهنمان دست یابند. برهمین سیاق باید تمامی ”نامه نگاری های شیطان بزرگ“ با پدرخوانده داعش در تهران را بر سر ”منافع مشترک“ تحلیل نمود. سیاستی که تا کنون و پس از گذشت 16 سال تهدید های توخالی و سپس مذاکره در پی مذاکره، رژیم را هر روز و قدم به قدم به ساخت بمب اتمی نزدیک تر کرده است و بدین سان منطقه خاورمیانه را به کام رقابت های اتمی وبسیار خطرناکی کشانده است. ابعاد افتضاح این سیاست بحدی است که برای نمونه اعضاء حزب جمهوری خواه در کنگره در مصاحبه ای با شبکه خبری ام. اس. ان بی سی، این اقدام را ”نگران کننده و شرم اور“ توصیف کرده اند.
سیاست مخرب با رژیمی دیکتاتور و ضد بشری که اکنون در ضعیف ترین مختصات ممکن بسر می برد و شقه و شکاف در حاکمیت آن، روزی نیست که به جنجال و بی آبرویی بیشتر برای باند های درگیر تبدیل نگردد. دیکتاتوری مذهبی زهر خورده و منفور در میان مردم ایران و منطقه که اکنون به یمن ادامه همین سیاست استمالت، به جای پاسخ گویی به جامعه بین المللی و سوالات بحق تمامی طرف های درگیر در مسئله اتمی اش، وقیحانه خواهان برداشتن تمامی تحریم ها است.
در این رابطه صبح امروز 200 نفر از نمایندگان مجلس با امضای بیانیه ای در باره مذاکرات هسته ای نه تنها خواهان ”لغو کامل تحریم ها اعم از هسته ای و غیر آن“ شده اند، بلکه در قدمی فراتر از آن نیز ”بهره برداری از راکتور آب سنگین اراک و تاسیسات فردو“ و همچنین ”منع هرگونه بازرسی فراتر از توافقنامه پادمان منع گسترش سلاح های هسته ای“ گردیده اند.
بهرحال از هر منظر به روند قضایا بنگریم، مخرج مشترک تمامی آنها همان ”بی عملی و نبود یک سیاست قاطع“ در مقابل باج خواهی های اتمی، منطقه ای و حقوق بشری رژیم آخوندی است. در آن روی دیگر این سکه نیز ”سرمایه گذاری های عظیم“ هر دو طرف برای ادامه این روند است.
اکنون نیز تمامی نگاه ها به سوی مسقط و سپس به سوی وین معطوف شده است. برگزاری نشست های مسقط که قرار است دور از انظار و افکار عمومی و دسترسی آزادانه رسانه های خبری صورت گیرد، خود به اندازه کافی وجود بحران در روند مذاکرات را به نمایش می گذارد.
بسیاری از شیفتگان این سیاست شکست خورده به اشتباه براین باورند که هردو طرف ”هیچ آلترناتیوی“ به جز ادامه مذاکره و ادامه آن ندارند. به یقین این همان ترجمان امیال و آرزویهای ولی فقیه ارتجاع است که با تلاش بسیاردر جا انداختن ادامه سیاست مماشات است. خامنه ای در راستای خرید وقت و کش دادن مذاکرات اتمی و در راستای ادامه پنهان کاری ها برای ساخت سلاح اتمی به هر ترفند و نیرنگی متوسل شده و می شود. وی به جد براین باور است که حتی اگر به توافق جامعی در این مدت زمان کوتاه دست نیابیم، بازهم می توانیم برای عبور از بحران یک ”توافق موقت “دیگر را برای ادامه مذاکرات روی میز بگذاریم. یعنی همان منطق“ مذاکره برای مذاکره“!!
18 آبان 1393