در طول سال 2009 رژیم ایران بطور سیستماتیک حقوق شهروندانش را نقض کرده است . رژیم ایران به وضوح عدم پیبندی خود به آزادیهای سیاسی را در جریان انتخابات ژوئن 2009 به نمایش گذاشت و همانطور که در 19 ژوئن گفتم ما بایستی رژیم  ایران را بخاطر برگزاری یک انتخابات غیر منصفانه و غیر آزادانه محکوم نماییم و  ایجاد شرایطی ررا تشویق نماییم کهبشهروندان
بتوانند در یک روند دمکراتیک انتخابات شرکت نمایند.
همه این به احترام آزادیهای فردی کمک خواهد کرد و ما شاهد سرکوب ، دستگیریهای خودسرانه، محاکمات نمایشی مخالفان  صلح طلب پس از انتخابات بودیم که خاطراتی تاسف بار هستند. همین الان امریکائیان در ایران در حبس هستند که مجددا یادآور عدم احترام به حقوق انسانی است.
موضوع مذاهب نیز خود سوال برانگیز است. به رغم اینکه قانون اساسی رژیم ایران آزادی مذهب را برای ایرانیان غیر شیعه از جمله زرتشتیان و مسیحیان و یهودیان تضمین می نماید، گزارش سالانه وزارت خارجه در مورد آزادیهای مذهبی بین المللی، یادآور سرکوب این گروههای مذهبی می باشد و وضعیت برای اقلیت های مذهبی  در ایران پیوسته بدتر می شود و شاید بهتر است بگویم چنین آزادیهایی اصلا وجود خارجی ندارند. درمورد ایران، موضوعات امنیت ملی و ثبات منطقه از اولویت برخوردار هستند اما نقض حقوق شهروندان توسط رژیم ایران به همان میزان غیر قابل قبول است.
در حوزه انتخاباتی من ایرانیانی هستند، خانواده هایی که از هم پاشیده شده اند و مجاز به بازگشت نزد دیگر اعضای خانواده هایشان نیستند زیرا مسائلی در ایران وجود دارد که چنین اجازه ای را نمی دهد. و وقتی ما روابطمان را با ایران مورد بررسی قرار می دهیم می بایستی حقوق بشر، از جمله آزادیهای سیاسی  و آزادی مذهبی اولویت ویژه ای داشته باشند.
در مورد عراق ، من به همان میزان در مورد آزادیهای سیاسی و مذهبی در آنجا نگرانم. زیرا به میزانی که عراق به این امور می پردازد، انعکاسش در کشور ما  این خواهد بود که ما تا چه اندازه توانسته ایم این امر را محقق کنیم .
برای مثال گروههایی هستند که وجود ندارد یا بایستی گفت وجود دارند ولی حفاظتی در عراق ندارند. امسال سه ماه پس از آنکه دولت امریکا حفاظت کمپ اشرف را به عراق محول کرد نیروهایی عراقی حقوق بشر ساکنان آن مجاهدین خلق را نقض کردند.
3400 تن از ایرانیان مخالف سیاسی تبعیدی ، اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران، و از جمله 1000 زن در کمپ اشرف ساکن هستند.
زندانی کردن چیزی است که ما مخالف آن هستیم ولی سرکوب و خشونت چیزی است که ما نمی توانیم آن را تحمل کنیم. سازمان مجاهدین خلق مخالف رژیم فعلی ایران است و بدلیل اعتقادات سیاسی شان در تبعید هستند و در کمپ اشرف زندگی می کنند تعدادی از زنانی که در این کمپ محصور هستند از تهدیدات فیزیکی و تجاوز توسط نیروهای امنیتی عراق خبر داده اند.
من می خواهم پیشنهاد کنم که با آغاز بررسی این موضوعات ، احترام به تمام مذاهب در نظر گرفته شود.