این برنامة رادیکال تهدید ایران را بسیار فراتر از مردم خود به کشورهای همسایه در منطقه و، نهایتا، به غرب گسترش می دهد. درگیریش در سوریه و عراق، با نیروی نظامی در صحنه، و کمک هایش به گروههایی مانند حزب اله و، اخیرترین آن، گروه هوثی در یمن، شواهد فراوانی از افزایش جاه طلبی های ایران فراهم می کند.
متأسفانه، قدرتهای غرب با تحمل رهبرانی مانند نخست وزیر سابق عراق نوری مالکی و با خوش مشربی با رئیس جمهور (رژیم) حسن روحانی رژیم را توانمند به گسترش کردند. عراق و سوریه در هرج و مرج فرو رفته اند. نفوذهای معتدل در آن کشورها احاطه شده اند یا تماما ناپدید شده اند. در یمن، حمله اخیر هوثی رهبران مورد حمایت غرب این کشور را به سمت کناره گیری کشانده است، موجب آشوبی و هرج و مرج در کشور می شود. این بی عملی رژیم ایران را جسور کرده است و گروههای رادیکال مانند القاعده و داعش را تقویت کرده است.
اگرچه ما در این لحظه داریم جنگ را می بازیم، با کمی عزم و اراده می توانیم در جنگ علیه بنیادگرایی مذهبی پیروز شویم و منطقه را به دوران جدیدی از تغییر دمکراتیک ببریم. دخالت بی سابقه ایران در منطقه نگران کننده است، اما همچنین علامتی از ضعف است. درست همانطورکه نازیها در آخرین تلاشش طی نبرد بدنام Bulge یورش آورد، رژیم ایران همه چیز را روی گسترش نفوذش در منطقه گرو می گذارد.
علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران، در سخنرانیش در مراسم دفن یک فرمانده ارشد سپاه پاسداران که در عراق کشته شد، درماندگی و استیصال رژیم را برملا کرد. در یک چرخش غیر معمولانه بی تزویز، شمخانی به جمعیت گفت: ”برای اینکه جلوگیری از خونریزی مان در تهران، باید خونمان را در عراق قربانی کنیم و از آن دفاع کنیم.“ ساده بگویم، نفوذ ایران در خارج او را در داخل زنده نگه می دارد.
رژیم، که تأثیرات تحریمات و سقوط آزاد (ریزش) قیمت نفت را حس می کند، یک قمار بزرگ کرده است: بودجه سپاه پاسداران را 50 درصد افزایش داده، که یک سرمایه گزاری چندین میلیارد دلاری است. بنابراین ضعف رژیم در حفظ چنگش بر قدرت، در حرف و در عمل، روشن و آشکار شده است. درضمن، جنگ درونی در میان جناح های متعدد رژیم موقعیتش را بدتر می کند، آن ضعف را هرچه بیشتر آشکار و عیان می کند.
در اتخاذ سیاست برای برخورد با تهدیدات فزاینده ایران و ضعف فزاینده آشکار نظام مذهبی حاکم، غرب باید بدنبال توسعه روابط مناسب با آن نفوذ های معتدل و میانه رو قابل تشخیص باشد که آزادی و دمکراسی را شجاعانه پیگیری می کنند. مریم رجوی، رئیس جمهور یکی از آن گروههای معتدل و مناسب نادر، شورای ملی مقاومت ایران (ان سی آر آی)، پیوسته یک صدای معتدل و عقیده و نظر مطلع ارائه کرده است. با این وجود غرب لجوجانه روحانه را در آغوش می گیرد درحالیکه با شورای ملی مقاومت ایران تحقیر مآبانه رفتار می کند.
رجوی می گوید تنها با به بازی گرفتن یک گروه رادیکال علیه گروه دیگر و همزمان بی اعتنایی به امید دهندگان به اکثریت خاموش پیشرفت حاصل نمی شود. بگفته رجوی، تنها سیاستی که اعضای داعش و القاعده را هدف می گیرد و در عین حال همچنین رو در روی رئیس جمهور سوریه بشار اسد می ایستد و با نفوذ ایران در عراق مقابله می کند اجازه خواهد داد میانه روها رشد و پیشرفت کنند. یک سیاست قوی و مؤثر که با تمام رادیکال ها بجنگد به نیروهای معتدل و میانه رو کمک خواهد کرد رونق یابند و برتری سیاسی بدست آورند.
رجوی پیوسته خاطرنشان کرده است که جنایات تروریستی مزدوران ایران در عراق، سوریه، و اخیرترین آن در یمن، به اندازه هرچیز دیگری برای دفاع از وجود آن رژیم متعصب و دیوانه در داخل کشور مهم است. نباید اشتباه کرد. نازیها بزرگترین جنایات خود را در مراحل نهایی جنگ مرتکب شدند - درست در لحظه ای که آنها در ضعیف ترین موقعیت و در شرف شکست بودند.
تهران در برابر نارضایتی و خشم مردم خود ضعیف و ضربه پذیر است. زمانیکه رژیم ملاها از دورن منفجر شود، غرب باید آماده باشد آنهایی را که باید قبل از همه وارث تمام این آشوب و اغتشاش می شوند را در آغوش بگیرد و از آنها حمایت کند. او چطور می تواند اینکار را بکند در حالیکه هنوز با روحانی خوش و بش می کند؟ ادامه سیاست مماشات و استمالت و تسلیم به وضعیت کنونی تنها یک رژیم مدهبی درمانده را جسور خواهد کرد تا مرتکب اعمال بیشتر تروریستی شود و جنگ را به غرب بیاورد.
باید تعمق کرد، چرا غرب اینقدر بی عار و بیشرم و فاقد سیاست است که ما بطور مداوم به آن کسانی که برای آزادی مبارزه می کنند بی اعتنایی می کنیم؟ مطمئنا باید راه بهتری برای مقابله با رژیم ایران باشد و شرایطی را پرورش دهد که یک انقلاب ضروری در ایران را تسریع کند - انقلابی که می تواند بر وحشی گری و ظلم و ستمی که اکنون به سراسر خاورمیانه سرایت می کند غلبه کند.
لرد مگینس از درامگلاس یک نماینده مستقل مجلس اعیان بریتانیا و یک عضو برجسته کمیته پارلمانی بریتانیا برای آزادی ایران (بی پی سی آی اف) www.iran-freedom.org است.   
بقلم: لرد مگینس
پنجشنبه 19 فوریه 2015