از این مقام نقل شده است که گفت: "این ها مردمانی هستند که تبعید شده بودند  و تقریبا یک شبه به قدرت رسیده اند چون ما آنها را سر قدرت آوردیم ." "اکنون آنها آن چنگ نسبی به قدرت را از طریق این انتخابات از دست خواهند داد "، چیزی که  واکنش خشمگینانه بلوک مالکی در قبال  شکست را توضیح می دهد.
 
با اعلام ائتلاف العراقیه به عنوان برنده  انتخابات ۷ مارس، اکنون مذاکرات دشواری برای تشکیل دولت جدید در جریان است. پیروزی لیست فرا فرقه ای و ملی العراقیه به ریاست نخست وزیر سابق ایاد علاوی، نشانگر تهدید عمده ای برای برنامه های بلند پروازانه رژیم در کشور همسایه ایران است.
 
آقای علاوی و متحدان او توانستند با غلبه بر موانع سیاسی و امنیتی عظیم و عقیم کردن مجموعه ترفندهای کثیف ایران،  در عین نمایش انعطاف پذیری شگفت آور و قدرت، موفق به کسب بیشترین آرا شدند. بی هیچ تردید، تهران مداخلات گسترده اش را که در حال حاضر هم جریان دارد تشدید خواهد کرد تا انتخاب های رای گیری عراقی ها را به غارت ببرد و یک دولت نیابتی را در بغداد مهندسی کند.
 
با این حال، صرف نظر از این که کدام یک از بلوک های سیاسی در نهایت در تشکیل دولت آینده موفق شود، رژیم ایران و متحدان عراقی آن  متحمل یک ضربه استراتژیک شده اند چرا که عراق گام های کوچک و ظریف و شکننده ای را به سوی یک دموکراسی کثرت گرا بر داشته است. رسانه های دولتی ایران با حسرت و فغان نسبت به "فرصت از دست داده"، یک کمپین اطلاعات گمراه کننده برای لکه دار کردن عملکرد انتخاباتی تاریخی نیروهای سیاسی ملی گرا و غیر فرقه ای راه انداخته اند.
 
شکست گروه های شیعه طرفدار تهران، به هیچ وجه، آنگونه  که بعضی ها مطرح می کنند، علامتی از افزایش سیاست های فرقه ای و تجدید قیام سنی ها نیست. بلکه  بر خلاف آن، این یک پیروزی قطعی برای ناسیونالیسم و سکولاریسم،  هم برای شیعیان و هم  برای سنی ها بود.
 
بلوک العراقیه متشکل از شیعیان و اهل تسنن، یک خط مشی ضد فرقه گرایانه پیشنهاد کرد که مورد استقبال عراقی ها از تمام گرایش ها قرار گرفت.  بلوک دولت قانون المالکی با احساس جهت وزش باد، بطور ناموفق تلاش کرد خود را به عنوان یک جایگزین ملی که آماده تغییر از سیاست های فرقه ای ایران پسند خود در چهار سال گذشته است، به تصویر بکشد.
 
با این حال المالکی، در پشت صحنه، بیشترین کار خود را برای انجام خواسته های تهران انجام داد و فرستادگان او دائما بین دو پایتخت در رفت و آمد بودند. به عنوان مثال، به درخواست تهران، او یک محاصره روی قرارگاه اشرف که محل اقامت چندین هزار دگراندیش ایرانی، اعضای اپوزیسیون - اصلی سازمان مجاهدین خلق ایران است، گذاشت. این محاصره  در ماه ژوئیه طی یک حمله مرگبار به اردوگاه غیر مسلح که  باعث مرگ یازده نفر و مجروح شدن 500 نفر گردید، به اوج خود رسید.
 
نفوذ المالکی به عنوان نخست وزیر وقت نیز به او یک فرصت بی نظیر را برای اغوای گروه های با نفوذ از طریق دادن مشوق های سیاسی و اقتصادی داد.
 
با این حال در پایان، روابط مالکی با تهران بیش از حد گسترده بود که بشود در  دستور یک کار ملی سکولار، قرار داده شود. او عمق نفرت مردم عراق از تهران و نیابت های آن را پس از سال ها خونریزی و دخالت، دست کم گرفته بود.
 
سرخوردگی از بلوک های غالب شیعه که به طور موثر به عنوان سرویس دهندگان  تهران عمل کرده بوند، هیچ کجا بیش از محله های شیعه خودنمایی نمی کند. برآورد افزایش 60 درصدی رای دهندگان سنی و کاهش حدود 18 در صد مشارکت کلی رای دهندگان به معنی کاهش عظیم میزان مشارکت شیعه است.
 
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران و بازوی خارج کشوری آن، نیروی قدس، تمام نیروهای مالی، سیاسی، و امنیتی خود را برای ربودن انتخابات ۷ مارس بسیج کرده بود. آنها ماهیانه ده ها میلیون دلار به عراق پمپاژ کردند، عراقی های سکولار را ترور کردند، و با استفاده از کمیسیون عدالت و پاسخگویی به رد صلاحیت در انتخابات  صدها تن از سیاستمدارانی که سر خم نمیکنند پرداختند.
 
دیوید ایگناتیوس (Ignatius) از واشنگتن پست گزارش داد که بر اساس یک سند از طبقه بندی خارج شده: "ایران از تلاش های بعث زدایی که توسط احمد چلبی به منظور برداشتن موانع بالقوه نفوذ ایران مهندسی می شود، پشتیبانی می کند. چلبی همچنین به کمک های ایران در بدست آوردن پست نخست وزیری علاقمند است. "
 
درنهایت، ملی گرایی عراق دخالت تهران را شکست داد. با وجود این، باید به طور فزاینده ای هوشیار باقی ماند. اگر چه ضربه سنگینی خورده اند، ولی رژیم آیت الله ها هنوز مایل نیست که "فرصت عراق" را از دست بدهد. نیابتی ها و دوستان عراقی به تهران دعوت شده اند تا طرح هایی را  که برای حرکت در مرحله پس از انتخابات تنظیم شده اند هماهنگ کنند.
 
یک سایت خبری دولتی در ایران، خبر آنلاین، اخیرا نوشت: "ایران نقش مهمی در تعیین نخست وزیر بعدی عراق، دارد و هر کسی که  این پست را اشغال می کند باید نظر مثبت به تهران داشته باشد."
 
سالها است که تهران قصد خود را برای پر کردن خلاء را در زمانی که نیروهای آمریکایی عراق را ترک می کنند، اعلام کرده است. انتخابات ۷ مارس برای این استراتژی نقش حیاتی داشت. مردم عراق با اتکا به بنیاد های خود ساخته ای که فرش را از زیر پای آیت الله ها کشید، باید از حاکمان ایران یک بار دیگر فرصت فرو بردن عراق در منازعات فرقه ای را از حاکمان ایران بگیرند. مخاطرات بالا هستند و تلاش امریکا برای  ترک عراق در صلح و ثبات در سال آینده بستگی به آن دارد.
 

 

علیرضا جعفرزاده نویسنده کتاب  "تهدید ایران: رئیس جمهور احمدی نژاد و بحران هسته ای در پیش رو " میباشد.