اکنون باگذشت قریب سی‌وشش سال از حاکمیت آخوندی به‌یقین می‌توان گفت که ترجمان این سخنان همان سیاست‌های استراتژیک حکومت آخوندی در رابطه با نخبگان کشور است که خود را در مقوله‌ای بنام « فرار مغزها » به نمایش می‌گذارد. در این رابطه (دانشنامه ویکی‌پدیا) طبق آمار صندوق بین‌المللی پول «سالانه بین ۱۵۰ تا ۱۸۰ هزار نفر از ایرانیان تحصیل‌کرده برای خروج از ایران اقدام می‌کنند و ایران ازنظر فرار مغزها در بین ۹۱ کشور درحال‌توسعه و توسعه‌نیافته جهان مقام اول را از آن خودکرده است. خروج سالانه ۱۵۰ تا ۱۸۰ هزار ایرانی با تحصیلات عالی از این کشور معادل خروج ۱۵۰ میلیارد دلار سرمایه سالیانه از این کشور است».
طبق آمار صندوق بین‌المللی پول (همان منبع بالا): «هم‌اکنون بیش از ۲۵۰ هزار مهندس و پزشک ایرانی و بیش از ۱۷۰ هزار ایرانی با تحصیلات عالیه در آمریکا زندگی می‌کنند و طبق آمار رسمی اداره گذرنامه، در سال ۸۷ روزانه ۱۵ کارشناس ارشد، ۳/۲ دکترا و سالانه ۵۴۷۵ نفر لیسانس از کشور مهاجرت کردند». این گزارش در ادامه می‌افزاید: « بیش از ۱۵٪ سرمایه‌های انسانی ایران به آمریکا و ۲۵٪ به کشورهای عضو سازمان توسعه و همکاری اقتصادی اروپا مهاجرت می‌کنند».
همچنین بانک جهانی نیز در آخرین گزارش خود (سایت حکومتی اقتصاد نیوز ۳۱ اردیبهشت ۹۴) با اشاره به ابعاد فرار مغزها از ایران تحت حاکمیت آخوندی می‌نویسد: «ایران رتبه ۱۵ در جهان رادار است. مهاجرت خالص رقمی است که از تفاضل مهاجرت به هر کشور با مهاجرت از آن کشور به دست می‌آید، جدیدترین آمار ارائه‌شده از سوی بانک جهانی نشان می‌دهد نرخ خالص مهاجرت در ایران منفی است و ایران از این نظر بین ۱۹۳ کشور جهان در رتبه ۱۵ قرار دارد.
بر اساس بررسی‌های بانک جهانی که مربوط به آمار سال ۲۰۱۲ است نرخ خالص مهاجرت در ایران منفی ۳۰۰ هزار و یک نفر است. این بدان معناست که هرساله حدود ۳۰۰ هزار نفر یا بیشتر از آن از این کشور مهاجرت می‌کنند و فشار زیادی ازاین‌جهت به روند کاهشی جمعیت این کشور وارد می‌شود».
۱ خرداد ۹۴
