در رابطه با چشمانداز بیکاری بهویژه در میان فارغالتحصیلان، معاون وزیر کار در کابینه آخوند روحانی طی سخنانی (خبرگزاری حکومتی مهر 30 خرداد 1394) گفت: «نرخ بیکاری فارغالتحصیلان در کشور هماکنون ۱۸.۹ درصد است که ۱۲ درصد به مردان و ۳۳ درصد به زنان اختصاص دارد. چهار و نیم میلیون دانشجو در سطح کشور داریم که یک و نیم میلیون فقط در ۲۱ رشته متمرکز هستند که این آمار نشان میدهد رشتههای دانشگاهی متناسب با نیاز کشور نیست و گروههای آموزشی و نوع دانشگاه دچار مشکل است».
این گزارش در ادامه با استناد به آمار و ارقام سانسور شده حکومتی به کیفیت نازل سطح تحصیل در دانشگاهها و مراکز عالی آموزشی رژیم اعتراف کرده و میافزاید: «کارشناسان بازار کار معتقدند آنچه امروز در دانشگاهها به جوانان آموزش داده میشود دقیقاً منطبق بر نیازهای بازار کار نیست و جوانان در زمان فارغالتحصیلی از آمادگی لازم برای ورود به بازار کار برخوردار نیستند. آنان نیازهای روز این بازار را نمیشناسند و از آن اطلاعی ندارند.اغلب دانشجویان میگویند در بازار کار چیزهایی از آنها خواسته میشود که در دانشگاهها آن را فرانگرفتهاند و یا آموختهها تفاوت فراوانی با واقعیت بازار کار دارد».
واقعیت این است، رژیم آخوندی که خود مسبب اصلی بحران بیکاری در کشور است، شرایط را عامدا برای پدیدار شدن صنعت بیکاری بهویژه در میان فارغالتحصیلان آماده کرده است. زیرا نه زیربناهای اقتصادی و نه زمینههای بازار کار اساسا ظرفیت جذب این حجم از فارغالتحصیل در حاکمیت آخوندی را ندارد. نتیجه سیاستهای غلط و پرمخاطره دولتهای دستنشانده ولیفقیه همان خیل عظیم بیکاران در میان فارغالتحصیلان است.
این گزارش سپس با اشاره به این واقعیت میافزاید: «بهصورت کلی شرایطی برای کارجویان فارغالتحصیل دانشگاهها به وجود آمده که بیکاری آنها را میلیونی کرده است. درست برخلاف تصوری که در دهههای گذشته درباره تحصیلات دانشگاهی و فراهم شدن زمینههای مناسب کار در آینده برای خانوادهها پیشآمده بود، امروز جمعیت فارغالتحصیل دانشگاهی، مهمترین گروه بیکار کشور را تشکیل میدهند».