آخوند علم الهدی در سخنانی آشکارا ضمن رد «تسلیم نامه» اتمی (سایت حکومتی فرارو 3 مرداد 1394) گفت: «آنان می خواهند عرصه و فضا را برای جمهوری اسلامی و جهان اسلام محدود کرده و ما را در تنگنا قرار دهند، برخی از مواد و پیوستهای قطعنامه شورای امنیت ربطی به برجام و برنامه توافق شده ندارد. با این وضعیت اگر ما در اجرای توافق هسته ای عقب نشینی کرده و آن را عمل نماییم و در مقابل دشمن به تعهدات خود عمل نکند عملا دیگر این شرایط قابل برگشت نیست».

وی در ادامه به جزئیات امر پرداخته و اضافه کرد: «بر این اساس باید 98 درصد اورانیوم غنی شده به خارج از کشور منتقل شود، راکتور آب سنگین اراک تغییر کاربری یابد و سانتریفیوژهای فردو جمع شوند، وقتی این اقدامات انجام شود اگر طرف مقابل به قرارداد عمل نکند ما نمی توانیم به وضعیت اولیه خود برگردیم».

علم الهدی سپس درد دل خود را اینگونه بین می کند: «در واقع نمی توان اورانیوم غنی شده را برگرداند و رآکتور را دوباره به وضعیت نخست درآورد آنگونه که سخنگوی کاخ سفید هم تاکید کرد این توافق نیاز به قطعنامه شورای امنیت ندارد و همین که عمل شود و ایران داشته های خود را از دست دهد چون این داشته ها قابل برگشت نیست خود ضمانت اجرای این توافق است. آنها می خواهند تسلیحات موشکی ما تعطیل شود، اگر این امر انجام شود حتی اگر فقط برای پنج سال چنین قدرت بازدارندگی نداشته باشیم این دشمن تا بن دندان مسلح که یک آن به ما رحم ندارد تمام هستی ما را می گیرد. منطقی نیست که دو سال مذاکره کنند و نمایندگان ما مقاومت نمایند و آنان با قطعنامه شورای امنیت همه چیز ما را بگیرند، به هر شکلی که این موضوع تمام شود بهتر از تسلیم شدن و تمام هستی و داشته هایمان را بر خلاف منافع ملی تقدیم دشمن کنیم».