خامنهای که پس از تسلیمنامه اتمی بهجای پاسخگویی به مطالبات بهحق جامعه و برای از سر گذراندن امواج نارضایتی مردم هفتهها را در سکوت مطلق سپری کرده بود، اکنون با به میدان آمدن چندباره در تلاش است تا با به راه انداختن نمایشی جدید، نهتنها «دل آرامهای» نظام را به تمکین بکشاند، بلکه فراتر از آن با اجرای سیاستی بنام «فتنهآفرینی», مهندسی انتخابات پیش رو را تا آخرین آجرممکن بهپیش ببرد.
ولیفقیه طلسم شکسته بهخوبی واقف است که ابعاد بحران در دوران پسا زهرخواران بسیار فراتر از آنی است که متولیان نظام آخوندی در هردو باند حکومتی اکنون از آن سخن میرانند؛ زیرا با یک حساب سرانگشتی خامنهای دریافته است که در این قمار اتمی نهتنها «چوب», بلکه «پیازو شلاق» را یکجا خورده است. صرفنظر از بای دادنها و عقبنشینیهای استراتژیک در برجام و دست کشیدن از پروژههای بلندپروازان اتمی و همچنین گذشته از شکستهای یکی پس از دیگری درصحنههای منطقهای، اکنون کلیت نظام آخوندی با بحرانی بنام «شکست عمود خیمه نظام» روبرو شده که در منطق خود به بحرانی بنام «شقه و شکاف» در رأس رهبری حکومت راه برده است.
یکگوشه از این بحرانها را که به آن «بحران اقتصادی» میگویند، چهار وزیر در دولت آخوند روحانی و صدالبته با تائید «رئیسجمهور نظام» به گوش مقام معظم رساندهاند. باند رفسنجانی – روحانی که کیسه گشادی برای «باز کردن درها بروی سرمایهگذاران خارجی» بازکرده است، بهخوبی به پاشنه آشیل ولیفقیه پی برده و میداند که برخلاف تمامی «هارتوپورت» های توخالی ولیفقیه، مبنی بر ادامه سیاست «اقتصاد مقاومتی», در اساس این بحران نارضایتی عمومی، اقتصادی و مالی است که خود را بر کلیت نظام تحمیل کرده و بسیاری از مجاری تنفسی و شریانهای رژیم را قفل نموده است. در این راستا چهار وزیر دولت «دل آرام» ازجمله خطاب به خامنهای مینویسند: «در برهه کنونی اگر بهصورت ضربالاجل و بر اساس قواعد حاکم در شرایط بحران، اتخاذ تصمیم نگردد، بیم آن میرود که این رکود تبدیل به بحران و آنگاه بیاعتمادی شود که برای زدودن آثار آن شاید مدتها وقت لازم باشد».
(خبرگزاری حکومتی مهر 12 مهر 1394)
لذا با این منطق و هرچند وقت یکبار ضمن بیرونی کردن گزارشهایی از وضعیت وخیم بیکاری، اقتصادی، مالی و تجاری رژیم و یا نوشتن توصیههایی اینچنینی، این باند تلاش دارد تا به خامنهای، آنچه را که وی سالیان سال کاشته را به اثبات برساند. به راین باور، درصورتیکه رفسنجانی – روحانی بتوانند با فشار اهرم اقتصادی ولیفقیه را منکوب نمایند، راه برای پیش بردن خطوط دیگر استراتژیک آنها و النهایه رابطه با تمامی «شیاطین» بازخواهد شد. بهیقین این بزرگترین و تنها اهرم آخوند روحانی برای مقابله باسیاستهای توسعهطلبانه و تمامیتخواهانه ولیفقیه در آستانه انتخابات پیش رو است.
در مقابل خامنهای و «دلواپسان» تحت قیومت وی نیز با کشیدن تیغ تیز علیه باند رفسنجانی – روحانی و «سهلانگار» خواندن آنها، آشکارا میگویند: «در کنار این افراد سهل اندیش، بیخیالان جامعه و افرادی هم هستند که به مصالح و منافع ملی کشور هیچ اهمیت و توجهی ندارند. متأسفانه عدهای برای توجیه مذاکره جمهوری اسلامی ایران با شیطان بزرگ، با نگاهی عوامانه، اینگونه مسائل را در روزنامهها، سخنرانیها و فضای مجازی مطرح میکنند که کاملاً اشتباه است».
(سخنرانی خامنهای - خبرگزاری حکومتی مهر 16 مهر 1394)
با نگاهی به سخنرانی اخیر خامنهای در جمع نیروهای سرکوبگر رژیم و بهتبع آن راه انداختن فضایی مجازی و باد کردن بادکنکی بنام «دشمن خارجی», بهخوبی میتوان این نکته را فهم کرد که وی با هوچی گری خاص آخوندی تلاش دارد تا واقعیتی را در پشت این سناریو پنهان نماید. این واقعیت بهیقین چیزی جز «مهندسی به تمکین کشاندن» باندهای سر برآورده علیه شخص ولیفقیه و درنهایت تعین و تکلیف کردن انتخابات مهم و پیش رو در درون رژیم نیست.
بر اساس این سناریو منطقا «کودک علیل و ناقض الخلقه ای» بنام «برجام» باید هرچه زودتر از دستور کار باندهای متخاصم کنار گذاشته شود، زیرا تا به امروز برجام با خود بهاندازه کافی به شقه و شکاف در درون رژیم راه برده و با این منطق هرچه طولانیتر کردن آن به معنای میدان دادن به ادامه این بحران در رأس نظام آخوندی و بالا رفتن سطح توقعات طرفهای مقابل است.
در این راستا و با نگاهی به دادهها و بهویژه تصویب عجولانه برجام در مجلس حکومتی و همچنین جمعکردن بساط شوی بسط نشستن «دلواپسان» به دستور «مقام معظم», میتوان بهیقین گفت که رهبر نظام آخوندی بهعمد و آگاهانه این دور از بازی را با یک عقبنشینی تاکتیکی به اتمام رسانده است تا خود را برای حملات طراحیشده بعدی علیه باند مقابل آماده نماید.
در این رابطه یک سایت حکومتی خبر آنلاین (13 مهر 1394) ناخواسته گوشههایی از این دستورات «بیت رهبری» را اینچنین برملا کرده است: «آن چیزی که میخواست بشود، نشد. بخشی از نمایندگان مجلس دیروز هیچ توصیهای را قبول نکردند. نه به هشدار لاریجانی در مورد تماس دفتر رهبری توجه کردند، نه به توصیه حداد عادل، رئیس فراکسیون اصولگرایان و نه توصیههای سایر نمایندگان… تا طرحی که رئیس مجلس میخواست برای به سرانجام رساندن اجرای برجام زودتر بررسی شود به تعویق بیفتد».
بههرحال با هر منظر که به اوضاع درونی رژیم بنگریم، میتوان جای پای تاکتیک مرحلهای باند ولایت را برای قبضه دو انتخابات پیش رو بهخوبی مشاهده کرد. فرمانده سپاه پاسداران (سایت حکومتی تی نیوز 18 مهر 1394) چند ساعت پس از سخنان اخیر خامنهای ضمن «فتنه» خواندن «برجام». یا همان تسلیمنامه وین، به گوشههایی از طرح ولیفقیه برای مهار اوضاع اینچنین اعتراف کرده است: «باید مراقب نفوذ فکری، فرهنگی و سیاسی دشمن باشیم که دنبال این هستند که بگویند دیگر انقلاب شده و نگران انقلاب نباشید دنبال اهداف انقلاب نباشید، نظام مستقرشده و حالا بیاییم به مسائل خود بپردازیم، کاری به غزه و فلسطین و زورگوییهای غربیها در منطقه نداشته باشیم " درحالیکه حیات ما در انقلاب اسلامی است».
به راین اساس محتملترین سناریو همان ادامه و دمیدن بر شیپور سرکوب، ترور، جنگافروزی، نقض حقوق بشر و همچنان قفل نگهداشتن جامعه است.