بر طبق اطلاعیه دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران (21مهر13،94اکتبر2015) رژیم آخوندی، همزمان با گرامیداشت روز جهانی علیه اعدام. به 22 اعدام جنایتکارانه دست زد. یکی از قربانیان زن جوانی است که در 17 سالگی بازداشت شده وبعد ازتحمل هفت سال حبس او را به دار آویختند.
این بخشی از کارنامه سیاه آخوند روحانی است. آخوندی که به دروغ سیاستمداران مماشاتگر غرب برای ایجاد رابطه اقتصادی با ایران تحت حاکمیت آخوندها، او را «مدره» و «اصلاح طلب»! می نامند ولی طی دوسال حکومت سیاهش بیش از دو هزار نفر را اعدام کرده است. او که در همه جنایات اسلافش شریک و سهیم بوده حال هم که خودش در مسند رئییس جمهوری قرار گرفته است، علیرغم شعر و شعارهای اولیه «اصلاح طلبانه» اعدام را گسترش داده است و بر ابعاد سرکوب افزوده است.
نقض وحشیانه حقوق مردم ایران، با روی کار آمدن آخوندها وارد مرحله جدیدی شد. حکومت جبّار خمینی به یکباره تمام اصول و اساس مبانی حقوق بشر را به مسلخ خلافت قرون وسطایی اش برد. از همان روز اول، خمینی با شقاوتی بی حد و مرز به کشتار وسیع و سبعانه مخالفانش و سپس در مراحل بعد  کشتار و دستگیریهای گسترده نیروهای دموکراتیک به ویژه مجاهدین دست زد. عوامل جلّاد و شکنجه گرش هزاران تن از نوجوانان را هم بدون احراز هویت به قربانگاه برده و تیرباران نمودند. جرم آنها صرفا پخش و یا در دست داشتن یک برگ اعلامیه مجاهدین بود. در کارنامه سیاه این حکومت ننگین دست کم 120000 تن به جرم مخالفت با این رژیم به شهادت رسیده اند. طبعا در برخورد با این کشتار وسیع و بی سابقه، سکوت و مماشات کشورهای غرب و شرق نیز خمینی و رژیمش را جرّی تر نمود و آنها با دست باز و بدون کمترین محذوریتی به این اعدامهای سبعانه دست میزدند.
مقاومت ایران طبعا در افشای این جنایات بی سابقه تاریخی دست به تلاش و کوششی خارق العاده زد. با عزیمت آقای مسعود رجوی به فرانسه افشای جنایات خمینی در اولویت کار مقاومت قرار گرفت و آقای رجوی شخصا بدین کار کمر همت بست و با مصاحبه ها و ملاقاتها و شرکت در کنفرانسهایی در فرانسه و ایتالیا جهانیان را از این جنایات هولناک آخوندی آگاه نمود. هم عرض با این تلاشها، سازمانهای بین المللی را هم نسبت به این کشتارهای بی سابقه فعال نمودند.  ماحصل این تلاشها در سازمان ملل، در کمیسیون حقوق بشر و کمیته سوم در مجمع عمومی و سایر سوکمیسیون های مربوط به حقوق بشر متجلی شد. باید توجه داشت که متاسفانه روح حاکم بر این سازمان بین المللی که باید در اساس خانه ملتها باشد از آغاز چشم پوشی بر این جنایات و مماشات بی شرمانه با آخوندها بوده است. تلاشهای شبانه روزی اعضای مقاومت در این بنیادهای بین المللی زبانزد همگان بوده است. بطور مشخص فعالیتهای چشمگیر و خستگی ناپذیر شهید بزرگ حقوق بشر پروفسور کاظم رجوی در این سازمان مورد ستایش جامعه مدافعان حقوق بشر دنیاست. به همت او و تلاشهای گسترده اش کمیسیون حقوق بشر برای ایران یک نماینده ویژه در نظر گرفت که پرونده حقوق بشر در آن حکومت را مورد مطالعه و بررسی قرار دهد و همه ساله یک گزارش کار از شرایط حقوق بشر به این کمیسیون تقدیم کند. تا کنون نمایندگان ویژه از جمله آقای اگولار، پروفسور گالیندوپل و پروفسور کاپیتورن و گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر دکتر احمد شهید بر این مسئولیت مهم گمارده شده اند.
بر منبای گزارشهای نمایندگان ویژه کمیسیون، قطعنامه های محکومیت رژیم نیز گذرانده میشد و نقض سیستماتیک حقوق بشر توسط حکومت آخوندی در قالب این قطعنامه ها به شدیدترین لحن به کمیسیون ارجاع میشد. لازم به ذکر است که در تمامی مراحل این پروسه چندین ماهه کارزار عظیم حقوق بشری در درون ملل متحد، مقاومت ایران با نمایندگان رژیم و دیپلمات تروریستهایشان چنگ در چنگ بودند. این کارزار البته همچنان در شورای کنونی حقوق بشر که جانشین کمیسیون قبلی شده ادامه دارد. یقینا بدون تلاش وقفه ناپذیر تیمهای مقاومت ایران در این کارزار جهانی در همراهی با دهها تن از یاران این مقاومت در کشورهای مختلف و بخصوص آمریکا و سوئیس در طی صدها ملاقات و دهها هزار ساعت کار، هیچیک از این قطعنامه به نتیجه نمیرسید و یا اساسا در کسی اراده و علاقه ای برای آوردن قطعنامه ای علیه نقض حقوق بشر در این رژیم بارز نمیشد. همه این موفقیتها و محکومیتهای سالیان دقیقا دستاورد و تلاش بلافصل مقاومت ایران بوده است و گرنه سازمان ملل ابتدا به ساکن چنین انگیزه و اراده ای برای درگیری با این رژیم را هرگز از خود بروز نداده است و شهامت ورود به این عرصه را ندارد!
تاکنون مجموعا 62 قطعنامه در این رابطه در ارگانهای مختلف ملل متحد علیه کارنامه سیاه و ننگین وضعیت حقوق بشر در این رژیم به تصویب رسیده است و رژیم هم علیرغم همه تلاشهای مذبوحانه اش از قبیل شانتاژ و رشوه به کشورهای فقیر برای خرید آرایشان و سایر تشبثتات آخوندی نتوانسته کاری از پیش ببرد. اما متاسفانه علیرغم این همه محکومیت و روند وخامت بار وضع حقوق بشر به ویژه در دوران آخوند شیاد روحانی با بیش از دو هزار اعدام در کارنامه ننگینش، سازمان ملل در راستای همان سیاست ننگین مماشات کارنامه جنایات رژیم را به شورای امنیت احاله نداده است. در حالی که ایران با توجه به جمعیتش رکورددار اعدام در جهان است و بیش از شصت قطعنامه محکومیت هم در پیشینه اش موجود است اما این سازمان بین المللی به وظایف و تعهداتش در این رابطه عمل نکرده و از این نظر شرمگینانه و به عبارت بهتر وقیحانه رفتار کرده است. در سایر موارد نیز همین رویه خائنانه در سازمان ملل جریان داشته و دارد. آنها تعهدات و مسئولیتهایی را که در قبال حفاظت ساکنان بی دفاع اشرف و لیبرتی پذیرفته بودند زیر پا گذاشته و مرتکب خیانت شده اند. این داغ ننگی است بر پیشانی این تشکیلات عظیم بین المللی هفتاد ساله که وظیفه اصلیش برقراری صلح و امنیت در جهان میباشد.
جنایات رژیم همچنان زیر گوش این سازمان در ایران و سایر نقاط از جمله عراق و سوریه و یمن و فلسطین ادامه داد. متاسفانه اصحاب مماشات در ملل متحد که باید به درستی آنرا سازمان دول متحد نامید، به سرکردگی رئیس جمهور ضعیف النفس امریکا که هیچ اراده یی برای تقابل با این جنایات آخوندی را ندارد، همچنان به سازش و استمالت از این رژیم ادامه میدهند. مقاومت ایران که خود قربانی اصلی این جنایتهای ضدبشری آخوندی است علیرغم کشتار سبعانه دهها هزار تن از اعضا و هواداران ارزنده اش به دست این رژیم جهل و جنایت، به لغو حکم اعدام فراخوان میدهد و رئیس جمهور برگزیده مقاومت خانم مریم رجوی آنرا در برنامه ده ماده یی خود تصریح میکند.
متاسفانه ملل متحد بدلیل خطاهای فاحشی که از بدو تاسیس خود توسط رهبران بسیاری کشورها صورت گرفته اعتبار و وجهه خود را از دست داده است. زمان آن فرا رسیده که این سازمان که بر سردرش در نیویورک شعر معروف مصلح شیراز سعدی را آورده که فرموده: 
- بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش زیک گوهرند - در اعاده حیثیت خود بکوشد و با دادن کرسیهای ایران به نمایندگان واقعیش یعنی مقاومت ایران برای خود اعتباری کسب کند. یقینا مجاهدان آزادی ستان با زیباترین رفتارهای انسانی اشان که واقعیت روح والای حاکم بر مقاومت ایران است میتوانند آینده ایران را هر چه درخشان تر و زیباتر رقم بزنند.
امیر آرام