روز دوشنبه 30 فروردین، مسئول امور آموزش و اعضای خانه دولتی کارگر، برنامه های حکومتی هفته کارگر (5 تا 11 اردیبهشت) را اعلام کرد.این طرحهای سرکوبگرانه درست در سالگرد فاجعه کشته شدن 15کارگر معدن باب نیروز در شهر کرمان بیان می شود. کارگران این معدن قربانی منافع سرمایه داران شدند و سرنوشت دادخواهی آنها همچنان قربانیان دیگر کار، در بیدادگاههای رژیم ضد کارگری بی نتیجه مانده است. از بخشهای مضحک این برنامه رفتن به سر قبر خمینی، تجدید میثاق با ولایت، دیدار با خامنه ای، و .... اعلام شده است. تنظیم این برنامه در شرایط فعلی که طنین مرگ بر اصل ولایت فقیه کاخ ولی فقیه را به لرزه در آورده است، رنگ و بویی به مراسمهای نمایشی حکومت به مناسبت این روز نخواهد داد. کیست که نداند در این روز حلقه وفادارن به امام و سربازان صدقه بگیر ولی فقیه و احمدی نژاد در نقش کارگربه این دید و بازدیدها برده خواهند شد. مراسمی که ولی فقیه به نمایش آن بیش از هر هنگام احتیاج دارد.
برگزاری مستقل روز کارگر توسط کارگران در سالهای گذشته بهای سنگینی از جمله بیکاری، حبس و شکنجه داشته است. هنوز هم تعدادی از کارگران در زندان و زیر فشار و سرکوب به سر می برند. اما این گونه حرکتها، گامهایی بلند در جنبش کارگری ایران بوده است که بدون شک دستاوردهای مثبتی در رویارویی با حکومت به عنوان کارفرما و سرمایه دار بزرگ داشته است. رژیم تلاش می کند تا حرکتهای کارگری را به عقب براند و به همین منظور شرایط معیشت و کاری را به عقب بر می گرداند تا مطالبات کارگری نه گامهایی به جلو بلکه برای حفظ شرایط موجود باشد. به همین دلیل باید دستاوردهای رویارویی طی سالهای اخیر برای تشکیل سندیکا و برگزاری مستقل روز
کارگر را به جلو برد.
روز کارگر نقطه پیوند قیام عمومی با جنبش کارگری خواهد بود. به همین منظور از هم اکنون رژیم برای به به بند کشیدن کارگران و فاصله انداختن بین آنها برنامه هایی را تدارک دیده است. برگزاری مستقل این روز در هر کمیت و کیفیتی ضربه دیگری به نظام پوسیده ولایت فقیه خواهد بود.