یکی از عوامل اصلی رشد تروریسم بنیادگرای اسلامی، بدون شک نوع رفتار و عملکرد همین کشورهای دموکراتیک در جهت مقابله به این پدیده شوم که انسانیت را در کل ان هدف قرار داده، میباشد.
اما آنچه که از بحث ها و نقطه نظرهای سیاستمداران و صاحب نظران غربی در رسانه نظر را به خود جلب میکند، متاسفانه، میتوان نتیجه گرفت که هنوز هم به همان بیراهه میروند که تا کنون رفته اند. همان بیراهه ای که نقش اساسی را در رشد تهدید اصلی صلح جهانی افزایش داده است، یعنی مقابله با معلول و نه عامل.
از یاد نبرده ایم که هنگامی در سال ۱۳۸۳ خانم مریم رجوی اعلام داشت که «خطر صدور تروریسم توسط رژیم آخوندها از خطر بمب اتمی آنها بیشتر است» نه تنها اضدادان مقاومت، بلکه طیف گسترده ای از “منتقدین” و “صاحبنظران” به این سخنان ایراد گرفتند و با عدم درک درست از واقعیات حاکم، از موضوع تعبیر و تحلیلهائی، که امروزه ابطال بودن انها کاملا محرز شده، پرداختند.
گروه داعش فرزند ناخلف بنیادگرائی مذهبی است که قلب ان در تهران میطپد.
حادثه تروریستی در پاریس این نظریه را که در «واقع بحرانهای منطقه در اثر رقابت بین مسلمانان سنی و شیعه برای تثبیت هژمونی خود در منطقه است» ابطال میکند. اکنون پس از حمله تروریستی داعش در ژانویه گذشته به روزنامه فکاهی” شارلی ابدو” و حمله به مراتب گسترده تر ۱۳ نوامبر، که جای دارد از ان به عنوان “جمعه سیاه” یاد کرد، دیگر هیچ دلیلی برای تردید وجود ندارد که:
«رژیم ولایت‌فقیه، سرچشمه و تغذیه کننده اصلی تروریسم و بنیادگرایی در منطقه است. مهم‌ترین و اولین قدم ضروری برای مقابله با افراطی‌گری تحت نام اسلام خلع‌ید از این رژیم به‌ویژه در عراق و سوریه است. هر گونه شرکت دادن رژیم در ائتلاف علیه داعش صدبار خطرناک‌تر از هر نوع بنیادگرایی اسلامی تحت عنوان شیعه و سنی است و باعث گسترش و تعمیق فاجعه کنونی است». مریم رجوی کنفرانس بنیادگرائی اسلامی
تا دیروز رژیم فاشیستی-مذهبی حاکم بر ایران انجام چنین ماموریتهای تروریستی را خود در چارگوشه جهان، که نمونه های ان کم نیستند، انجام میداد. امروز بخشی از ان را به گروه داعش واگذار کرده است.
شاید که حادثه تروریستی پاریس زنگ بیداری کشورهای قدرتمند و دموکراتیک جهان را به صدا دراورده باشد تا راه درست مقابله با تروریسم را که از مسیر مقابله با رژیم حاکم بر ایران میگذرد، اتخاذ کنند.