رحیم معینی کرمانشاهی که در نیمه بهمن ماه سال ۱۳۰۴ چشم به جان گشود، شاعر، نویسنده، نقاش و روزنامه‌نگار مشهور کشورمان بود. او قریحه سرشاری داشت و قطعات او دست‌مایه ترانه های مهمترین خوانندگان میهنمان، هم چون بانوی فقید آواز ایران “خانم مرضیه»، و زنده یاد «عماد رام» بوده است.
از آثار معینی کرمانشاهی، می‌توان به مجموعه کتابهای شعر «ای شمع‌ها بسوزید»، «فطرت»، «خورشید شب» و «حافظ برخیز»، اشاره کرد.
از جمله آثار گرانقدر وی ترانه «سنگ خارا» میباشد که توسط خانم مرضیه بانوی هنرایران زمین، اجرا شده است.

از معینی کرمانشاهی، هم چنین اشعاری به یاد ماندنی چون «عجب صبری خدا دارد»، «لوح مخدوش» و ترانه‌هایی چون «یاد کودکی»، «خواب نوشین» و «آشفته حالی»، به یادگار مانده است.

از کارهای دیگر او می‌توان شب زنده‌داری و طاووس با آهنگسازی «پرویز یاحقی»، از تو گذشتم (آهنگ از حبیب‌الله بدیعی) را نام برد.
 معینی کرمانشاهی با «علی تجویدی» نیز همکاری داشته و نخستین ترانه سرایی برای گل‌ها را بر روی آهنگی از تجویدی با مطلع «چه می‌شد رها بودم از هر قیدی» آغاز کرد. این همکاری نهایتا به خلق ۴۰ اثر مشترک انجامید.
تخلص وی «امید» و «معینی» بود.
با هم بخشی از لوح مخدوش و از سروده‌های‌ ماندگار و مشهورش را می‌خوانیم:
من نگویم، که به درد دل من گوش کنید
بهتر آن است که این قصه فراموش کنید
عاشقان را بگذارید بنالند همه
مصلحت نیست، که این زمزمه خاموش کنید
خون دل بود نصیبم، به سر تربت من
لاله افشان به طرب آمده، می نوش کنید
بعد من سوگ مگیرید، نیرزد به خدا
بهر هر زرد رخی، خویش سیه پوش کنید
غیر غم دار و ندارم به جهان چیست مگر؟
رشک کمتر به من هستی بر دوش کنید
خط بطلان به سر نامه هستی بکشید
پاره این لوح سبک پایه‌ی مخدوش کنید
سخن سوختگان طرح جنون می‌ریزد
عاقلان، گفته‌ی عشاق فراموش کنید

معینی کرمانشاهی پیشتاز آوردن مضامین اخلاقی و اجتماعی و هنر مسئول در شعر و ترانه بود و برای ارتقای فرهنگ و هنر ایران کوشید و خودش را هرگز آغشته به هیچگونه دیکتاتوری نکرد.

سایت همبستگی  فقدان این ترانه سرای بزرگ میهن را به هموطنان و جامعه هنری ایران تسلیت می گوید.