آمار بیکاری و جمعیت غیر فعال کشور
طبق آمارهای رسمی رژیم، جمعیت در سن کار کشور متجاوز از 63میلیون نفر (جمعیت شاغل 22میلیون و جمعیت متقاضی کار حدود 2میلیون نفر) است. در نتیجه نیروی فعال به لحاظ اقتصادی (مجموع نیروی شاغل و نیروی متقاضی) حدود 24میلیون نفر و نیروی غیر فعال اقتصادی (شامل زنان، جوانان، فارغ التحصیلان و کارگرانی که در سن کار هستند، ولی شاغل نیستند و در جستجوی شغل رسمی هم نیستند) حدود 39میلیون نفر میباشد. حال اگر به این عدد، 2میلیون جمعیت متقاضی کار را هم اضافه کنیم، 41میلیون نفر هستند که هیچ نقشی در اقتصاد کشور ندارند. به طور نمونه:
طبق آخرین اعلام مرکز آمار ایران در بهار94 تعداد جمعیت غیرفعال کشور به بیش از 42.6میلیون نفر رسیده است (خبرگزاری مهر 5مهر94).
رئیس موسسه کار و تأمین اجتماعی وزارت تعاون، کار و تأمین اجتماعی تعداد افراد شاغل در کشور را 22میلیون نفر اعلام کرد (روزنامه رسالت 17خرداد94).
یک مسئول اتاق بازرگانی گفت 40میلیون نفر از 63میلیون نفر نیروی در سن کار، دچار نوعی سردرگمی و خانه نشینی شده اند (روزنامه آرمان 28آبان94).

اشتغال‎ ‎زنان‎ ‎ایران
‎شهیندخت مولاوردی معاون امور زنان روحانی گفت 82درصد زنان سرپرست خانوار بیکار هستند. زنان سرپرست خانوار هر سال نسبت به سال گذشته بیشتر میشوند (روزنامه اعتماد 3اردیبهشت93).
آمار زنان بیکار زیر 30سال در استان ایلام به بیش از 86درصد رسیده است (خبرگزاری تسنیم 21مرداد94).
بیکاری ‎جوانان‎ ‎ و نوجوانان‎ ‎
‏بیکاری جوانان زیر 30سال از مرز بحران گذشته است. به طور نمونه در استان مازندران این آمار به بیش از 50درصد رسیده است (خبرگزاری تسنیم 21مرداد94).
نرخ بیکاری زنان جوان در استان ایلام 86درصد و متوسط نرخ بیکاری زنان جوان زیر 30سال کشور 54درصد است (خبرگزاری مهر 21مرداد94).
بالاترین نرخهای بیکاری جوانان مربوط به استانهای ایلام با 44درصد، چهارمحال بختیاری با بیش از 47درصد، خراسان شمالی بیشت از 40درصد، کرمانشاه با بیش از 45درصد، کهکیلویه و بویراحمد با 47درصد، گیلان ‎ ‎با‎ ‎‎‏بیش از 40درصد،‎ ‎لرستان‎ ‎با‎ ‎‏۴۱‎درصد،‎ ‎مازندران‎ ‎با‎ ‎‏۵۰‏‎ درصد‎ است (خبرگزاری مهر 21مرداد94).
‎‎

فارغ‎ ‎التحصیلان‎ ‎دانشگاه‌ها‎ ‎
‏علی لاریجانی گفت نرخ بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاه 42درصد است (روزنامه تعادل 5اردیبهشت94).
بیش از 6میلیون فارغ التحصیل دانشگاهی در ایران شغلی ندارند. از جمعیت 11میلیونی فارغ التحصیلان 4.4میلیون نفر شاغل هستند. از میان 5میلیون و 700هزار نفر تحصیل کرده غیرفعال در ایران بیش از 2میلیون و 300هزار نفر مرد و 3میلیون و 600هزار نفر زن هستند (روزنامه اعتماد 3تیر94).

تشد‌ید ‎بیکاری
طی سالهای 92 تا 94 جامعه ایران با تشدید بیکاری مواجه بوده است. در این رابطه به نمونههای زیر توجه کنید:
رئیس اتحادیه تراشکاران دماوند از اخراج کارگران ریخته گر و تراشکار دماوند به دنبال تعطیلی پیاپی کارگاههای تولیدی خبر داد (سایت پیام 21آبان94).
دستکم 40واحد کوره پزخانه طی 2سال اخیر در وارمین تعطیل شده و 2هزار کارگر فصلی و دائمی از کار بیکار شدهاند(سایت پیام 21آبان94).
مدیرعامل شرکت شهرکهای صنعتی استان مازندران از تعطیلی 400واحد صنعتی به بهانه رکود اقتصادی و بیکاری گسترده کارگران شاغل در این واحدها خبر داد(سایت پیام 21آبان94).
سرپرست دفتر امور اقتصادی استانداری قزوین گفت کارفرمای 58واحد تولید در این استان از پرداخت دستمزد بیش از 6000کارگر خود سر باز میزند (سایت پیام 21آبان94).
محمد رضا برکتین رئیس صنعت و معدن اصفهان گفت 1300 تا 1400واحد سنگبری در شهرک صنعتی محمود آباد اصفهان تعطیل شده و در نتیجه 14هزار نفر بیکار شدهاند (اقتصاد آنلاین 22مرداد94).
طی سالهای 92 تا 93، 200هزار شغل نابود شدهاند (خبرگزاری مهر 10مرداد94).
جمشید دالتیان رئیس سابق کمیسیون آموزش و فرهنگ اتاق بازگانی گفت واردات از چین، باعث بیکاری 500هزار ایرانی در زمینه تولید پوشاک و کفش شده است. متجاوز از 40میلیون نفر به لحاظ اقتصادی دچار نوعی سردرگمی و خانه نشینی شدهاند (روزنامه آرمان 28مرداد94).
مرکز آمار گفت هم اکنون 12میلیون و 180هزار نفر در مقطع دیپلم و پیش دانشگاهی قرار دارند که اینها به صورت بالقوه موجی از تقاضا برای کار را در آیندهای نزدیک وارد کشور میکنند (خبرگزاری مهر 5مهر94).
‎‎

کلام پایانی:
بیکاری تنها در دایره مشکلات یک فرد یا خانواده منحصر نمیماند و عوارض مخرب و فراوان دیگری در جامعه بجای میگذارد، از جمله اعتیاد، افسردگی و خودکشی جوانان، از هم پاشیدن خانواده ها و دهها معصل دیگر تا فرار مغزها از کشور، که هر یک جای پرداختن مفصل تر و بیشتر را دارند. دولت روحانی هیچ برنامهای برای حل بیکاری گسترده و روزافزون جامعه و این فاجعه اقتصادی ندارد. سرمایهگذاران داخلی بدلیل شرایط سیاسی ناامن و عدم اعتماد برای سرمایهگذاری، حاضر به سرمایهگذاری بلند مدت نیستند. سرمایهگذاران خارجی هم بدنبال فضای به وجود آمده بعد از توافق هستهای، حاضر به سرمایهگذاری کلان نیستند و تنها میخواهند کالاهای خود را به فروش برسانند. همه این ها عواملی هستند که نیروی کار را از صحنه خارج میکنند و یا ظرفیت بکار گیری آن بخصوص در مورد جوانانی که در انتظار ورود به بازار کار و تولید روزشماری میکنند را بسمت صفر سوق میدهد.
دشمنی آخوندها با اقتصاد حرف جدیدی نیست. خامنه ای که در تله بحرانهای اقتصادی گیر کرده، و نه در دوران پیش از برجام و نه در دوران پسابرجام، راه حلی برای خروج از این بحرانهای مرگبار نمی یابد مثل مارگیرها حقه «اقتصاد مقاومتی» را از زیر عبای ولایت بیرون می آورد. امّا از آنجا که کار دنیا برای همیشه نمیتواند بر دوز و کلک و دجالگری بچرخد کارشناسان رژیم خودش اعتراف میکنند که «اقتصاد مقاومتی» فقط برای روی کاغذ خوب است و در عمل هیچ مشکلی را حل نمیکند. «اقتصاد مقاومتی» خامنه ای از جمله یعنی افزایش مالیات ها و باز هم تسمه را از گرده مردم محروم و فقر زده کشیدن و الا چه کسی نمیداند که نهادهای چپاولگر رژیم از سپاه پاسداران و بنیاد مستضعفان و ... گرفته تا غارتگرانی مثل عسگراولادی و خاموشی و نعمت زاده و صادق محصولی و برادران لاریجانی ... هیچکدام مالیات نمیدهند. دادگاه تحفه نظام ”بابک زنجانی“ این روزها تنها نوک کوه فساد و دزدی و چپاول اموال مردم که پایه اش روی بیت منحوس خامنه ای سوار است را بر ملا میکند.
کارشناسان اقتصادی و دست اندرکاران مسایل مالی ایران میگویند، اقتصاد فلج شده ایران، حتی با تزریق میلیاردها دلار قابل اصلاح نیست و با دجالگری روحانی و شعبده ای بنام سیاست اعتدال، فاجعه بیکاری قابل ترمیم نیست و وعدههای روحانی، سرابی بیش نیست. راه حل بحران های رژیم در اتخاذ این یا آن شیوه اقتصادی نیست، راه حل سرنگونی این نظام ضد تاریخی است.