در قسمتی ازاین نامه آمده است: «بعد از بازجویی های اولیه مرا بردند داخل یک سلول تاریک با چشمهای بسته. هر روز مرا شکنجه های مختلف می کردند. از جمله دشنامهای خانوادگی، با کابلهای ضخیم و کلفت شروع به زدن می کردند. بی خوابی های طولانی مدت، بستن به تخت که معروف به تخت معجزه است. شکنجه با بستن به این تخت چندین مورد تکرار شد. با کابل کف پاهایم را به قدری زدند، که تا حالا پاهایم متورم و عفونت دارد. بعد از آن بردند به داخل اتاق شماره ۲ که داخل آن یک صندلی آهنی بود. زیر آن آتش روشن بود مرا لخت کردند و روی آن صندلی نشاندند».
خاطرنشان می شود اتهام وی همکاری با گروه های مخالف عنوان شده است.