همانطور که درسینه تاریخ ثبت است درتاریخ 28 مرداد 1332 نظام سلطنتی دولت ملی پیشوای مردمی میهنمان یعنی دکتر مصدق را ساقط کرده بود. دیکتاتوری حاکم، سرمست از باده پیروزی هرچه درتوان داشت بکار میبرد تا دستاوردهای مبارزات مردم را به باد بدهد و دیکتاتوری خود را تحکیم بخشد و تمام سعی وتلاش خود را درسرکوب هرگونه فریاد آزادیخواهانه وحق طلبانه بکار میبرد و بدینصورت قصدداشت صدا ها را درگلو خفه کند .
اما دانشجویان شجاع و آزادیخواه دانشگاه تهران، پس از گذشت 3 ماه از کودتای ننگین شاه، توانستند با اعتراض قهرمانانه خود، مخالفت و اعتراض مردم را نسبت به رژیم شاه ابراز کردند.
دراین حرکتهای اعتراضی سه تن از دانشجویان قهرمان بنامهای” بزرگ نیا، قندچی و شریعت رضوی” با گلوله مزدوران شاه در16 آذر32 به شهادت رسیدند وبا ریختن خونشان برسنگفرشهای دانشگاه نهالی تازه درتاریخ مبارزات خلق قهرمانمان شروع به روئیدن کرد .
از آن زمان تا کنون 16 آذر تبدیل به نماد آزادیخواهی دانشجویان و همواره یادآور خیزش وقیام دانشجویان گردید و این روز به مثابه” روزتاریخی دانشجو” درصحنه مبارزات خلق قهرمان ایران ثبت گردید..
دانشجویان مبارز میهنمان، در نهضت مقاومت دکتر محمد مصدق، پیشوای ضداستعماری مردم برای ملی کردن صنعت نفت مبارزات بسیار درخشان و درخور توجهی داشتند. درپاییز سال 1328 در بحبوحه تلاشهای دکتر مصدق، دانشجویان انقلابی دانشگاه تهران با تشکیل ”جبهه دانشجویان ملی و آزادیخواه“ به یاری جنبش ملی و ضداستبدادی مردم ایران شتافتند. دو سال بعد، درگرماگرم قیام 30تیر 1331 در حمایت از دولت ملی دکتر مصدق، خیابانهای تهران، شاهد حضور دانشجویان پیشتاز و قهرمانی بود که شعار ”یا مرگ یا مصدق“ را فریاد می‌زدند.
پس از کودتای اسارت بار 28مرداد32، اعتراضهای دانشجویان خاموش نماند و در اوج دستگیریها و اختناقی که پس از کودتا توسط دولت زاهدی دامن گسترده بود، نقش دانشگاه در انقلاب ضد سلطنتی آن‌چنان برجسته بود که دانشگاه به سنگر آزادی و به اصلی‌ترین مرکز انقلاب تبدیل گشت.
با سقوط دیکتاتوری شاه، دانشگاهها هم مانند سایر مراکز مردمی، از حکومت استبدادی آزاد شد ولی بهار آزاد‌ی دانشگاه، حتی کوتاهتر از جامعه ایران بود، چرا که خمینی دژخیم، پیش از هر ارگان دیگری دانشگاه را نشانه رفت. چون او دشمن‌ترین دشمنان آگاهی و آزادی بود.
درزمان حکومت آخوندهای جنایتکار، همیشه دانشجویان پیشتازمبارزات مردم ایران بودند.
در 18تیر سال 1378، دانشجویان در تهران به تظاهرات ضد حکومتی علیه اختناق حاکم پرداختند، تظاهراتی که به یک قیام بزرگ مردمی تبدیل شد. آن روز، یعنی هیجده تیر که خود، یک شانزده آذر دیگر بود، یکانهای سرکوبگر، 1300د‌انشجو را مورد ضرب‌وشتم قرار دادند. تعداد کشته‌ها در آن تهاجمات، حداقل ده نفر بودند. رژیم جنایت‌پیشه آخوندی با حمله وحشیانه به تظاهرات دانشجویان، چند دانشجو را به فجیع‌ترین شکل به‌شهادت رساند و شمار زیادی را مجروح کرد و بسیاری را هم به اسارت برد..
رژیم جنایتکارآخوندی طی سالیان حکومت ننگین خود با سرکوب خونین نتوانست خیزشهای وتظاهرات دانشجویی را متوقف کند .
به این ترتیب شانزدهم آذر در رژیم جنایتکارآخوندی طی سالیان حکومت ننگین خود با سرکوب خونین نتوانست خیزشهای وتظاهرات دانشجویی دانشجویی را متوقف کند .
شانزده آذر،در طول پنج دهه گذشته همچون یک سمبل و یک نماد، بر تارک دانشگاه درخشیده و همچون یک سنت و یا یک شعار، گرامی داشته شده است. هر ساله و درهمان روز، روح طغیانی شانزده آذر، بر پیکره نسلهای نو دمیده و به گرمایی زودآشنا بدل شده و می‌شود.!
ضمن گرامیداشت و ارج نهادن به مبارزات دانشجویان پیشتاز و قهرمان مطمئن هستم که جنبش دانشجویی همگام با مقاومت سراسری به "فراخوان ستاد اجتماعی سازمان مجاهدین خلق ایران "چون همیشه ندای مثبت خواهد داد و درآستانه 16 آذرروزدانشجو، همگام با اعتراضات معلمان، کارگران، پرستاران، بازنشستگان و جنبش های اعتراضی همه ملیتها و پیروان مذاهب مختلف که با سرکوب وستم مضاعف فاشیسم دینی روبرو هستند فعالانه از آنان حمایت خواهد کرد و با شعار" مرگ براصل ولایت فقیه- زنده باد ارتش آزادی " و " اتحاد، مبارزه، پیروزی " ارکان ارتجاع ضدبشری آخوندی را بلرزه درخواهند آورد.
درود بردانشجویان مبارز و انقلابی میهنمان