صرفنظر از تمامی کاستی های به «عمد» و یا «غیرعمد» این گزارش که از سوی دبیرکل آژانس به شورای حکام ارائه شده است، آژانس انرژی اتمی در این گزارش برنکته ای اساسی یعنی جنبه نظامی پروژه های اتمی رژیم یا همان «پی ام دی» تاکید ویژه کرده است. در این گزارش نهایی که روز 11 آذر از سوی یوکیو آمانو منتشر گردید از جمله تاکید شده است که «ایران تا پیش از پایان سال 2003 میلادی طیف وسیعی از فعالیت‌های مربوط به ساخت وسیله انفجاری هسته‌ای را انجام داده‌است».
این سخنان به یقین به چالش کشیدن فتوای قلابی خامنه ای است که متولیان حکومت و ابواب جمع مماشات بکرات و در هر دور از مذاکرات اتمی همواره در بوق و کرنا می کردند. زیرا بر اساس این تبلیغات دروغین رژیم و سایت های وابسته به باند های حکومتی – چه در داخل و یا در خارج، ولی فقیه زهر خورده ظاهرا با دست خط نا «مبارک» بر حرام بودن «سلاح هسته ای» بکرات تاکید کرده است. صرفنظر از اینکه اساسا خامنه ای در میان آخوندهای حکومتی در قد و قواره ای نیست که فتوا صادر نماید، اما اگر حتی این سخنان را فرض بگیریم، در آنصورت به مخفیکاری های رژیم که اساسا سازماندهی شده و عامدانه بوده است، پی خواهیم برد.
در این رابطه یک سایت نزدیک به رژیم در گزارشی از یک نمایش حکومتی از جمله نوشته است: «خامنه ای در پیام خود سلاح هسته ای و سایر سلاح های کشتار جمعی را تهدیدی برای بشریت خوانده و کاربرد این سلاح ها را حرام دانسته است».
برگزار کنندگان این کنفرانس دو روزه که با شعار «انرژی هسته ای برای همه، سلاح هسته ای برای هیچ کس» کار خود را آغاز کرده، می گویند چهارده وزیر خارجه و ده معاون وزیر و نمایندگان نزدیک به شصت کشور و سازمان در این نشست شرکت کرده اند». (سایت بی بی سی 28 فروردین 1389)
اما گذشته از این دوز و دغل های رژیم، براساس تازه ترین گزارش آژانس، توپ اکنون برای تصمیم گیری نهایی و صدور قطعنامه در زمین شورای حکام است که در آن نیز طرف های مذاکره با رژیم دارای کرسی و حق رای می باشند. لذا از هم اکنون می توان پیش بینی کرد که شورای حکام در یک موضع بینا بینی راه را برای «اجرای برجام» باز بگذارد و به موازان آن نیز پرونده اتمی رژیم و بویژه آنچه را که به بخش «نظامی» و تلاش های دیکتاتوری ولی فقیه در راستای ساختن بمب است، را مختومه اعلام ننماید.

از سوی دیگر اعلام این خبر که رژیم تا سال 2009 همچنان بدنبال ساخت سلاح اتمی بوده است، خود بیانگر نقض «برجام» و نقشه مسیر و قرارداد رژیم با کشورهای 5 بعلاوه یک نیز می باشد. در این رابطه شورای ملی مقاومت طی اطلاعیه ای (12 آذر 1394) از جمله تاکید می کند: «به رغم تمام کارشکنی ها و عدم همکاریهای رژیم و نقض تعهداتی که نسبت به نقشه مسیر امضا شده با آژانس در ژوییه 2015 داشته، این گزارش در چندین مورد از جمله چاشنیهای سیم پل انفجاری ای بی دبلیو، یا چشمه نوترونی فریبکاریهای رژیم را رد کرده است. بنا بر گزارش توضیحات رژیم در این زمینه بعضاً متناقض یا ناهمخوان بوده اند. گزارش تصریح می کند که «چاشنیهای ای بی دبلیوکه توسط ایران درست شده اند ویژگیهای مورد نیاز برای استفاده در یک بمب اتمی را دارا هستند» و «تکنولوژی ام پی آی در ایران دارای ویژگیهای مرتبط با دستگاه انفجاری هسته یی است».

همچنین در رابطه با تلاش های رژیم برای ساخت سلاح اتمی باید به مجموعه گزارشات پیشین از سوی جامعه بین المللی نیز اشاره کنیم. در یک نمونه آن روزنامه آفتن پست در تاریخ 16 ژانویه 2010 به نقل از افشاگری های وسیع ویکی لیکس، نوشته است: «این مقاله بر اساس تحقیقات روزنامه آفتن پستن نروژ از میان صدها اسناد مخفی وزارت‌خارجه و سفارتخانه‌های آمریکا در سراسر جهان که مربوط به سالهای ۲۰۰۶ الی ۲۰۱۰ می‌باشند تهیه شده است.
بر اساس این تحقیقات بیش از ۳۵۰ شرکت و سازمانهای رژیم ایران در پیگرد محرمانه تکنولوژی اتمی و موشکی دخیل هستند.
ایران برای سالیان با نقض قطعنامه‌های سازمان ملل به‌طور مخفیانه در تلاش سیستماتیک برای دست‌یابی به قطعات، تجهیزات و تکنولوژی مورد نیاز برای تولید تسلیحات بوده است».

ترجمان این سخنان همان «مخفی کاری های» ولی فقیه در زمینه ساخت سلاح اتمی است که بیش از دو دهه جامعه بین المللی را با ترفند های مختلف سرگرم کرده است. اکنون در دوران پسا زهرخوران که به گذشته نه چندان دور نگاه می کنیم، بخوبی در می یابیم که خامنه ای نه از سر «صلاح و خیر بشریت» و یا بقول خودش «شفاف سازی» به پای میز مذاکره آمده بود، بلکه دقیقا از سر ناچاری و اجبار با «زانوانی خونین» و تنی لرزان از سرنوشت محتوم، تسلیم نامه وین را قبول کرده است.

وی تلاش بسیاری کرد تا آتش این قمار اتمی دامن او و رژیم اش را نگیرد، بلکه در شکافی بنام سیاست مماشات بتواند با حفظ کلیت دستاوردهای اتمی برای ساخت سلاح اتمی و چارچوب های دیکتاتوری مذهبی، از خیزش و نارضایتی عمومی نیز جلوگیری بعمل آورد.
سخن از واقعیتی است که رژیم آخوندی در کلیت اش و از روز نخست مذاکرات اتمی، برای انحراف جامعه بین الملل و کاستن فشارهای ناشی از تحریم های خرد کننده، به راه حل خرید زمان پناه برد. ولی فقیه در یک اشتباه محاسبه استراتژیک وارد چنین بازی شد و در نهایت جهانیان و مردم ایران به عینه دیدند که چگونه تمامی آن اولدورم بلدورم ها یک شبه پوچ و توخالی درآمدند، بطوریکه خامنه ای سرانجام در این قمار اتمی «پرچم سفید» را بلند کرد و تسلیم خواسته های جامعه بین المللی گردید.

همچنین خاطرمان هست که در این قمار اتمی این خامنه ای بود که سالانه قریب 150 میلیارد دلار هزینه برای کشور و زیربناهای اقتصادی و تولیدی ما، بدون آنکه حتی «یک لامپ با انرژی اتمی» تا به امروز روشن کند را ببار آورد و خیل عظیم تعطیلی واحد های تولیدی و صنعتی و به تبع آن لشکر بیکاران، فقر و فحشا و گرسنگان، و بحران های مالی، محیط زیستی و آبی را در ایران براه انداخت.

اما گذشته از نواقض جدی گزارش اخیر آژانس بین المللی انرژی اتمی و آنکه وضعیت تلاش رژیم برای دستیابی به سلاح اتمی بعد از سال 2009 به چه صورت است و اینکه رژیم آیا این پروژه ضد ملی و ضد صلح جهانی را متوقف کرده یا نه؟ و یا چرا خامنه ای هنوز از دادن مدارک و همکاری کافی برای “شفاف سازی» خودداری می کند؟، ولی فقیه زهر خورده با این گزارش یکبار دیگر ثابت کرد که «بمب اتم» و دستیابی به آن همچنان رمز بقاء حاکمیت ننگین اش می باشد و به یقین در آینده نیز از هیچ فرصتی برای ادامه مخفیکاری های خود کوتاهی نخواهد کرد. ساختن موشک های دوبرد و میان برد که به مانند «دم خروس از زیر عبای ملا» به بیرون زده است، نیز از سر خیر و صلاح بشریت نوین نیست. لذا براین منطق راه حل نه در ساخت و پاخت و ادامه سیاست مماشات، بلکه باید پرونده اتمی رژیم بویژه در زمینه تلاش های نظامی آن برای ساخت بمب اتم و بازرسی های مستمر و جدی از سوی جامعه بین الملل به موازات ادامه تحریم ها همچنان باز بماند.