برای نمونه بنابر گزارش سازمان همکاری اقتصادی و توسعه، دستمزد دریافتی کارگران در کشورهایی همچون «استرالیا 9,54, بلژیک 8,57, ایرلند 8,46, فرانسه 8,24، هلند 8,20, آلمان 7,19, کانادا 7,18, انگلیس 7,16, امریکا 6,26, کره 5,58, ژاپن 5,25 و اسپانیا 5,37 دلار در ساعت» است.

رسانه حکومتی الف (6 دیماه 1394) درگزارشی از بحران حداقل دستمزد در ایران تحت حاکمیت خامنه ای می نویسد: «در‌حالی‌که نرخ دستمزد در بیشتر کشورها بیش از 5 دلار برای هر ساعت است. این در حالی است که سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی به تازگی پیشنهاد کرده است که سطح دستمزد‌ها برای تازه‌واردان به بازار کار در ایران کاهش پیدا کند. اجرایی شدن این پیشنهاد هر چند ممکن است روی نمودارها به کاهش نرخ بیکاری منجر شود اما در واقعیت به شمار کسانی که قدرت اداره خودشان را در نخستین سال‌های جوانی دارند اضافه نخواهد کرد. بر اساس این پیشنهاد، دانش‌آموختگان دانشگاهی زیر 29 سال از شمول قانون کار خارج می‌شوند و حداقل مزد کارگران زیر 29 سال به میزان 75 درصد حداقل مزد مصوب شورای عالی کار تعیین می‌شود».

این گزارش حکومتی با توجه به تمامی کاستی ها و سانسور، ناخواسته به مقوله ای به نام «استثمار» کارگران و اقشار ضربه پذیر در حاکمیت ولی فقیه اعتراف کرده ومی افزاید: «نکته جالب دیگر، ساعت کار اجباری در ایران است. ساعت کار اجباری در ایران از بیشتر کشورهای جهان بیشتر است. در حالی که این تصور به صورت مکرر القا می‌شود که تعطیلات ایرانیان از همه جای دنیا بیشتر است و تعطیلات بیش از حد، مانع از رشد چرخ‌های اقتصادی کشور می‌شود، بررسی تطبیقی ساعت کار اجباری در ایران و سایر کشور‌ها نشان می‌دهد که کشور فرانسه با 35 ساعت کار در هفته، کمترین میزان کار اجباری را به مردمش تحمیل می‌کند. این رقم در ایران 44 ساعت در هفته است، در حالی که در فقدان اجرای اصولی قانون، بسیاری از کارگاه‌ها، کارگران را بدون اضافه‌کاری یا با اضافه‌کاری برای ساعات بیشتری به کار می‌گیرند».