" آقای بان کی مون! محمد داوری، نان آور من و تنها امید من بوده است .او پدر ندارد ! اکنون حقوق معلمی او را قطع کرده و من اکنون مانده ام که چه کار کنم ؟ هر چه نامه نوشته و یا با مسئولان زندان صحبت کرده ام کم تر نتیجه گرفته ام ..."(1)
آخرین بازمانده دستگیریهای دانشجویان درسال 1378 درنامه تکاندهنده خطاب به بانکی مون می نویسد:" احتراما اینجانب بهروز جاوید طهرانی زندانی سیاسی حکومت ایران بیش از ۱۰ سال است که در یکی از مخوفترین زندانهای این رژیم، زندان رجائی شهر کرج (گوهردشت) بدون انجام هیچگونه جرم یا بزه زندانی می باشم .
بنده شاهدی زنده از ۱۰ سال جنایت ،شکنجه ،بی عدالتی ،اعدام ،فساد اداری موجب ظلم مضاعف ،مرگ بیماران به علت تاخیر در درمان به موقع و خودکشی زندانیان و ... بوده ام..."(2)
اخراج عنان گسیخته کارگران درآستانه 11 اردیبهشت (روزکارگر) کارد را به استخوان زحمتکشان رسانده است. زبان حال بسیاری ازآنها اینست که تلاشمان نه برای زندگی کردن که زنده ماندن است. فقرو فحشاء حاصله ازحکومت نکتبارآخوندها دمار از روزگار مردم در آورده است. فراوانند زنان ومردانی که برای رهایی ازاین گرفتاری آخوند ساخته، تن به آتش سپرده و خاکسترمی شوند.
صفحه حوادث روزنامه های رژیم مملو ازاخبارتکاندهنده خودکشی وخود سوزی است.
"یک مرد روستائی ساکن یکی از روستاهای شهرستان کنگاور در استان کرمانشاه در یک خودکشی خانوادگی خود را به همراه دختر و پسر نونهالش به گلوله سپرد تا به زعم خودش، خود و فرزندانش را از زندگی فلاکت بار نجات دهد. وی بعد از کشتن دختر 10 ساله و پسرش به خود نیز شلیک کرده بود اما وی از این خودکشی جان سالم به در برده است. این شخص روستائی دلیل این عمل را اینگونه عنوان می‌کند که ”نمی خواستم فرزندانم به عاقبت من دچار شوند."(3)
سرکوب مردم درداخل ، اصرار بر ادامه برنامه اتمی وصدورتروریسم به کشورهای منطقه وجهان وبخصوص عراق، ملاهارا بیش ازپیش درجهان منزوی وبی اعتبارساخته است.
" نخست وزیر مورگان چانگرای، دعوت از احمدی نژاد به زیمبایوه برای افتتاح نمایشگاه بازرگانی بین المللی در این کشور را بشدت محکوم کرد و افزود، دعوت از مرد مستبد رژیم حاکم بر ایران به یک اجتماع سرمایه گذاری مانند دعوت از پشه برای درمان مالاریا است. سفر این فرد به کشور ما نه تنها توهینی به مردم زیمبابوه، بلکه توهینی آشکار به مردم مظلوم ایران است."(4)
آنسو تر، حامیان خط مماشات وسازش با ملاها، بربیهودگی راه رفته اذعان می کنند. " به گزارش رادیو آلمان، رهبر اکثریت سنای آمریکا هری رید از حزب دمکرات، شب گذشته با لحنی شدید و بی سابقه، جمهوری اسلامی را زخمی چرکین در جهان نامید و گفت، ما به قدر کافی برای نتیجه گیری از راهکارهای دیپلماتیک انتظار کشیده ایم."(5)
برغم همه تشبثات مذبوحانه آخوندها برای تثبیت حاکمیت ننگین خویش، شعله های مقاومت درهرکران پیداست.
قهرمانان درزنجیر رودرروی شکنجه گران، کارگران ودانشجویان را به اعتراض فرامی خوانند. خیزشهای مردم درشهرها وروستاها، کماکان ادامه دارد. شیرزنان ودلاورمردان مجاهد برپایداری پرشکوه خویش دراشرف پای میفشرند وجهانی را دربرابرشب پرستان حاکم برتهران برمی انگیزانند.
جنبش ادامه دارد. شقه وشکاف دربالا روز به روز تعمیق میشود. خاتمی شیاد ممنوع الخروج میشود.(6)
مهدی هاشمی تحت تعقیب قرارمی گیرد. آخوند یزدی روضه واغریبنا میخواند:"رهبرشما تنها وغریب است"(7)
شاخ ولایت حتی درمیان باندهای حاکم ودرمجلس ارتجاع نیزشکسته است: «یک روز پس از انتقاد مقام معظم رهبری؛ مجلس باز هم چندین بار از اکثریت افتاد"(8)
همه این تحولات شتابدار، دورانی رقم زده است که فرزندان عقیدتی وپاسداران سابق وسینه چاکان ولایت را نیزنگران ساخته است.
"شما، امروز رهبر کدام مردمید؟ من مردم فراوانی برای شما نمی بینم. رهبری، آن هم بر حداقل مردم، که غرورآفرین نیست.
جامعه ی ما، در جوار یک انفجار بزرگ است. دیگ جوشانیست که ما به خاطر آزار از خروج پرسروصدای بخار آن، چوب کبریتی در سوپاپ آن فرو کرده ایم."(9)
سوم اردیبهشت 89
1- ازنامه دادخواهی مادرمحمد داوری به بانکی مون.
2- خطوطی ازنامه تکاندهنده بهروزجاوید تهرانی- 29 فروردین 89
3- رسانه وسایت های خبری، سه شنبه 31 فروردین 89.
4- روزنامه دیلی نیوز چاپ زیمبایوه، متعلق به حزب ام دی سی.
5- رادیو آلمان، آدینه سوم اردیبهشت 89.
6- روزنامه دولتی ابتکار.
7- روزنامه دولتی رسالت.
8- خبرگزاری برنا،31 فروردین 89.
9- محمد نوریزاد، اوین بند 240 سلول 57.
