بنابراین گزارش: «جایگاه ایران در زمینه ارتباطات و فناوری اطلاعات در نیمه دوم جدول قرار دارد. برای تدوین این گزارش سه بخش مجزا به عنوان زیرشاخه‌های جی سی آی در نظر گرفته شده‌اند که به ترتیب عبارتند از الزامات بنیادین، افزایش‌دهنده‌های کارآیی و عوامل موثر در نوآوری و پیشرفته بودن که البته هر یک از این موارد نیز صاحب زیرشاخص‌های خاص خود هستند».
این گزارش (خبرگزاری حکومتی ایسنا 2 اسفند 1394) در ادامه می افزاید: «در بخش الزامات بنیادین معمولا مواردی چون زیرساخت‌ها، محیط اقتصادی کلان و... مورد بررسی قرار می‌گیرد و در بخش افزایش‌دهنده‌های کارآیی نیز موارد متعددی مورد بررسی قرار می‌گیرند که یکی از این موارد آمادگی در حوزه فناوری است که این بخش خود زیرمجموعه‌هایی مانند استفاده از آی تی سی استفاده‌کنندگان اینترنت، مشترکین اینترنت باند پهن ثابت، اینترنت باند پهن، مشترکان اینترنت پهن باند موبایل، مشترکان تلفن همراه و خطوط تلفن ثابت دارد».
ترجمان این ارزیابی جهانی همان آینه تمام قد سانسورو نبود زیر شبکه های ارتباطات در رژیم آخوندی است. رژیمی که بخش عمد ای از درآمد های ملی کشور را صرف سرکوب، سانسور و خرید تجهیزات و ادوات مختلف برای بستن جامعه جوان و پویای ایران می نماید. شبکه های فن آوری یا همان آی تی سی “عبارتی کلی در برگیرندهٔ تمام فناوری‌های پیشرفتهٔ نحوهٔ ارتباط و انتقال داده‌ها در سامانه‌های ارتباطی است. این سامانه می‌تواند یک شبکهٔ مخابراتی، چندین کامپیوتر مرتبط با هم و متصل به شبکهٔ مخابراتی، اینترنت و همچنین برنامه‌های استفاده شده در آنها باشد». (دانشنامه ویکی پدیا)
بدین ترتیب حاکمیت سرکوبگر آخوندی می تواند به موازات فیلترینگ و با هرگونه دستکاری در پهنای باند های اینترنت و یا خطوط مخابرات، علاوه بر ترمززدن بر سرعت، ازدستیابی مردم به دنیای آزاد جلوگیری بعمل آورد. اعمال سیاست سانسور در دیکتاتوری ولی فقیه تنها به این امر بسنده نمی کند، بلکه در بسیاری از مباحث مانند صدا و سیما، ماهواره، نشریات، موسیقی و خلاصه هرگونه گردش آزاد اطلاعات در جامعه صورت می گیرد.
این وضعیت بحدی بحرانی است که برای نمونه رژیم آخوندی در میان 24 کشور منطقه در رتبه سیزدهم قرار گرفته است. گزارش در این رابطه می افزاید: «طبق آمارهای منتشر شده در سال 2015 در میان 24 کشور منطقه تنها اطلاعات 21 کشور در دسترس قرار دارد که از میان آنها قطر با شاخص 5.30، امارات متحده عربی با 5.24 و عربستان سعودی با 5.07 امتیاز بالاترین رتبه‌ها را دارا هستند.
کشورهای کویت با 4.59 و بحرین با 4.52 به ترتیب در رتبه‌های بعدی این جدول قرار می‌گیرند و ایران در این شاخص با 4.09 رتبه سیزدهم جدول را به خود اختصاص داده است. پاکستان هم با 3.45 در انتهای جدول قرار دارد».
